Het Apenproces

Het leven is wonderbaar en doet ons vragen stellen over onze oorsprong, ons doel en onze bestemming. Het zou kunnen dat je met twijfels leeft, dat je het bestaan van God in vraag gesteld hebt… en dat je meegaat in deze wereld die van God noch gebod moet weten… Toch ben ik er zeker van dat God ook vandaag aan uw hart klopt en vraagt om plaats te maken voor Hem.
Het zou kunnen dat het voor u uitgemaakt is, dat religie een menselijk voortbrengsel is en dat evolutie de verklaring is voor ons leven op aarde. Werkelijk ? Hoe kunt u daar zo zeker van zijn, met zo weinig feiten en mogelijke pistes die dat zouden kunnen bevestigen ?

We hebben voor u enkele andere feiten bij elkaar gezocht, die u misschien zullen verbazen, in de hoop en stille wens, dat het uw standpunt over God en het doel van uw leven mag beïnvloeden.

In Romeinen 1 lezen we : “Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben.”

Op 24 november 1859 werden 1250 exemplaren van Charles Darwin’s boek THE ORIGIN OF SPECIES aan het publiek te koop aangeboden. Ze werden alle verkocht op de dag van verschijning. In toenemende mate groeide de invloed van Darwins’ werk en de reacties in de christelijke wereld bleven niet uit. Sommigen verwierpen ogenblikkelijk hun traditionele geloof in de schepping, zoals het hun geleerd was doorheen de Bijbel. Anderen probeerden een oplossing te vinden door te proberen de Bijbelse scheppingsgedachte in harmonie te brengen met de evolutie. Daardoor ontstond een evolutie-creatie… terwijl een derde groep de evolutie veroordeelde als des duivels. Deze laatsten deden alles wat ze konden om evolutie-filosofie te verbannen uit scholen en lessen.

William Jennings Bryan, was één onder hen. Hij bekampte jarenlang met vuur en verve de evolutionisten. Hij was welbespraakt en populair en drie maal genomineerd voor het presidentschap van de VS. Het was dankzij de inspanningen van Bryan en anderen dat op 28 januari 1925, de staat Tennessee deze wet stemde: “Het is verboden aan elke leraar om in zijn lessen enige theorie te leren die het verhaal van de goddelijke schepping van de mens ontkent, zoals beschreven in de Bijbel, en in plaats daarvan voor te stellen dat de mens zou zijn ontstaan uit een lagere orde uit de dierenwereld.”

Het was slechts een paar weken later dat John Scopes, een 25-jarige schoolmeester in Dayton, pauze hield in een plaatselijke limonadebar voor een drankje. De eigenaar van de bar was toezichter in de school en had John hier naartoe geroepen voor een onderhoud. Hij polste of Scopes mogelijk geïnteresseerd was om te “testen” of deze nieuwe wet, die het leren van de evolutie verbood, wel grondwettelijk was. Scopes was onmiddellijk bereid om hieraan mee te werken.

Dit proces, dat de geschiedenis inging als het “apenproces” en dat op 10 juli 1925 de creationisten in het zand deed bijten, echode doorheen Amerika en later doorheen de wereld. Het volstaat om te zeggen dat een leek als advokaat Bryan, ondanks zijn welbespraaktheid en retoriek, de wetenschappelijke feiten miste die voor zijn verdediging noodzakelijk waren. Het was een roekeloze daad om tegen de aantijgingen van een goed gedocumenteerde ondervrager als Clarence Darrow, in de ring te stappen als verdediger. De zaak van de schepping en de goddelijke inspiratie van het Woord, werden door deze zaak geridiculiseerd.

Voor Bryan was het een tragische anticlimax van zijn schitterende carrière, terwijl hij enkele dagen na het proces stierf. Vanaf die dag is de Bijbel nooit meer opgehouden een voorwerp van bespotting te zijn voor sommigen. Maar men kan zich afvragen, wat de uitkomst van zo een rechtszaak zou zijn, indien de zaak vandaag zou overgedaan worden, en indien een ernstige en onbevooroordeelde wetenschapper de plaats van Bryan zou innemen, met al de nieuw verworven kennis van de laatste vijftig, zestig jaar ?

Als dat zou gebeuren, zou het idee dat men heeft over de Bijbel ongetwijfeld zeer verschillend zijn.

Het is nu iets meer dan 150 jaar geleden, sinds Darwin voor het eerst zijn evolutionaire filosofie voorstelde. Er is in de voorbije eeuw meer vooruitgang geboekt in deze materie, dan de hele geschiedenis daarvoor. Had u gedacht dat het onderzoek eerder de positie van Darwin ondersteunt of tegenspreekt? Laten we kijken naar de antwoorden.

In 1967 stelde Professor Wilder Smith van de Universiteit van Illinois, een soortgelijke vraag. Hij zei : “versterkt de moderne wetenschap van de voorbije 100 jaar het Darwinistisch ideeëngoed, of verzwakt het juist de zaak van de organische evolutie?” Zijn antwoord luidde als volgt : “Veel factoren schreeuwen om een diepgaande aanpassing van het Darwinistisch systeem, en dwingen ons om terug te keren naar het scheppingsmodel, als een meer wetenschappelijk geldende verklaring.” (Christianity Today, P.4, mei 26, 1967).

Zoals hij, en vele anderen aangeven, is het moderne onderzoek in het voordeel van de Schepping, en bewijzen zij de accuraatheid van Genesis over de oorsprong van het leven. Eens te meer is het een bewijs dat men op de Bijbel kan vertrouwen.
Voor de lezer die al of niet zijn geloof vestigt op de Bijbel, zou ik toch twee teksten willen citeren. Vooral om te voorkomen dat iemand die gelooft in twijfel komt hoe hij of zij twee onverzoenbare feiten tegenover elkaar geplaatst ziet. Voor een wetenschapper ligt dat dikwijls anders, als hij de feiten aanvaardt voor wat ze zijn.

Laat me vertellen dat ik zelf geen wetenschapper ben en dat deze materie geen specialiteit is. Ik beschik over een bibliotheek boeken en DVD’s die deze materie verder verklaren en die een meer gefundeerd antwoord geven op de duizenden vragen die men zich kan stellen over de leeftijd van de aarde, de dateringsmethoden, de archeologische vondsten, de verschillende fenomenen die waargenomen worden in de geologie, in het planten- en dierenrijk…

Maar er zijn zaken die voor zichzelf spreken en waar iedereen met een beetje oordeelsvermogen zelf een besluit kan over maken. Ik denk aan de twee wetten van de thermodynamica. Deze wetten worden algemeen geaccepteerd, maar waren nog niet gekend tot na de dood van Darwin.

In 1955 publiceerde American Scientist eer artikel, met de titel : “Perspective in Evolution”. Hierin lezen we : “De tweede wet van de thermodynamica zegt, dat indien overgelaten aan zichzelf (inclusief toeval), zal ieder afzonderlijk georganiseerd systeem vervallen, wat betekent dat het niet leidt naar meer organisatie, maar naar verwildering.” Dit is slechts één wet van het universum. Als je een systeem, of iets georganiseerd, aan zichzelf overlaat en het laat ontwikkelen op basis van “geluk”, zal het niet ontwikkelen naar meer en betere organisatie. Het zal geen ontwikkeling doormaken, en zijn organisatie zal al heel snel vervallen. Dit is een feit dat men kan waarnemen over de hele wereld.

Het is waar dat wetenschappers deze wet niet meer kunnen verklaren, dan de wet van de zwaartekracht. Niemand weet waarom het waar is, maar zijn uitwerking kan vastgesteld worden in de hele natuur. Zoals Morris zegt: “Alles wat aan zichzelf overgelaten wordt, tendeert te verouderen, verminderen en sterft tenslotte af.” (blz 36). Terwijl evolutie algemeen geaccepteerd wordt, is het alleen maar een theorie. Nooit in de geschiedenis werd de evolutie van soort naar soort door iemand actief waargenomen. Verondersteld, ja, maar waargenomen nooit.

Met de kennis van de thermodynamica, komen we tot het besluit dat het hele concept van de evolutietheorie in regelrechte contradictie is met de gekende wetten van het universum. Als dat je niet aan het denken zet, heb ik geen enkel weerwoord meer. Ik denk alleen wat Darwin, en zijn gezelschap, zouden hebben geschreven, indien ze honderd jaar later hadden geleefd, en niet in de kinderschoenen van de wetenschap? In de evolutietheorie is “toeval” de knedende hand, en “natuurlijke selectie” de geduldige kunstenaar… maar dat doet ernstige vragen stellen. Hoe hebben het toeval en de natuurlijke selectie szo een ordentelijke en perfect evenwichtige natuurwereld kunnen voortbrengen?

De atmosfeer en vocht zijn essentieel voor het leven. Indien de aarde de afmeting van de maan zou hebben, zou de zwaartekracht onvoldoende zijn om het water en de lucht te verhinderen weg te vluchten.

De lucht werkt als een beschermend laken. Het beschut de aarde tegen energetische storingen. Deze omringende laag is een buffer tegen inslaande meteorieten die dagelijks bij miljoenen de aarde naderen en in de atmosfeer worden verbrand.

De continenten op zichzelf zijn eveneens merkwaardig.Zonder de geografie en de topografie van de aarde, zou er nauwelijks enige landoppervlakte te bespeuren zijn. Zou het allemaal het gevolg zijn van een beetje geluk : een landoppervlakte die gemiddeld 600 meter boven zeeniveau stijgt, en zeeën en oceanen die gemiddeld 2500 meter diep zijn ?

Als je nadenkt over de verschillende aspecten in het ontwerp van deze blauwe planeet, kom je onwillekeurig tot het idee, dat iemand dit allemaal samen heeft gebracht. Een Meester in de Ecologie schiep de ruimte zodat een grote variatie aan levensvormen konden bestaan, vanaf de diepste diepten in de kloven van de oceaan, tot de hoogste hoogten op de besneeuwde bergtoppen.
Henry de Lumly, een geoloog, was bezig aan het graven in een grot in Zuid Frankrijk. Hij legde daar eenvoudige werktuigen bloot, wat erg opwindend was. Hij ging door met zijn opgravingen en vond een bijna compleet skelet, De werktuigen, zo redeneerde hij, waren het bewijs van een denkende geest. Hij wist dat er een denkend wezen aan het werk was geweest om deze instrumenten te maken.
Waar wij ook kijken in de natuur, zien we ontwerp. Elk aspect verwijst naar organisatie, samenhang en planning. Het ene aspect kan niet zonder het andere. Van het zeshoekige sneeuwvlokje, tot de wemelende bewegingen van het atoom ; van de sterrenstelsels tot de bloedcellen die door de menselijke aders stromen… overal zien we intelligentie, organisatie, ingenieuze onderlinge verbanden. Deze vragen een Meester – Ontwerper. Als we naar Hem op zoek gaan, komen we bij de eerste bladzijde van de Bijbel, waar staat : “In den beginne schiep God de hemel en de aarde.” Genesis 1:1. Je kunt naar de evolutie kijken, door de ogen van een wetenschapper. Maar laten we eens het probleem bekijken door de ogen van een leek. Het lichaam bestaat, zoals je weet, uit miljarden cellen. Ik kan me voorstellen dat je toch al iets hebt gelezen over de enorme complexiteit van de kleinste cel. Wist je dat de complexiteit hiervan vaak wordt vergeleken met het geheel van alle activiteiten van een wereldstad als Brussel of Parijs ? Alle wegen, waterwegen, elektrische leidingen, telefoonlijnen enz. in één enkele cel ! Lijkt het je logisch dat zoiets zo simpelweg ontstaat – zelfs na vele duizenden jaren… En wat was dan de bedoeling dat dit tot bestaan kwam ? Gewoon om zijn plaats in te nemen in de natuurlijke selectie ? Ik denk niet dat we teveel krediet moeten geven aan de verklaring van toeval en geluk. Een puzzle uit honderd stukjes zal gemakkelijker uit zichzelf op zijn plaats vallen, en dat elke keer opnieuw, duizenden keren na elkaar, dan dat zich in een steriele omgeving een eerste cel vormt. Of als je honderd kaartjes hebt, genummerd van 1 tot 100, is de kans om hieruit het nummer 1 te trekken, 1 op 100. De kans dat je ze één na één in de juiste volgorde kunt uitnemen , zou 17 zijn, met daarachter 152 nullen. Vermenigvuldig dit nog een paar miljoen keer, en je

hebt een bescheiden idee welke onmogelijke omstan- digheden moeten doorlopen worden om maar een fractie van deze complexe wereld tot bestaan te roepen. Om te kunnen geloven dat de samenhang en de schoonheid van alle fauna en flora van deze wereld, tot bestaan kwam door toeval, vraagt een immens geloof ! Mag ik je daarom vragen, of er geen alternatief antwoord is? Het lijkt me normaal om aan te nemen dat een schepping een Schepper vereist, dat de materie vraagt om een oorsprong, dat schoonheid wijst naar een kunstenaar, dat liefde het gevolg is van Iemand die zelf liefheeft. Omdat al deze zaken aanwezig zijn in de hele wereld, is het logisch dat een Meester, Schepper, Kunstenaar, een Bron van Liefde… moet bestaan, die het leven tot stand bracht, met al deze eigenschappen. Alles wat we kunnen aanraken, ruiken, proeven, horen… het vermogen om te denken en keuzes te maken, vragen om een intelligente oorsprong.

Wat zegt de Bijbel erover ? We lezen : “aanbidt Hem, die de hemel en de aarde en de zee en de waterbronnen gemaakt heeft” Dit is een geïnspireerde en aanvaardbare verklaring. God maakte alles in een logische volgorde. Dit kon niet door toeval zijn.

De Bijbel zegt : “In den beginne schiep God de hemel en de aarde.” en verder “in zes dagen heeft de HERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de HERE de sabbatdag en heiligde die.” Er wordt nergens gesuggereerd dat het om lange tijdsperiodes gaat, alsof God afhankelijk is van materie of tijd. God is God en wij kunnen Hem met niets vergelijken. De hele Bijbel verduidelijkt dat de hele schepping Gods werk is, en dat zijn werk beëindigd was na zes dagen.

De schepping is voltooid. Vandaag schept God niet. Hij onderhoudt.
De kwestie evolutie of schepping is niet zo onbelangrijk als het lijkt. Wat iemand gelooft over de oorsprong, bepaalt voor de rest ook de inhoud van de rest van het geloof, het doel en de bestemming. Het is geen academisch vraagstuk dat geleerden moeten uitplui- zen… maar een vitale en prangende vraag : wat wil ik geloven? Dit bepaalt iemands relatie tot God.

Als de evolutie juist is, zal de mens verder evolueren naar een superwezen met intellectuele vermogens die probleemloos alle moeilijkheden oplossen die op de weg komen. De meester-tovenaar zal dan het werk van de Schepper verbeteren, de genetische gebreken corrigeren en een superwereld creëren… De maatschappelijke, emotionele, psycholgische moeilijkheden zullen worden opgelost… maar er zal geen uitzicht zijn. Het zal dit leven zijn en niets meer. De mens in zijn evolutionaire proces, kan verontschuldigd worden voor zijn gebreken…

Maar de Bijbel leert, dat we zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis., perfecte wezens. Door het verwerpen van God, ontstond chaos. Zonde is geen omgevings- probleem, maar is de mens, in conflict met zijn God. De Bijbel spreekt over degeneratie, niet over evolutie. De zondige mens heeft behoefte aan een Redder, Jezus Christus, om dit goddelijke beeld te herstellen.