Bidden naar Gods wil

Ik weet dat God alle dingen ten goede doet meewerken voor diegenen die Hem liefhebben. Hij leidt de omstandigheden. Hij wil dat het ware karakter van de duivel ontmaskerd wordt, dat wij inzien dat het Menselijk Paradijs in feite een hel is, met de folterkamers van ziekte en aftakeling en degeneratie die Gods reflectie in de mens zodanig hebben beschadigd dat het een aanstootgevende aanblik is. 

Veel mensen bidden om kracht -en leiden een leven waarin al hun krachten worden verspild. 

Veel mensen bidden om gezondheid – maar leiden een leven, waarin ze zichzelf iedere kans op een redelijke gezondheid of herstel ontnemen. 

Wanneer onze handelingen indruisen tegen de gezondheidsprincipes die God ingesteld heeft, kunnen we niet verwachten dat God ons gezondheid geeft. 

Zal God onze gebeden verhoren als wij bidden om gezondheid ? Dan moet Hij een ander deel van zichzelf opzij zetten, om de natuurwetten buiten werking te stellen. Ik weet dat Hij dat doet, zoals in het leven van Jezus, omdat de ware aard van God zou duidelijk worden, omdat de aanwezigheid van de Levengever het dode in de mens kan doen verdwijnen. Mar God is niet die automaat. Hij is een God van orde en wetmatigheid. Hij heeft ons verstand gegeven om verstandig te leven, om Zijn machtige wetten die het leven beheersen te bestuderen en er onze conclusies uit te trekken. En wij kunnen slechts bidden dat ons onderscheidingsvermogen groot genoeg mag zijn om waarheid en leugen van elkaar te kunnen onderscheiden. 

Niet elke keer dat de naam ‘God’ of ‘Jezus’ wordt genoemd, wordt God geëerd. Het vraagt een onderscheidingsvermogen om te zien wanneer wèl en wanneer nièt. Het ontleedmes om dàt verschil te maken heeft Jezus ons geleerd. Wanneer Hij iemand van antwoord diende, was dat altijd onderbouwd met een citaat uit het Oude Testament : “Er staat geschreven…”

In een wereld waarin men vaak niet wil weten van God en gebod, waarin ruimdenkendheid neerkomt op het verzwijgen van de Eeuwige Waarheden,  doen we wat we kunnen om Gods wil kenbaar te maken, om Gods bedoeling met de mens – zijn wonderlijk plan van redding en genezing – te herhalen. 

Als ik denk over God, word ik stil, want ik voel dat ik op heilige grond kom, met al mijn zwakte, met lege handen, met zoveel nood die alleen door onze Heer Jezus kan worden ingevuld. Het zijn stille momenten van bezinning, waarin de vernieuwende krachten door het lichaam stromen. 

Het is waar, er is al veel geschreven en tenslotte is er maar één ding belangrijk. 

Heb je daar ooit over nagedacht wat dat éne belangrijke ding kan zijn? Je sluit je ogen en je stelt jezelf de vraag : wat zou dat éne ding zijn dat voor mij zo bepalend is, dat zo belangrijk is, dat als ik dàt mis, ik ook al het overige mis? Denk erover na. 

Want wat baat het een mens, als hij de gehele wereld wint, maar zichzelf verliest of zelf schade lijdt? (Lukas 9:20)

Want wat zou het een mens baten, als hij de gehele wereld won, maar schade leed aan zijn ziel? Of wat zal een mens geven in ruil voor zijn leven? (Mattheus 16:26)

De wedloop moet gelopen worden. Niet, dat ik het reeds zou verkregen hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, omdat ík ook door Christus Jezus gegrepen ben. Broeders, ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus. (Fil. 3:12-14)