We hebben allemaal een definitie over wat gezond en wat ongezond is, maar het is merkwaardig hoe tegenstrijdig die inzichten kunnen zijn. De adviezen die in de wereld rondgaan volgen bepaalde ‘modes’. Wat vandaag zo geprezen wordt, kan morgen verguisd worden. Dat is een vreemde gang van zaken en ik stel me daar al heel mijn leven lang vragen bij. Hoe kan iets dat zo essentieel is voor het menselijk bestaan, zo onderhevig zijn aan speculatie – en de voorbije honderd jaar aan vervalsing – dat de meesten niet meer weten wat hun Schepper aanbiedt voor het in goede staat houden van het lichaam? Dat is God: bij de schepping duidde Hij voor elk levend wezen zijn voeding aan. Voor de mens – het kroonstuk van zijn schepping, waarin God alles van Zichzelf legde – verkoos God het beste wat er van voeding op de wereld bestaat – vruchten. Schilders hebben prachtige schilderijen gemaakt, soms met een poging om er de betoverende schoonheid van het paradijs in te verweven. George Malkmus verwoordde dat jarenlang in zijn tijdschrift “Back to the Garden” of “Terug naar dé Tuin”. Dat is het opzet van God. Daar wil God jou en mij naartoe. Dat is wat de Bijbel duidelijk maakt. En nadat God alles duidelijk gemaakt heeft, en niet alleen met woorden, maar door het geven van zijn eigen Zoon, zegt Hij: “wat had Ik nog meer kunnen doen?” Het eerste paradijs is teniet gegaan, maar ons streven is naar de vernieuwde Tuin, waar de vloek van de zonde niet meer zal zijn. Stel je voor, een echte wereld waar elk woord waarheid is, waar je vrij kunt spreken, waar de tijd geen rol meer speelt, waar geen bloed meer wordt vergoten, waar geen dieren meer moeten sterven om andere in leven te houden. Klinkt het sentimenteel? Zo ben ik. Daar droom ik van. En ondertussen oefen ik me al een beetje om “Wat ik ook eet of drink te doen ter ere Gods.” Dat omvat heel veel, maar vooral veel respect voor alles, wat we slechts gebruiken als rentmeesters in afwachting van het échte…
Goed Nieuws / HouVast 