De wereld is wanhopig op zoek naar “genezing”. Nooit waren onze levens zo vol met levensverminderende, gezondheidsvernietigende factoren dan nu het geval is. Giftige chemicaliën in voedsel, lucht en water, het voedsel ziet er beter uit, ruikt beter, smaakt “beter”, en toch is het er nooit zo slecht mee gesteld geweest. Daarnaast is er toenemende stress door politieke, sociale en economische onrust; het ontstaan van nieuwe ziekten die de vindingrijkheid van artsen tarten; droogtes, hongersnoden en pestilentiën hebben deze wereld in een gigantische ziekenboeg veranderd en de wereldbevolking op de rand van wanhoop gedreven.
Al deze factoren zorgen ervoor dat de wereld wanhopig op zoek is naar genezing. En hier ontstaat als een geurige maar dodelijke mist een groot gevaar. Want Satan, de aartsvijand die alle ellende heeft veroorzaakt die deze planeet teistert, biedt methoden om lijden te verlichten of weg te nemen die zijn ontworpen om ons van God te scheiden en onze ziel dodelijk te verstrikken.
We vinden de waarschuwing, dat voorafgaand aan Jezus’ tweede komst: “Er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, en zij zullen grote tekenen en wonderen doen; zodat zij, als het mogelijk zou zijn, de uitverkorenen zelf zullen misleiden.” (Mattheüs 24:24) Deze veronderstelde wonderen omvatten wat goddelijke genezing lijkt te zijn. Satan zal mensen ziek maken door zijn betovering op hen uit te spreken, en dan zal hij de betovering verwijderen, waardoor anderen zullen zeggen dat degenen die ziek waren op wonderbaarlijke wijze zijn genezen. Hoe kunnen we het valse van het ware onderscheiden?
Een Bijbeltest wordt gevonden in Jesaja 8:20; “Tot de wet en de getuigenis: als zij niet naar dit woord spreken, is dat omdat er geen licht in hen is.”
Satan geeft zijn macht aan degenen die hem helpen bij zijn bedrog. De schaapskleren lijken zo echt, zo echt, dat de wolf alleen kan worden onderscheiden als we naar Gods grote morele maatstaf gaan. Ze zullen verbluffende wonderen van genezing verrichten en zullen beweren openbaringen uit de hemel te hebben ontvangen die in tegenspraak zijn met het getuigenis van de Schrift. De stem of geest die tegen een mens zegt: “Je bent niet meer gebonden om de wet van God te gehoorzamen”, is niet de stem van Jezus; want Hij verklaart: „Ik heb de geboden van mijn Vader onderhouden.” (Johannes 15:10). En Johannes getuigt: “Wie zegt: Ik ken Hem en zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar en de waarheid is niet in hem” (1Joh.2:4).
De Bijbel zal nooit worden vervangen door wonderbaarlijke manifestaties. De waarheid moet worden bestudeerd en gekoesterd. Alle ervaringen en leerstellingen moeten door de Schrift worden getoetst. Alles wat in tegenspraak is met de Bijbel is vals.
Een andere Bijbeltest wordt gevonden in Mattheüs 7:16-20, waar Christus zegt: “Aan hun vruchten zult u hen kennen. Verzamelen mensen druiven van doornen of vijgen van distels? Evenzo brengt elke goede boom goede vruchten voort; maar een verdorven boom brengt slechte vruchten voort. Een goede boom kan geen slechte vruchten voortbrengen, evenmin kan een verdorven boom goede vruchten voortbrengen. Daarom zult u hen aan hun vruchten kennen.” Als degenen door wie genezingen worden uitgevoerd, vanwege deze manifestaties geneigd zijn de wet van God te verwaarlozen en ongehoorzaam blijven, volgt daar niet uit dat God door hen werkt. Integendeel, het is de wonderdoende kracht van de grote bedrieger.
Wijzen ze mensen op Jezus en de Bijbel, of proberen ze de aandacht op zichzelf en hun wonderen te vestigen? Uiten zij de liefde van Jezus in leven en karakter aan de wereld, levend van zelfverloochening en opoffering, welgeordend en godvruchtig? Is hun voorbeeld zodanig dat het zondaars veroordeelt en hen van de dwaling van hun wegen bekeert tot de waarheid? Let goed op de aanwijzingen die vertellen over de toestand van het hart.
Terwijl ze het insigne van Christus dragen, dienen ze de ergste vijand van de Heer en luisteren ze niet naar het gebod: “Laat een ieder die de naam van Christus noemt, wijken van ongerechtigheid.“
Pas op dat je niet misleid wordt door valse leraren, en strijdend gevonden wordt onder de zwarte banier van de tegenstander van God en mens. Het boek Openbaring beschrijft Satans bedrog in de laatste dagen als volgt: “Hij doet grote wonderen, zodat hij vuur uit de hemel op de aarde laat neerdalen voor de ogen van mensen, en hen die op de aarde wonen misleidt door middel van wonderen waartoe hij de macht had.” (Openbaring 13:13-14)
Als de bekroning van het grote drama van misleiding, zal Satan zelf Christus nabootsen, de ziekten van de mensen genezen en beweren een nieuw en meer verheven systeem van religieus geloof te presenteren; maar tegelijkertijd werkt hij als een vernietiger die menigten naar de ondergang leidt. Als we Gods waarheid niet liefhebben, behoren we misschien tot degenen die de wonderen, die Satan in deze laatste dagen verricht, zullen zien en geloven.
Ik bid voor u, dat u een goed onderscheidingsvermogen moogt hebben en dat u gegrond blijft in de waarheid van Gods woord.
Er zijn veel mensen op deze wereld die pijn hebben. Er zijn ziekten, gezondheidsproblemen en handicaps die het vermogen van medicijnen of levensstijl om te genezen te boven gaan. Overal vragen mensen: “Waarom?” Waarom ziekten en aandoeningen; waarom ongevallen en rampen; waarom pijn en lijden? Wie is verantwoordelijk? En is er nog hoop voor degenen die pijn hebben?
De oorsprong van ziekte
God is liefde. Vóór de intrede van het kwaad was er vrede en vreugde in het hele universum. Lucifer, “de lichtdrager”, de dienaar van Gods troon, werd door overtreding Satan – “de tegenstander” van God. Voor zijn val was Lucifer de eerste van de beschuttende cherubs, heilig en onbesmet.
Niet tevreden met zijn positie, waagde hij het om aanbidding te begeren die alleen aan de Schepper verschuldigd was. Onder een schijn van eerbied voor God trachtte hij ontevredenheid op te wekken over de wetten die hemelse wezens beheersten. Pogingen die alleen oneindige liefde en wijsheid konden bedenken, werden gedaan om hem van zijn fout te overtuigen. Maar omdat zijn ontevredenheid zonder reden bleek te zijn, verbood zijn trots hem zich te onderwerpen. Hij gooide zich volledig in de grote strijd tegen zijn Maker. Hij beweerde dat het zijn doel was om de gebreken van Jehovah te verbeteren. Daarom stond God hem toe om de aard van zijn beweringen te demonstreren, om de uitwerking van zijn voorgestelde veranderingen in de goddelijke wet te laten zien. Voor het welzijn van het hele universum door onophoudelijke eeuwen heen, werd hem toegestaan zijn principes vollediger te ontwikkelen, opdat zijn beschuldigingen tegen de goddelijke regering in hun ware licht zouden worden gezien.
Nadat de aarde met haar wemelende dierlijk en plantaardig leven was ontstaan, werd de mens, het bekronende werk van de Schepper en degene voor wie de prachtige aarde was ingericht, op het toneel van actie gebracht. De mens had een verheven gestalte en perfecte symmetrie. Zijn gelaat straalde van het licht van leven en vreugde. Hoewel ze onschuldig en heilig zijn geschapen, werden onze eerste ouders niet buiten de mogelijkheid van wangedrag geplaatst. God gaf hun de macht om te kiezen – de macht om toe te geven of gehoorzaam te blijven. Adam en Eva mochten van alle bomen in de paradijstuin – Eden – eten, op één na. “En de HERE God gebood de mens, zeggende: Van elke boom in de tuin mag u vrij eten; maar van de boom van kennis van goed en kwaad, daarvan mag u niet eten” (Gen.2:16,17) .
Terwijl God het welzijn van de mens zocht, zocht Satan zijn ondergang. Hij begon zijn werk met Eva om haar ongehoorzaam te maken. Ze stak haar hand uit, nam van de vrucht en at. Adam, door zijn liefde voor Eva, was ongehoorzaam aan het bevel van God en deed met haar mee. “Uw ogen zullen geopend worden“, zei de vijand; “gij zult als goden zijn, god en kwaad kennende.” (Gen.3:5). Hun ogen waren inderdaad geopend; maar hoe treurig de opening! De kennis van het kwaad, de vloek van de zonde, was alles wat de overtreders verwierven. Satan is de veroorzaker van ziekte; Hij is verheugd om te zien hoe de menselijke familie zich steeds dieper in lijden en ellende stort.
Hoop
Jezus Christus kwam naar deze wereld als de onvermoeibare dienaar van de nood van de mens. Hij “nam onze zwakheden op zich en droeg onze ziekten, opdat Hij in elke behoefte van de mensheid zou voorzien. Mat.8:17. De last van ziekte, ellende en zonde kwam Hij wegnemen. Het was Zijn missie om de mensen volledig herstel te brengen; Hij kwam om hun gezondheid en vrede en volmaaktheid van karakter te geven.
Niemand die tot Hem kwam, ging zonder hulp weg. Van Hem vloeide een stroom van genezende kracht, en in lichaam en geest en ziel werden de mensen gezond gemaakt. In elke stad, elk dorp waar hij doorheen ging, legde Hij Zijn handen op de ellendigen en genas hen. Overal waar harten klaar stonden om Zijn boodschap te ontvangen, troostte Hij hen met de verzekering van de liefde van hun hemelse Vader.
Zijn medeleven kende geen limiet. Christus maakte geen onderscheid naar nationaliteit, rang of geloofsovertuiging. Zijn gave van barmhartigheid en liefde is even onbegrensd als de lucht, het licht of de regenbuien die de aarde verfrissen.
Waar Hij ook ging, ging de tijding van Zijn barmhartigheid Hem vooraf. Waar Hij was gepasseerd, verheugden de voorwerpen van Zijn mededogen zich in gezondheid en gebruikten hun nieuwe krachten. Zijn stem was het eerste geluid dat velen ooit hadden gehoord, Zijn naam het eerste woord dat ze ooit hadden gesproken, Zijn gezicht het eerste dat ze ooit hadden gezien. Waarom zouden ze Jezus niet liefhebben en Zijn lof laten horen? Toen Hij door de steden trok, was Hij als een vitale stroom, die leven en vreugde verspreidde.
“Als ik Zijn kleed maar mag aanraken, zal ik genezen zijn.” Mat. 9:21. Het was een arme vrouw die deze woorden sprak – een vrouw die twaalf jaar lang leed aan een ziekte die haar leven tot een last maakte. Ze had al haar middelen besteed aan artsen en geneeswijzen, maar werd ongeneeslijk verklaard. Maar toen ze hoorde van de Grote Genezer, herleefde haar hoop.
Terwijl Hij zich een weg baande door de menigte, kwam de Heiland dicht bij de plek waar de gekwelde vrouw stond. Keer op keer had ze tevergeefs geprobeerd om bij Hem te komen. Omdat ze bang was haar kans op verlichting te verliezen, drong ze naar voren en zei tegen zichzelf: “Als ik zijn kleed maar mag aanraken, zal ik genezen zijn.”
Terwijl Hij voorbijging, reikte ze naar voren en slaagde erin de rand van Zijn kleed nauwelijks aan te raken. Op dat moment wist ze dat ze genezen was. In die ene aanraking was het geloof van haar leven geconcentreerd, en onmiddellijk verdwenen haar pijn en zwakheid. Plotseling stopte Jezus, en rondkijkend vroeg Hij: “Wie heeft mij aangeraakt?” Petrus keek hem verbaasd aan en antwoordde: “Meester, de menigte verdringt zich en dringt aan op u en u zegt: Wie heeft mij aangeraakt?” Lucas 8:45.
Christus stelde de vraag niet voor Zijn eigen informatie. Hij wilde de getroffenen met hoop inspireren. Hij wilde laten zien dat het geloof de genezende kracht had gebracht. Velen van degenen die tot Christus kwamen om hulp, hadden ziekte over zichzelf gebracht, maar Hij weigerde niet om hen te genezen. Onder hen was een verlamde in Kafarnaüm. Deze verlamde had alle hoop op herstel verloren. Zijn ziekte was het resultaat van een zondig leven, en zijn lijden werd verbitterd door wroeging. Tevergeefs had hij een beroep gedaan op de Farizeeën en doktoren om hulp; ze verklaarden hem ongeneeslijk, ze hekelden hem als een zondaar en verklaarden dat hij zou sterven onder de toorn van God.
De verlamde man was in wanhoop weggezonken. Toen hoorde hij van de werken van Jezus. Anderen waren, net zo zondig en hulpeloos als hij, genezen, en hij werd aangemoedigd te geloven dat ook hij genezen zou kunnen worden als hij naar de Heiland kon worden gedragen. Maar de hoop viel weg toen hij zich de oorzaak van zijn ziekte herinnerde, maar toch kon hij de mogelijkheid van genezing niet verwerpen.
Zijn grote verlangen was verlichting van de last van de zonde. Hij verlangde ernaar Jezus te zien en de verzekering van vergeving en vrede met de hemel te ontvangen. Dan zou hij tevreden zijn met leven of sterven, naar Gods wil.
Keer op keer probeerden de dragers van de verlamde zich een weg door de menigte te banen, maar tevergeefs. De zieke man keek met onuitsprekelijke angst om zich heen. Hoe kon hij afstand doen van zijn huis als de verlangde hulp zo dichtbij was? Op zijn voorstel droegen zijn vrienden hem naar het dak van het huis, braken het dak af en lieten hem neer aan de voeten van Jezus.
Jezus had het eerste sprankje geloof zien uitgroeien tot een overtuiging dat Hij de enige helper van de zondaar was, en Hij had het sterker zien worden met elke inspanning om in Zijn tegenwoordigheid te komen. Het was Christus die de lijder naar zich toe had getrokken. Nu, in woorden die als muziek in het oor van de luisteraar vielen, zei de Heiland. “Zoon, heb goede moed; hun zonden zijn u vergeven.” Mat. 9:2. Hoop neemt de plaats in van wanhoop en vreugde van beklemmende somberheid. De fysieke pijn van de man is verdwenen en zijn hele wezen is getransformeerd. Zonder verder verzoek te doen, lag hij in vredige stilte, te blij voor woorden.
Maar de Farizeeën, die bang waren hun invloed bij de menigte te verliezen, zeiden in hun hart: “Hij lastert: wie kan zonden vergeven dan Eén, namelijk God?” Marcus 2:7, R.V. Zijn blik op hen gericht, waaronder zij ineenkropen en terugdeinsden, zei Jezus: “Waarom denkt u kwaad in uw hart? Want wat is gemakkelijker om te zeggen: Uw zonden zijn u vergeven, of om te zeggen: Sta op en wandel? Maar opdat u weet dat de Zoon des mensen macht heeft op aarde om zonden te vergeven.” zei Hij, zich tot de verlamde wendend: “Sta op, neem uw bed op en ga naar uw huis.” Mattheüs 9:4-6. Toen stond hij, die op een draagstoel voor Jezus was gedragen, overeind met de elasticiteit en kracht van de jeugd. En onmiddellijk “nam hij het bed op en ging voor hun aangezicht uit”. Mark 2:12
De verlamde vond in Christus genezing voor zowel de ziel als het lichaam. Hij had de gezondheid van de ziel nodig voordat hij de gezondheid van het lichaam kon waarderen. Voordat de lichamelijke kwaal genezen kan worden, moet Christus verlichting brengen in de geest en de ziel reinigen van zonde.
Onlangs ontving ik onderstaand bericht met de volgende inleiding:
“Verantwoordelijkheid voor je eigen gezondheid en die van je kinderen kun je niet uit handen geven! Informeer je dan goed en kom te weten wat goed is voor jezelf en je kinderen. Luister ook eens naar ‘de andere kant’.”
Ik denk dat onze verantwoordelijkheid als Gods ”wachters op de muur” verder gaat dan onze eigen kinderen en wij ook een opdracht hebben om ons en onze naasten zoveel als mogelijk voor te bereiden op wat wij weten wat in “de tijd van het einde” te gebeuren staat. Dit o.a. door ons niet enkel te laten bedelven door de eenzijdige informatie van de huidige media maar ook door onder meer naar ‘ de andere kant’ te luisteren.
Hierbij ook in gedachten te houden dat er eens een tijd voor de deur zou kunnen staan waarbij de uitspraken van zowel Martin Luther King als Abraham Lincoln ook voor ons van groot belang zouden kunnen zijn.
“Het einde van ons leven begint, als wij zover komen om over levensbelangrijke zaken te zwijgen”
“ Een zwijgende wachter is gevaarlijker dan helemaal geen wachter”
“Op het eind zullen we ons niet de woorden van onze vijanden herinneren, maar wel het zwijgen van onze vrienden.” ( Martin Luther King)
“De zonde van het zwijgen – als men moet protesteren – maakt mensen tot lafhartigen” ( Abraham Lincoln, US President 1809-1865)
Doe wat je kunt, met de middelen die je hebt, op de plaats waar je bent.
In de voorbije maanden ontmoette ik verschillende mensen die overtuigd waren dat het niets uitmaakt hoe de aarde en het universum zijn tot stand gekomen. “We kunnen het niet weten”, of “De wetenschap is het allemaal aan het uitpluizen”, waren de teneur. “Het is toch te gek dat wij zouden moeten aannemen, dat er een “God” zou gesproken hebben en ineens was het er allemaal? Ik ben ook niet zo naïef…” en “Je kunt ook net zo goed christen zijn en in de evolutie geloven.”
Ik hoop dat u vorige brief dan ook gelezen hebt, maar ik zou daar graag volgende overwegingen over de gevaren van Theïstische Evolutie (Evolutie waarbij de godheid een rol speelt) willen aan toevoegen :
De atheïstische formule voor evolutie is: Evolutie = materie + evolutionaire factoren (toeval en noodzaak + mutatie + selectie + isolatie + dood) + zeer lange tijdsperioden.
In de theïstische evolutionaire visie wordt God toegevoegd:
Theïstische evolutie = materie + evolutionaire factoren (toeval en noodzaak + mutatie + selectie + isolatie + dood) + zeer lange tijdsperioden + God. In het theïstische evolutionaire systeem is God niet de almachtige Heer van alle dingen, wiens Woord door alle mensen serieus moet worden genomen, maar Hij is geïntegreerd in de evolutionaire filosofie. Dit leidt tot 10 gevaren voor christenen
Gevaar Nummer 1 … Verkeerde voorstelling van de aard van God
De Bijbel openbaart God aan ons als onze Vader in de hemel, die absoluut perfect is (Matteüs 5:48), heilig (Jesaja 6:3) en almachtig (Jeremia 32:17). De apostel Johannes vertelt ons dat “God liefde”, “licht” en “leven” is (1 Johannes 4:16; 1:5; 1:1-2). Wanneer deze God iets schept, wordt Zijn werk beschreven als “zeer goed” (Genesis 1:31) en “perfect” (Deuteronomium 32:4).
Theïstische evolutie geeft een verkeerde voorstelling van de aard van God omdat dood en verval aan de Schepper worden toegeschreven als principes van de schepping. (Progressief creationisme zorgt ook voor miljoenen jaren van dood en afschuw voor de zonde.)
Gevaar Nr. 2 … God wordt een God van de hiaten
De Bijbel stelt dat God de Eerste Oorzaak van alle dingen is. “Maar voor ons is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn… en één Here Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem” (1 Korintiërs 8:6).
Echter, in theïstische evolutie is de enige werkruimte die aan God wordt toegewezen, dat deel van de natuur dat de evolutie niet kan “verklaren” met de middelen die tot haar beschikking staan. Op deze manier wordt God gereduceerd tot een “god van de gaten” voor die verschijnselen waarover twijfel bestaat. Dit leidt tot de opvatting dat “God daarom niet absoluut is, maar Hij Zelf is geëvolueerd – Hij is evolutie”.
Gevaar Nr. 3 … Gods woord verliest zijn waarde
De hele Bijbel getuigt dat we te maken hebben met een door God geschreven bron van waarheid (2 Timoteüs 3:16), met het Oude Testament als de onmisbare “aanloop” die naar het Nieuwe Testament leidt, zoals een toegangsweg naar een snelweg leidt (Johannes 5:39). Het bijbelse scheppingsverslag moet niet worden beschouwd als een mythe, een gelijkenis of een allegorie, maar als een historisch verslag, omdat:
Biologische, astronomische en antropologische feiten worden gegeven in didactische [onderwijs] vorm. In de Tien Geboden baseert God de zes werkdagen en één rustdag op dezelfde tijdspanne als beschreven in het scheppingsverslag (Exodus 20:8-11). In het Nieuwe Testament verwees Jezus naar feiten van de schepping (bijv. Mattheüs 19:4-5). Nergens in de Bijbel zijn er aanwijzingen dat het scheppingsverslag op een andere manier moet worden begrepen dan als een feitelijk verslag.
De doctrine van theïstische evolutie ondermijnt deze fundamentele manier van bijbellezen, zoals die werd gegarandeerd door Jezus, de profeten en de apostelen. Gebeurtenissen die in de Bijbel worden vermeld, worden gereduceerd tot mythische beelden, en een begrip van de boodschap van de Bijbel als waar in woord en betekenis gaat verloren.
Gevaar Nr. 4 … Verlies van de weg om God te vinden
Evolutie kent echter geen zonde in de bijbelse zin van het missen van je doel (in relatie tot God). Zonde wordt zinloos gemaakt en dat is precies het tegenovergestelde van wat de Heilige Geest doet – Hij verklaart dat zonde zondig is. Als zonde wordt gezien als een onschadelijke evolutionaire factor, dan is men de sleutel voor het vinden van God kwijt, wat niet wordt opgelost door ‘God’ toe te voegen aan het evolutionaire scenario.
De Bijbel beschrijft de mens als volledig verstrikt in de zonde na Adams val (Romeinen 7:18-19). Alleen die personen die beseffen dat ze zondig en verloren zijn, zullen de Heiland zoeken die “kwam om te redden wat verloren was” (Lukas 19:10).
Gevaar Nr. 5 … Dat God kwam in het vlees (Jezus) – gaat verloren
De incarnatie van God door Zijn Zoon Jezus Christus is een van de fundamentele leringen van de Bijbel. De Bijbel zegt: “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond” (Johannes 1:14), “Christus Jezus … werd gemaakt naar de gelijkenis van mensen” (Filippenzen 2:5-7).
Het idee van evolutie ondermijnt dit fundament van onze redding. Evolutionist Hoimar von Ditfurth bespreekt de onverenigbaarheid van Jezus’ incarnatie en evolutionaire gedachte: “Overweging van evolutie dwingt onvermijdelijk tot een kritische herziening … van christelijke bepalingen. Dit geldt duidelijk voor het centrale christelijke concept van de ‘incarnatie’ van God … “.3
Gevaar Nr. 6 … De bijbelse basis voor Jezus’ reddingswerk wordt een mythe
De Bijbel leert dat de zondeval van de eerste mens een echte gebeurtenis was en dat dit de directe oorzaak van de zonde in de wereld was: “Daarom, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen en de dood door de zonde; en zo is de dood voorbijgegaan alle mensen, want daarom hebben allen gezondigd” (Romeinen 5:12).
Theïstische evolutie erkent Adam niet als de eerste mens, noch dat hij rechtstreeks door God uit “het stof der aarde” werd geschapen (Genesis 2:17). De meeste theïstische evolutionisten beschouwen het scheppingsverhaal als een mythisch verhaal, zij het soms met enige spirituele betekenis. De zondaar Adam en de Verlosser Jezus zijn echter met elkaar verbonden in de Bijbel – Romeinen 5:16-18. Elke opvatting die Adam mythologiseert, ondermijnt de bijbelse basis van Jezus’ verlossingswerk
Gevaar Nr. 7 … Verlies van de bijbelse chronologie
De Bijbel geeft ons een tijdschaal voor de geschiedenis en dit ligt ten grondslag aan een goed begrip van de Bijbel. Deze tijdschaal omvat:
De tijdschaal kan niet oneindig worden verlengd naar het verleden, noch naar de toekomst. Er is een goed gedefinieerd begin in Genesis 1:1, evenals een moment waarop de fysieke tijd zal eindigen (Matteüs 24:14).
De totale duur van de schepping was zes dagen (Exodus 20:11).
De leeftijd van het universum kan worden geschat in termen van de genealogieën die in de Bijbel zijn vastgelegd (maar merk op dat deze niet precies kan worden berekend). Het is in de orde van enkele duizenden jaren, niet miljarden.
Galaten 4:4 wijst op de meest opmerkelijke gebeurtenis in de wereldgeschiedenis: “Maar toen de volheid van de tijd gekomen was, zond God Zijn Zoon uit.” Dit gebeurde bijna 2000 jaar geleden.
De terugkeer van Christus in macht en heerlijkheid is de grootste verwachte toekomstige gebeurtenis.
Aanhangers van theïstische evolutie (en progressieve schepping) negeren de bijbelse maatstaven van tijd ten gunste van evolutionistische tijdschalen die miljarden jaren in het verleden en in de toekomst omvatten (waarvoor geen overtuigende fysieke gronden zijn). Dit kan tot twee fouten leiden:
Niet alle uitspraken in de Bijbel moeten serieus worden genomen.
De waakzaamheid met betrekking tot de wederkomst van Jezus kan verloren gaan.
Gevaar Nr. 8 … Verlies van het Scheppings-concept
Bepaalde essentiële scheppingsconcepten worden in de Bijbel onderwezen. Deze omvatten:
God schiep materie zonder enig beschikbaar materiaal te gebruiken.
God schiep eerst de aarde en op de vierde dag voegde Hij de maan, het zonnestelsel, onze lokale melkweg en alle andere sterrenstelsels toe.
Deze volgorde is in strijd met alle ideeën over “kosmische evolutie”, zoals de “big bang” kosmologie.
Theïstische evolutie negeert al dergelijke bijbelse scheppingsprincipes en vervangt ze door evolutionaire noties, waardoor ze Gods almachtige scheppingsdaden tegenspreken en tegenwerken.
Gevaar nummer 9 … Verkeerde voorstelling van de werkelijkheid
De Bijbel draagt het zegel van de waarheid en al zijn uitspraken zijn gezaghebbend – of ze nu gaan over geloofs- en reddingskwesties, het dagelijks leven of zaken van wetenschappelijk belang. Evolutionisten schuiven dit alles terzijde, b.v. Richard Dawkins zei: “Bijna alle volkeren hebben hun eigen scheppingsmythe ontwikkeld, en het Genesis-verhaal is slechts het verhaal dat toevallig is overgenomen door een bepaalde stam van herders uit het Midden-Oosten. Het heeft geen speciale status dan het geloof van een bepaalde West-Afrikaanse stam dat de wereld is geschapen uit de uitwerpselen van mieren”.
Als evolutie onjuist is, dan hebben talrijke wetenschappen valse getuigenissen omarmd. Telkens wanneer deze wetenschappen in overeenstemming zijn met evolutionaire opvattingen, geven ze een verkeerde voorstelling van de werkelijkheid. Hoeveel meer dan een theologie die afwijkt van wat de Bijbel zegt en evolutie omarmt! Dit is gevaarlijke grond die alle waarheden uit de Bijbel aan het wankelen brengt …
Gevaar nummer 10 … Het doel missen
In geen ander historisch boek vinden we zoveel en zulke waardevolle verklaringen over het doel voor de mens als in de Bijbel. Bijvoorbeeld:
De mens is een bewuste daad en keuze van God in Zijn schepping. (Genesis 1:27-28).
De mens is het doel van Gods verlossingsplan (Jesaja 53:5).
De mens is het doel van de missie van Gods Zoon (1 Johannes 4:9).
Wij zijn het doel van Gods erfenis (Titus 3:7).
De hemel is onze bestemming (1 Petrus 1:4).
De gedachte aan doelgerichtheid is echter een gruwel voor evolutionisten. “Evolutionaire aanpassingen volgen nooit een doelgericht programma, ze kunnen dus niet als teleonomisch worden beschouwd.”5
Een geloofssysteem zoals theïstische evolutie dat doelgerichtheid combineert met niet-doelgerichtheid is een contradictio in terminis.
CONCLUSIE
De doctrines van schepping en evolutie lopen zo sterk uiteen dat ze met elkaar verzoenen totaal onmogelijk is. De theïstische evolutionisten proberen de twee doctrines te integreren; een dergelijk syncretisme reduceert de boodschap van de Bijbel echter tot onbeduidendheid. De conclusie is onvermijdelijk: er is geen ondersteuning voor theïstische evolutie in de Bijbel.
REFERENTIES
Dit artikel werd ontleend aan hoofdstuk 8 uit “The Consequences of Theistic Evolution”, van Dr. Werner Gitt’s boek, Did God use Evolution?, Christliche Literatur-Verbreitung e.V., Postfach 11 01 35 . 33661, Bielefeld, Germany.
E. Jantsch, Die Selbstorganisation des Universums, Munchen, 1979, p. 412.
Hoimar von Ditfurth, Wir sind nicht nur von dieser Welt, Munchen, 1984, pp. 21-22. Richard Dawkins, The Blind Watchmaker, Penguin Books, London, 1986, p. 316.
H. Penzlin, Das Teleologie-Problem in der Biologie, Biologische Rundschau, 25 (1987), S.7-26, p. 19.
Wat maakt het nou uit of iemand gelooft dat de wereld ontstond door schepping of evolutie? Kan men het Christendom en de Evolutie niet allebei omhelzen? Kunnen beide niet met elkaar verzoend worden? Een openhartig evolutionist beantwoorde deze vraag in het tijdschrift AmericanAtheist met het volgende:
“Christendom is – en moet ! – totaal toegewijd zijn aan de schepping zoals die beschreven is in Genesis, en Christendom moet vechten met alles wat zij in zich heeft tegen de theorie van de evolutie. En wel om het volgende :
In Romeinen lezen we ‘zonde kwam in de wereld door één man, en door de zonde – de dood, en dus had de dood zich verspreid door het hele mensenras omdat iedereen gezondigd had.’ (Romeinen 5:12)
…de hele rechtvaardiging van Jezus’ leven en dood is voorspeld uit het bestaan en de verboden vrucht waar Adam en Eva van aten. Wie zou zonder die originele zonde, het nodig hebben bevrijd te worden? Wat voor zin heeft het Christendom als Adam niet gevallen zou zijn in een leven met constante zonden, alleen gestopt door de dood? Geen.
Zelfs een student op de hogere school weet genoeg over evolutie om te weten dat er van origine nergens in de evolutieleer iets staat over een Adam, een Eva, een Eden of verboden fruit.
Evolutie is een ontwikkeling van het ene stadium in een ander stadium door altijd veranderende uitdagingen in een altijd veranderende natuur. Er is geen terugval naar een vorige staat van verheven perfectie.
Zonder Adam, zonder de eeuwige zonde, zou Jezus Christus net een man zijn, zoals miljoenen andere op deze wereld, met een missie op de verkeerde planeet!”
Had deze tegenstander van het Christendom en het Evangelie die punten duidelijker begrepen dan de meeste Christenen? Er is inderdaad geen behoefte aan een christendom als men afstand doet van de aangehaalde punten…
Hoe belangrijk is het dat we als Christenen consequent zijn in ons denken. We moeten alles uit de Bijbel begrijpen als God’s woord. Want in de Bijbel zegt God wat Hij bedoelt en Hij bedoelt wat Hij zegt.
We worden herinnerd aan de woorden van de apostel Johannes die schreef, “Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid.” (Johannes 1:14)
Nee, Jezus Christus was niet zomaar een man met een missie op de verkeerde planeet. Hij was echt God’s vleesgeworden missie van liefde, op de juiste planeet. “Want God had de wereld zo lief, dat hij Zijn eniggeboren Zoon er voor over had, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven hebbe.” (Johannes 3:16)
Er zijn twee redenen waarom de wetenschap, die zoveel dingen goed ziet, het zo verkeerd heeft wat betreft vragen naar de oorsprong: ten eerste bestudeert de wetenschap de natuurlijke wereld en zoekt alleen in de natuurlijke wereld naar antwoorden. Ten tweede veronderstelt de wetenschap dat natuurwetten altijd dezelfde moeten zijn. Deze beide veronderstellingen zijn verkeerd als het gaat om de vraag naar de oorsprong.
De eerste vereist natuurlijke oorzaken voor natuurlijke gebeurtenissen. Dat werkt prima als je orkanen volgt. Het is erger dan waardeloos wanneer je het hebt over de oorsprong die begint met ‘In het begin schiep God de hemel en de aarde’. Wat kan de wetenschap ons leren over een oorsprong die volledig bovennatuurlijk was, terwijl zij het bovennatuurlijke in de oorsprong ontkent? Wat te denken van natuurwetten die altijd hetzelfde zijn? Dit lijkt logisch als je geen rekening houdt met deze tekst: ‘Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo is de dood voor ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd.’ Dit veronderstelt een natuurlijke omgeving die geheel anders is en die kwalitatief verschilt van alles waar de wetenschap nu mee te maken heeft. Een wereld waarin de dood niet bestond, is radicaal anders dan alles wat we vandaag kunnen bestuderen. Als je dus aanneemt dat ze erg op elkaar lijken, terwijl dat juist niet het geval is, zal ook dit tot fouten leiden.
Daarom denkt de wetenschap verkeerd over de oorsprong. Ze ontkent twee belangrijke aspecten van de schepping: de bovennatuurlijke kracht erachter en het radicale verschil tussen de oorspronkelijke schepping en die waarmee we nu te maken hebben.
Waar was jij ? / Vragen en antwoorden uit een Houvast-artikel
Eén van de geneugten voor veel leraren is het klaarmaken van hun klaslokaal: prikborden ophangen, wat je nodig hebt klaarleggen en het lokaal op de meest wenselijke manier inrichten. Sta eens stil bij het beeld dat God had wat betreft de tuin van Eden als zijn klaslokaal. Dan zien we de zorg die Hij besteedde aan het voorbereiden van een leeromgeving voor Adam en Eva. Hij stelde schoonheid om hen heen op prijs. We kunnen ons voorstellen dat elke bloem, vogel, dier en boom Adam en Eva de gelegenheid boden meer te leren over hun wereld en over hun Schepper.
Toch zie je een abrupte verandering als je van hoofdstuk 2 naar hoofdstuk 3 gaat. We hebben de inventaris opgemaakt van al het goede dat God met een goddelijke bedoeling heeft gemaakt. In Genesis 3:1 worden we ons bewust van Gods voorziening wat betreft een vrije wil. De aanwezigheid van de slang als ‘het sluwste van alle in het wild levende dieren’ is een afwijking van de tot nu toe gebruikte taal. We komen woorden tegen als ‘zeer goed’ en ‘niet schamen’ en ‘aanlokkelijk’. Dat zijn bijvoeglijke naamwoorden die worden gebruikt om Gods schepping in de voorgaande hoofdstukken te beschrijven. Nu verandert echter de toon. Het woord ‘sluw’ wordt in sommige vertalingen ook weergegeven met ‘listig’. Plotseling wordt er een negatief element geïntroduceerd in wat tot nu toe alleen maar volmaakt was.
Genesis stelt God voor als het tegenovergestelde van ‘sluw’. God is duidelijk wat betreft zijn verwachtingen van het paar in deze tuin. We weten uit Gods bevel in Genesis 2:16-17 dat Hij één belangrijke regel heeft ingesteld die ze moeten gehoorzamen. Ze mogen niet van de verboden boom eten. Eén ding valt verder ook nog op in dit verhaal: Adam en Eva werden geschapen als vrije morele wezens, die konden kiezen tussen gehoorzaamheid en ongehoorzaamheid. Daarom zien we vanaf het begin, zelfs in die niet-gevallen wereld, de realiteit van de vrije wil van de mens.
In Genesis 2:17 zegt de Heer tegen Adam dat hij ‘onherroepelijk zou sterven’, als hij van de boom at. Als Eva dat bevel in Genesis 3:3 herhaalt, zegt ze dat op een niet zo krachtige manier. Ze laat het woord ‘onherroepelijk’ weg. De slang herhaalt dat woord, maar dan in volkomen tegenspraak met wat God had gezegd. Het lijkt erop dat Eva wat ze leerde niet zo serieus nam als gewenst. Dit ondanks het feit dat Eva door God zelf in de tuin werd onderwezen. Dat kun je afleiden uit de woorden die ze gebruikte.
We zagen al dat Eva, zelfs door haar eigen woorden, afzwakte wat haar was geleerd. Ze deed dit ondanks Gods duidelijke gebod. Ze interpreteerde de woorden van de Heer niet verkeerd, maar het is duidelijk dat ze die woorden niet serieus genoeg nam. Men kan de gevolgen van haar acties nauwelijks overdrijven. Toen Eva de slang tegenkwam, herhaalde ze (maar niet zo precies) wat God had gezegd over de bomen in de tuin. Deze boodschap was voor de slang natuurlijk niet nieuw. De slang kende het bevel en was daarom goed voorbereid om het te verdraaien. Zo maakte hij misbruik van de argeloosheid van Eva.
De slang gaf Eva het onjuiste deel van de boodschap. Toen had Eva naar God kunnen gaan om te overleggen. Dat maakt het onderwijs in Eden zo mooi: de studenten hadden toegang tot hun machtige Leraar. Dat was beter dan alles wat we nu op aarde kunnen bedenken. In plaats van te vluchten en in plaats van goddelijke hulp te zoeken, neemt Eva de boodschap aan van de slang. Haar acceptatie van die boodschap van de slang, die net iets anders was, vereist enige twijfel van Eva’s kant aangaande God en wat Hij hun had verteld.
Ondertussen komt Adam zelf in een moeilijk parket terecht. ‘Adam begreep dat zijn metgezellin Gods gebod overtreden had, en de enige beperking hun opgelegd als een toets van hun trouw en liefde, had veronachtzaamd. In zijn geest woedde een verschrikkelijke strijd. Hij betreurde het feit dat hij Eva had laten afdwalen. Maar het was geschied; hij zou voor altijd gescheiden zijn van haar, wier tegenwoordigheid zijn geluk uitmaakte. Hoe zou hij dit kunnen verdragen?’ Helaas heeft hij ook verkeerd gekozen, alhoewel hij weet had van goed en kwaad.
Merk de misleidende ironie op: de slang zei dat ze ‘als God zouden zijn’. God had hun toch al gezegd dat ze al als God waren? Wat leert dit ons over hoe gemakkelijk je kunt worden misleid en waarom geloof en gehoorzaamheid de enige bescherming zijn, zelfs wanneer je het beste onderwijs hebt ontvangen zoals Adam en Eva?
In Houvast die we net ontvangen hebben, staan mango-recepten. In de salade zie ik de combinatie van fruit met sla, tomaat, komkommer. Wil je hiermee zeggen dat de zure vruchtgroenten met fruit gecombineerd mogen worden? Ik veronderstel: NIET met de zoete vruchten?Al meermaals merkte ik dat je fruit met noten combineert: notensaus, notencrumble,… Zijn de eiwitten en vetten dan geen bezwaar voor het fruit?Kan je dan zelfgemaakte pesto op basis van noten eten op brood/cracker?
Beste, Ik merk dat je het allemaal zeer nauwkeurig uitpluist. Als we dan de juiste voedselcombinaties willen samenvatten, dan is de beste combinatie ongetwijfeld : “Eet fruit bij voorkeur afzonderlijk”. Dat wil zeggen niets daarbij, zodat de suikers niet opgehouden worden in de maag.
Een probleemloze combinatie van zure en halfure vruchten (en zelfs zoete vruchten met uitzondering van banaan/zetmeel) is de combinatie met tomaten, komkommers en andere lichtzure sappige vruchtgroenten.
Het toevoegen van salades, bladgroenten, selderijstengels, kan aan alle soorten fruit. In feite gaat het om de meest neutrale groep binnen de voeding. Bladgroenten hebben geen negatieve invloed op de spijsvertering van zetmeel of eiwitten.
Een compromis dat kan gemaakt worden, is de combinatie van zuur en halfzuur fruit met een beperkte hoeveelheid noten/zaden/pitten. De zuren uit het fruit kunnen zelfs behulpzaam zijn bij de vertering van de eiwitten en vetten. Maar hier zitten we op het domein van de recepten. En gezondheid en spijsvertering kunnen niet worden samengevat in recepten. Vanaf hier is het luisteren naar zichzelf.
In de voeding is de scheiding tussen zetmeel en eiwitten nooit compleet. De voedselcombinaties kunnen die twee groepen nooit uit elkaar houden en dat betekent dat er een dominantie van zetmeel of van eiwitten of van andere voedselsubstanties is. Een dun laagje zelfgemaakte pesto met noten kan nooit dat heel grote verschil maken. Alleen bij ernstige spijsverteringsstoornissen zou ik het afraden.
Gaan we dat vanuit het standpunt van de verzuring bekijken, ziet het er natuurlijk heel anders uit. Bij ernstige verzuring en een verlaagde ontzuringscapaciteit (zoals het geval bij reuma), zou ik zo weinig mogelijk geconcentreerde voeding gebruiken, en dan zien de voedselcombinaties er heel anders uit.
Vergeet niet dat de toevoeging van vetten vaak uit de kijker blijft, terwijl het gekend is dat vetten de spijsvertering vertragen en de spijsverteringsefficiëntie verlagen.
Goed Nieuws / HouVast 