Geneest God ook vandaag

Wat doet God? Hoe werkt God? Beschermt Hij? Of laat Hij je in de steek? Geneest Hij of geeft Hij je over aan ziekte? Dat deed me denken aan de prediking van Maurice Pollin “Authentiek bijbels geloof”. (Je kunt het als pdf aanvragen bij Natur-El). Ook in “Waarom Christenen Ziek Worden” stelde Georges Malkmus de vraag waarom God niets doet aan de ziekte van zijn getrouwen. En in “God Geneest – ook u?” weet Ralph Rasschig heel zeker dat God ook vandaag nog geneest en dat zijn  natuurwetten onveranderd dezelfde zijn.

De uitspraak van de apostel Paulus in 2 Tim. 4:20: “Trophimus heb ik ziek in Miletum achtergelaten”, is suggestief. De grote apostel van de heidenen, die begiftigd was met de gave van genezing, en die er zo velen had genezen, liet zijn vriend ziek achter.

Een lezer stelde ons de vraag : “Waarom liet Paulus Trofimus, 7 jaar lang Paulus’ metgezel, ziek achter en genas hem niet? Als de apostel Paulus nog steeds de kracht had om te genezen, waarom zou hij dan een vriend en metgezel ziek achterlaten?”

Toen hij op het eiland Melita was, genas hij de schoonvader van Publius, de hoofdman van het eiland; maar hier zien we dat hij Trofimus ziek moet achterlaten in Miletum.

In Zijn handelingen weet God wat voor zijn Zijn kinderen het beste is. De Vader vindt het soms nodig Zijn hand uit te steken in heilzame discipline.

Het is vaak goed, heel heilzaam, heel noodzakelijk, om in de toestand van Trophimus te Miletum te worden achtergelaten. Onze natuur houdt er niet van, maar we kunnen er zeker van zijn dat het helend is. Trofimus had een les te leren op een ziekbed in Miletum die hij nergens anders kon leren, zelfs niet als Paulus’ reisgenoot. De eenzaamheid, de uitputting, de hulpeloosheid van een ziekbed zijn vaak het voordeligst voor de ziel. De Geest van God maakt gebruik van zulke dingen om ons de meest heiligende lessen te leren. Heel vaak gebeurt het dat een tijd van lichamelijke ziekte de tijd wordt van evaluatie en zelfbeoordeling in de aanwezigheid van God.

Het is leerzaam om de positie van Trofimus, in Handelingen 21:29, te spiegelen aan zijn positie in 2 Tim. 4:20. In het eerste zien we hem in de straten van Jeruzalem in gezelschap van Paulus; in het laatste zien we hem in de eenzaamheid van een ziekenkamer in Miletum. 

Het was zijn aanwezigheid bij Paulus die de bittere vooroordelen van de Joden wekte, die zich verbeeldden dat Paulus hem naar de tempel had gebracht.

Een Jood en een Efeziër in elkaars gezelschap, waren volkomen in overeenstemming met het evangelie van Paulus, maar niet met de Joodse gedachte. In Efeze hadden Paulus en Trofimus in gezelschap gelopen zonder argwaan op te wekken; niet zo in Jeruzalem. Dat een Jood en een heiden samen in Jeruzalem werden gezien, werd beschouwd als een openlijke belediging van de Joodse waardigheid; het was het neergooien van de scheidingsmuur en vrijmoedig de oude paden met de voeten treden.

Hier waren de Joden niet op voorbereid. Ze staarden naar die twee met een oog van donkere achterdocht, en het vreemde gezelschap wakkerde die vlam aan die met heftigheid uitbarstte. Die straten waren klaarblijkelijk niet Paulus’ aangewezen werkterrein. “Ver van hier tot de heidenen” was het woord van de Meester. Maar Paulus zou naar Jeruzalem gaan, en als hij daar was, zou hij nooit kunnen weigeren om in gezelschap van een Efeziër te wandelen. Daar was hij te eerlijk voor. Hij kon niet, zoals de arme Petrus, afstand nemen van zijn heidense broer uit angst voor de Joden.

Maar de ceremonies van de tempel en het gezelschap van Trofimus konden nooit met elkaar worden verzoend. Als de instellingen van de tempel geëerd en onderhouden moesten worden, waarom dan dit gezelschap met een onbesneden vreemdeling? Als Paulus en Trofimus beiden als medeburgers van het hemelse Jeruzalem waren ingeschreven, waarom dan op enige wijze het oude samenstel van dingen erkennen?

Op het ziekbed valt het gordijn voor Trofimus neer. Hier kan hij terugkijken op het verleden. Ook hier zou hij de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. Hij kon niet langer door Azië reizen, noch de straten van Jeruzalem betreden in gezelschap van de meest toegewijde mensen. Hij was invalide in Miletum, en Paulus was een gevangene in Rome; maar beiden konden met onbevangen oog omhoog kijken naar die heldere en gezegende wereld waarboven ze zich beiden haastten.

Als we van Handelingen (toen de kerk nog in haar kinderschoenen stond en zelfs enkele joodse rituelen werden nog uitgevoerd) naar de brief-periode gaan, beginnen we te zien dat wonderbaarlijke genezingen minder vaak voorkomen. Tegen het einde van de apostolische periode lijken christelijke leiders die in buitenbijbelse documenten schrijven over het algemeen te geloven dat de tijd voor wonderen zoals deze voorbij was.

Met wonderbaarlijk bedoel ik genezingen die onmiddellijk plaatsvinden en duidelijk de natuurwetten schenden, zoals het genezen van een blinde of het opwekken van doden. Deze vorm van genezing werd aan de 12 discipelen (en blijkbaar ook aan Paulus) verleend als teken dat hun boodschap van God kwam. Blijkbaar hebben sommige kerkleiders deze gave ook gehad in de Vroege Kerk: genezer was een ambt in de Vroege Kerk. De kracht van de genezing kwam steeds van God zelf.

Maar toen de kerk op eigen benen stond en de doctrine werd gevestigd, koos God (en kiest vandaag) ervoor om gewoonlijk te werken met voorzienige middelen: levenswijze, voeding, gebed, rust, kruiden en hulpmiddelen, meditatie, stilte, en het natuurlijke genezende vermogen van het lichaam. Op geen enkele manier is dit minder Gods werk dan het eerste. Net als de zegen van regen, is onze vooruitgang in kennis het bewijs dat God zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen liefheeft, hoewel natuurlijke genezing minder sensationeel is.

Zoals alle valse doctrines, leidt het idee dat elke christen op wonderbaarlijke wijze lichamelijk genezen zou moeten worden tot ernstige emotionele/spirituele gevolgen. Leugens, zelfs vrome, zijn geen onschuldige dingen. De valse leer van onmiddellijke lichamelijke genezing voor iedereen brengt velen ertoe anderen te veroordelen of te wanhopen vanwege hun ‘gebrek aan geloof’. Het zorgt ervoor dat sommigen hun kinderen niet de zorg geven die ze nodig hebben, en de wereld is verontwaardigd als kinderen sterven. Soms, wanneer een geliefde sterft of de persoon zelf niet wordt genezen, kan de persoon zo gedesillusioneerd raken dat God “zijn beloften niet nakomt” dat hij het geloof volledig verlaat.

God geneest WEL, maar het is volgens Zijn Wil, niet de onze. (Op dezelfde manier waarop God ervoor koos om de apostelen soms uit de gevangenis vrij te laten, maar uiteindelijk toestond dat de meesten van hen werden gemarteld.) God treedt niet op commando op, NOCH heeft Hij een speciaal podium nodig met sfeermuziek, weinig licht, training in oosterse mystieke technieken en zorgvuldige stemcadans om een ​​gevoel van euforie of een tijdelijke “genezing” van hoofdpijn of artritis op te wekken. De wonderen van Jezus en de apostelen waren openlijk en concreet.

De waarheid is dat onze Vader een plan voor ons heeft, zelfs bij ziekte of overlijden. De ziekten, handicaps en zelfs sterfgevallen van veel christenen hebben geleid tot hymnes, boeken, toespraken, films, en zijn een grote getuige van de wereld geweest omdat ze begrepen wat het was om te lijden en nog steeds op God te vertrouwen. Zelfs Paulus had blijkbaar last van oogproblemen als een manier om hem nederig te houden nadat hij ongelooflijke openbaringen had gekregen.

Om eerlijk te zijn, zal ik zeggen dat er enkele verzen in het Nieuwe Testament zijn (Jakobus 5) die moeilijk uit te leggen zijn en die onmiddellijke genezing lijken te beloven aan iedereen die een bepaald ritueel volgt. Toch weten we uit ervaring dat deze passage niet altijd werkt zoals sommigen hebben geloofd, en het kan zijn dat we de bewoordingen of de context waarin deze instructies werden gegeven, verkeerd interpreteren.

Paulus was niet ongevoelig voor de behoeften van zijn vriend. God had misschien gewoon andere plannen.

Er zijn veel soorten genezing – emotioneel, fysiek, maar vooral geestelijk (Ezech. 34:4, Psalm 107:20, Psalm 34:17-20, Psalm 147:3, Johannes 14:27, 1 Petr. 2:24, enz. ). Hoewel we weten dat God genezing biedt, is het niet altijd op de manier die we persoonlijk verwachten. Dit komt omdat lichamelijke genezing voornamelijk een teken en getuigenis is van Gods heerlijkheid en waarachtigheid. Het is ook een zegen en een genade. Emotionele genezing is belangrijk voor eenheid in de kerk, en geestelijke genezing is belangrijk voor een juiste wandel met God.

God heeft Paulus’ doorn in het vlees nooit verwijderd (2 Kor 12:1-10). Maar Jezus, Paulus en de discipelen genazen de zieken die ze tegenkwamen (Matt 19:2, Lucas 22:51, Lucas 6:18, Marcus 1:34, Matt 12:15, Matt 14:14, Handelingen 8:7 , Marcus 6:13, enz.) Uit de verslagen blijkt dat de meeste zieken vertrouwden op Jezus’ kracht om te genezen (ook al hadden velen persoonlijk nog geen geloof in Jezus als Messias). Deze genezingen waren het bewijs dat Jezus was wie Hij beweerde te zijn.

Gelovigen geloven echter al dat Jezus is wie Hij beweert, en we weten dat het fysieke tijdelijk is in vergelijking met het eeuwige.

Soms is het de fysieke beproeving waar we doorheen gaan en waar we graag uit willen komen, die de emotionele of spirituele genezing zal brengen die we nodig hebben. (1 Petr 5:10, Psalm 23:3, Psalm 34:19, Heb 12:1-3, enz.). Lichamelijke beproevingen, vervolgingen en lijden brengen ons dichter bij God en zijn een getuigenis voor anderen. Soms krijgen we in dit leven misschien geen lichamelijke genezing, maar we weten dat we volledig hersteld zullen zijn wanneer God ons tot het eeuwige leven opwekt.

Hananja, Misaël en Azarja zeiden tegen Nebukadnezar: “Koning Nebukadnezar, we hoeven ons in deze zaak niet voor u te verdedigen. Als we in de brandende oven worden gegooid, is de God die we dienen in staat om ons te verlossen, maar zelfs als Hij dat niet doet, willen we dat u weet, Uwe Majesteit, dat we uw goden niet zullen dienen of het gouden beeld dat u hebt opgericht, niet zullen aanbidden.’ Het ontbrak ze niet aan geloof toen ze de mogelijkheid noemden dat God hen niet zou redden, maar ze waren een voorbeeld van volledig geloof in Gods soevereiniteit en macht.

Het is niet het geloof dat “God mij zal genezen en mijn omstandigheden zal veranderen en mijn leven zal verbeteren” dat God van ons wil, maar het geloof dat God de kracht en het gezag heeft om te genezen. Hij wil dat we vertrouwen op Zijn eeuwig plan (Marcus 14:32-36), ook al brengt het ons soms verdriet, tot de dood toe. Als God voldoende bewijs heeft getoond, zijn verdere tekenen niet nodig. Op dat moment moeten mensen een beslissing nemen, en niet alleen hunkeren naar tekens (Johannes 6:1-15 & Johannes 6:25-59, Matt 26:4).

God geneest nog steeds (fysiek, emotioneel en geestelijk) omdat Hij van ons houdt en Hij zal ons niet onthouden van wat we nodig hebben (Lucas 11:11-13), en genezingen brengen eer aan God. Het is echter niet altijd fysieke genezing die we nodig hebben – soms is het berouw, soms het verfijnde geloof dat door een fysieke beproeving komt, soms het sterkere geloof en de gemeenschap die in anderen wordt geboren wanneer ze iemand anders door een beproeving zien doorstaan…

We kunnen God eer geven, door die middelen te gebruiken die Hij heeft bestemd voor onze gezondheid. Het eert God niet als wij gezondheid van Hem bidden en tegen 100 per uur oorzaken onderhouden die noodzakelijkerwijs moeten uitmonden in ziekte. Maar kennen we de oorzaken van ziekte en gezondheid? En kennen wij de middelen die Hij heeft bestemd voor een goede gezondheid?

Hoe is God echt

De Bijbel vertelt ons dat er één God in drie Personen is. God is eeuwig; Hij kan niet sterven. God weet ook alle dingen. Hij is almachtig. Hij is overal en Hij is heerlijk. Een van de centrale boodschappen van het evangelie is dat God een vriendelijke, geduldige, vergevingsgezinde en barmhartige Vader is. Hij is genereus, betrouwbaar, altijd aanwezig, altijd geïnteresseerd in elk aspect van ons leven. Hij heeft een warm en zorgzaam hart dat zich verheugt als het goed met ons gaat, treurt als we lijden, ernaar verlangt Zichzelf aan ons te openbaren en ernaar verlangt met ons herenigd te worden. De Schrift vertelt ons keer op keer dat Hij de zondige mensheid op de allerhoogste en onvoorwaardelijke wijze liefheeft, en daarom heeft Hij Zijn Zoon gestuurd om ons van de zonde te verlossen en het eeuwige leven voor ons veilig te stellen. Bovendien voedt, beschermt en leidt Hij ons ook dagelijks. God zorgt voor ons. Hij is vergevingsgezind. En daarom is Hij ons respect, gehoorzaamheid en aanbidding waard.

GODS WOORD ZEGT dat Hij de Vader van de hele mensheid is.

Maleachi 2:10 Hebben we niet allemaal één vader? Heeft niet één God ons geschapen? Waarom handelen wij elk verraderlijk tegen zijn broeder om het verbond van onze vaderen te ontheiligen?

Efeziërs 3:14-15 Om die reden buig ik mijn knieen voor de Vader, naar wie alle geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt,

GODS WOORD ZEGT dat Hij barmhartig en eeuwig geduldig is in de omgang met zondige mensen.

Psalm 103:8-11 Barmhartig en genadig is de Here, lankmoedig en rijk aan goedertierenheid; Niet altoos blijft Hij twisten, niet eeuwig zal Hij toornen; Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden; Maar zo hoog de hemel is boven de aarde, zo machtig is zijn goedertierenheid over wie Hem vrezen.

Micha 7:18-19 : Wie is een God als Gij, die de ongerechtigheid vergeeft en de overtreding van het overblijfsel van zijn erfdeel voorbijgaat, die zijn toorn niet voor eeuwig behoudt, maar een welbehagen heeft in goedertierenheid! Hij zal Zich wederom over ons ontfermen, Hij zal onze ongerechtigheden vertreden. Ja, Gij zult al onze zonden werpen in de diepten der zee.

Christelijke Meditatie

Meditatie – verkeerd begrepen

Wat is meditatie? Is het dagdromen? Maakt het je geest leeg? Bereikt het een “hoger bewustzijnsniveau”? Zit het in Indiase stijl, nadenkend over “de grote vragen van het leven”? Zijn dit wat God MEDITATIE noemt?

Weinigen nemen meer de tijd om na te denken! In deze gehaaste en gekwelde tijd weten sommigen niet eens meer hoe.

God spoort Zijn dienaren eigenlijk aan om te “denken”! Maar Hij noemt de meest vitale vorm MEDITATIE.

Net als bij gebed, bijbelstudie en vasten, moet de pas bekeerde worden geleerd HOE te mediteren. Wat betekent het om te mediteren?

De sneltrein van elke dag van en naar het werk gaan, kinderen, de tv, de telefoon – hebben allemaal een negatieve invloed op onze mogelijkheid om rust en stilte te vinden. Hoe kunnen we goed mediteren? Hoe kunnen we de afleidingen van deze wereld lang genoeg vermijden om op Gods weg te blijven?

Televisie injecteert elk denkbaar kwaad in de hoofden van jong en oud. Op jonge leeftijd zijn kinderen getuige geweest van tientallen moorden, verkrachtingen, overvallen en tal van andere misdaden die normaal gesproken in honderd levens niet zouden zijn gezien. Het internet is net zo slecht, met honderden sites die elke mogelijke perverse daad weergeven.

Koning David schreef: “Welzalig is de mens die de raad van de goddelozen niet volgt” – niet uren voor de tv zit te kijken naar elke misdaadshow – “noch in de weg der zondaars gaat” – noch achter zijn computer op internet zoekend naar elke beschikbare pornosite – “noch zit op de stoel” – noch op de tribune, kijkend naar een extreme bokswedstrijd – “noch zit in de kring der spotters…” (Psalm 1:1).

We leven in het tijdperk van wat de “Grote diefstal van de tijd” zou kunnen worden genoemd. In deze samenleving hebben mensen niet meer de tijd die ze ooit hadden. Ze hebben geen tijd om spiritueel (of zelfs mentaal, emotioneel of psychologisch) de gebeurtenissen die op hen afkomen te verwerken.

Meer dan dertig jaar geleden schreef Alvin Toffler een boek over de ‘Toekomstschok’. Deze theorie stelde dat de gebeurtenissen aan het veranderen waren en de snelheid van het leven zo snel versnelde dat het een bepaalde schokfactor creëerde waar mensen niet mee om konden gaan. In feite zag men de ‘toekomst’ nu veel sneller op de mensen afkomen dan ze het konden verteren. Een groot deel van de beschaving kwam in een soort giftige spirituele toestand terecht.

Hij schreef een vervolg,De Derde Golf, waaruit bleek dat de toekomstschok alleen maar erger werd. Velen weten het, maar niemand deed er iets aan. Als gevolg hiervan is de samenleving in het informatietijdperk in een stroomversnelling geraakt. De profeet Daniël voorspelde dit: “… velen zullen heen en weer rennen en de kennis zal toenemen” (12:4).

Kennis neemt dagelijks met grote sprongen toe. Proberen bij te blijven, creëert een hectische, snelle benadering van het leven. Je hebt het gevoel het niet meer te kunnen bijbenen. Mensen hebben geen tijd meer om na te denken!

Stel je voor dat je een boer bent en honderd jaar geleden leeft. Zittend achter een span paarden ploegt u velden – u heeft tijd om na te denken! U wordt niet afgeleid door televisies, draagbare radio’s, computers of mobiele telefoons.

Honderd jaar geleden had niemand ooit van die dingen gehoord. Tot een eeuw geleden bracht niemand ooit een minuut door voor een televisie, computer, stereo, enz. Tieners liepen niet constant met elkaar te praten op mobiele telefoons, zonder iets constructiefs te zeggen.

Vroeger lazen en dachten mensen meer. Probeer eens de zogenaamde brieven/berichten/uitwisselingen te lezen – brieven die honderd jaar geleden door mensen naar elkaar werden geschreven. Lees de brieven die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog tussen president Abraham Lincoln en zijn generaals zijn uitgewisseld. Dit waren hoogopgeleide mensen, wier grammatica de huidige normen overtrof. Mensen hadden tijd om dingen mentaal te verwerken – na te denken en te analyseren. Maar die tijd lijkt voorbij.

God voorzag onze tijd. Dit is een van de redenen waarom Hij David inspireerde om zoveel te schrijven over de noodzaak om te mediteren – en hoe en waarom: “O HERE, onze Heer, hoe heerlijk is Uw naam op de hele aarde! Die Uw heerlijkheid boven de hemelen heeft geplaatst. Uit de mond van baby’s en zuigelingen hebt U kracht verordend vanwege Uw vijanden, opdat U de vijand en de wreker zou kunnen stillen. Als ik Uw hemel aanschouw, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die U hebt geschapen; Wat is de mens, dat U aan hem denkt? en de mensenzoon, dat U hem bezoekt? Want U hebt hem een ​​weinig lager gemaakt dan de engelen en hem met heerlijkheid en eer gekroond. U hebt hem gemaakt om heerschappij te hebben over de werken van Uw handen; U hebt alles onder zijn voeten gelegd” (Ps. 8:1-6).

Meditatie is een sleutel tot goede bijbelstudie. Zonder meditatie (vergezeld van gebed, studie, vasten en het uitoefenen van de Heilige Geest) zou het heel moeilijk zijn om Gods wil te begrijpen. Hij spreekt tot ons door Zijn Woord – de Bijbel.

Als onze wegen Hem behagen, geeft Hij ons begrip door onze ogen te openen op Zijn waarheid. Zonder deze overdenking/meditatie over de hemelse zaken, de dingen van God, zijn wegen, kunnen we nooit het grote plan begrijpen. God wil dat we mediteren – maar niet op de manier zoals de meesten denken.

David geeft ons inzicht in de manier van meditatie: “Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen, die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters; Maar aan des Heren wet zijn welgevallen heeft, en diens wet overpeinst bij dag en bij nacht.” (Psalm 1:1-2).

Hij voegde er ook aan toe “Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de ganse dag. ” (Psalm 119:97).

En hoe zag God David? Het antwoord is heel duidelijk: “en nadat Hij deze (Saul) verworpen had, verwekte Hij hun David als koning, wie Hij ook dit getuigenis gaf: Ik heb David, de zoon van Isai, gevonden, een man naar mijn hart, die al mijn bevelen zal volbrengen.” (Handelingen 13:22).

Helden

De Britse verpleegkundige en hervormster van het ziekenhuiswezen Florence Nightingale werd op 12 mei 1820 geboren te Florence.

Florence Nightingale, bekend als de Lady with the Lamp die in de moeilijkste omstandigheden liefdevol gewonde soldaten verzorgde, de “Engel van de gewonden” tijdens de Krimoorlog overleed op 90 jarige leeftijd in Londen (13 augustus 1910).

Het verhaal van Florence Nightingale begint in de jaren veertig van de 19e eeuw in Londen. Ze had alle troeven in handen voor succes in de betere kringen. Ze wilde echter niets te maken hebben met de aristocratie.

Als persoon bleek ze niet altijd de gemakkelijkste te zijn. Ze was veeleisend, ook voor zichzelf. Ze ging recht op haar doel af, ze besloot bijvoorbeeld omwille van haar werk vrijgezel te blijven. Organiseren, delegeren en de juiste mensen weten te benaderen waren sterke kanten van haar. Ze pleitte ervoor om de verpleging als een volwaardig beroep te zien, met hieraan gekoppeld de juiste opleiding, en een passende beloning. Ze zag geen tegenstelling tussen beroep en roeping, en zag de noodzaak om verder te professionaliseren.

Met steun van Queen Victoria heeft ze invloed uitgeoefend op een systematische verbetering van de gezondheidszorg in het Britse leger. Verder heeft ze in miljoenen gezinnen invloed gehad door het overdragen van basisprincipes van huishoudelijke gezondheidsleer en hygiëne. Zij richtte de Britse Rode-Kruisvereniging op en ijverde voor hervormingen in India.

Florence had zich een echt doel in haar leven gesteld: het verplegen van zieken en gewonden. Noem de naam Florence Nightingale en velen krijgen het beeld voor ogen van een vrouw met grote opofferingsgezindheid, die alles wat ze had opgaf om haar roeping te volbrengen. In 1837 (ze was toen 16 jaar oud) schreef ze in haar dagboek: „God sprak tot mij en heeft mij tot Zijn dienst geroepen.” Haar familie protesteerde heftig tegen haar keuze om trainingen voor verpleegster in Duitsland en Frankrijk te volgen. „Zou je schande over onze familie brengen door werk te verrichten dat alleen de laagste klasse doet”, reageerde Nightingale’s familie. Voor de 19de eeuw bestonden er geen verpleegsters, wel vroedvrouwen die hielpen bij bevallingen. Verplegen was in deze tijd vrouwenwerk. Een zieke werd thuis verzorgd.

In 1851 verbleef zij enige tijd bij de Fliedners en ook in Parijs bij nonnen. Zo werd ze, zij het nog primitief, opgeleid tot ziekenverpleegster. Dat gaat allemaal niet gemakkelijk. Van een dame in die tijd werd immers verwacht dat ze huwde en een trouwe echtgenoot en moeder wordt. Daar heeft Florence geen zin in. Ze krijgt ruzie met haar ouders, maar laat zich niet van de wijs brengen. Ze wil en ze zal iets doen aan de erbarmelijke ziekenverpleging.

Ze begon met zich te oriënteren op de toestand in de grote ziekenhuizen in Engeland. En later ook in andere landen. Ze verzamelde een enorme hoeveelheid gegevens over sterfte, ziekte en leefbaarheid in de ziekenhuizen. Die gegevens zet ze om in grafieken en statistieken en dat worden haar wapens om de onhygiënische toestanden te lijf te gaan. Hiermee is Florence een van de eerste statistici geworden!

Omstreeks 1850 ontwierp ze een beroepscode voor verpleegsters. Ze ging daarbij uit van de eed van Hippocrates. Volgens Florence Nightingale was het belangrijk om de patiënt ook psychisch, sociaal en geestelijk te ondersteunen.

Dat bracht ze tijdens de periode van 1854 tot 1856 in de barakken van de Selimiye-kazerne volop in de praktijk.

Toen in 1854, tijdens de Krimoorlog, W.H. Russell, de correspondent van The Times, de mensonterende toestanden van de zieke en gewonde Britse soldaten aan het front aan de kaak stelde, bood deze toen 34-jarige verpleegster haar diensten aan. -Het klinkt ongelooflijk, maar Florence Nightingale, leed waarschijnlijk vanaf haar vijfendertigste aan Myalgische encephalomyelitis (ME), ook wel het chronische moeheidsyndroom genoemd (Bron tvV, 22 april 1995) Ze zorgde voor een waskamer, voor leesruimtes, cursussen, diverse vormen van recreatie, een banksysteem zodat soldaten hun soldij konden opsparen in plaats van het aan vreemde vrouwen en drank te verspillen, en een systeem om correspondentie tussen de soldaat en de familie thuis mogelijk te maken. Kort gezegd noemde men Nightingale wel de diëtiste, bankierster, wasvrouw, distributeur, onderwijzeres, sociaal werkster, beroepsadviseuse, therapeute, directrice van het ziekenhuis, hoofdverpleegkundige, administratrice, hygiëne-specialiste en verpleegster van de Selimiye-barakken.

Ze overleefde een zware koortsaanval en zette haar werk voort tot het einde van de oorlog. Onder haar leiding halveerde het sterftecijfer aan allerlei ziekten onder de soldaten.

In 1859 schreef zij het boek Notes on Nursing, waarmee ze een begin maakte met het ontwikkelen van een theoretisch raamwerk voor verplegende.

Florence Nightingale concludeerde dat muziek een positieve invloed heeft op ziekte. In klinische studies werd muziek gebruikt (in WO II) als ondersteuning van revaliderende en getraumatiseerde soldaten.

Florence Nightingale in Notes on Nursing (1860) :

“Het is belangrijk bevindingen te documenteren over de patiënt en over de zorgverlening.”

In 1864 stichtte zij een verpleegstersschool die verbonden was aan het Londense St. Thomas Hospital. Hiermee wilde zij ook voor vrouwen een mogelijkheid bieden een goed betaalde loopbaan te volgen. The Royal Society for the Promotion of Health werd in 1876 opgericht door onder andere E. Chadwick en Florence Nightingale.

Het grootste Britse multidisciplinaire instituut richtte zich op de volksgezondheid en had als doel de kennis over gezondheid wereldwijd te bevorderen en te verspreiden door onderwijs, communicatie en wetenschappelijk onderzoek. Op die manier stond een vrouw aan de basis van grote medische hervormingen.

God en Gezondheid

De algemene gezondheidstoestand van de westerse wereld is verontrustend. Als je dat niet zo ervaart, dan prijs ik je gelukkig, maar de situatie is schrijnend. Terwijl veel burgers van ontwikkelingslanden lijden aan gebrek aan voedsel en weinig controle hebben over hun welzijn, en moeite hebben om zich te handhaven, zijn mensen in rijkere landen nalatig geworden in het beheren van hun gezondheid. Miljoenen mensen zijn ongelukkig, te zwaar en voortdurend ziek, met een lagere kwaliteit van leven in vergelijking met eerdere generaties.

Hoe kan je zoiets verklaren? Een uitstapje naar de supermarkt is onthullend. Shoppers maken de ene verkeerde keuze na de andere. Winkelwagentjes zijn gevuld met “non-foods” boordevol suiker, gebleekte granen, ongezonde vetten en overbewerkte voedingsmiddelen vol chemicaliën en vreemde ingrediënten.

Nog nooit waren er zoveel gezondheidsproblemen. Het is een hele industrie geworden, langs de ene kant om mensen ziek te maken – niet zo ziek dat ze sterven, maar ook niet zo gezond dat ze zonder medische interventies verder kunnen. De totale kosten van de medische zorg is tientallen miljarden euro’s per jaar. De instellingen bieden de meest geavanceerde gezondheidszorg ter wereld en mensen geven een duizelingwekkende hoeveelheid geld uit aan hun gezondheid (soms onrechtstreeks via een solidariteitspot dat we “Ziekte”-verzekering noemen). Toch worden ze steeds ziek.

Er wordt weinig nagedacht over oorzaken. Er wordt zo weinig mogelijk gestuurd. Laat mensen lijden aan de ziekten die ze zich verkiezen. Dat brengt ons bij twee concepten voor de behandeling van ziekten

Er zijn twee tegengestelde concepten van de behandeling van ziekten. Het traditionele concept van ziekte is niet veel anders dan de oude toverpraktijken. Het enige verschil is dat “boze geesten” zijn vervangen door kwade kiemen, bacteriën of virussen. Het traditionele concept is dat ziekte op onvoorspelbare wijze nietsvermoedende slachtoffers treft – dingen die mensen ‘opdoen’. De taak van de moderne “medicijnman” is om het slachtoffer te redden door de kwaadaardige indringers (de kiem of het virus) te doden of te verdrijven met “magische” medische kracht uit het arsenaal aan vergiften, ingrepen, naalden en voorschriften.

Het biologisch concept maakt een uitzondering op symptomatische medicamenteuze therapie bij de behandeling van ziekten. Het is gebaseerd op onweerlegbaar bewijs dat bacteriën of virussen niet de primaire oorzaak van ziekte zijn. Het is eerder een verzwakte weerstand, veroorzaakt door een gezondheidsvernietigende levensstijl. Bacteriën komen pas in de latere stadia in beeld. Ze helpen bij het beëindigen van organismen die geen sterke verdediging tegen hen hebben. Sterke immuniteit is gemeenschappelijk voor alle gezonde organismen.

Wetenschappers en biologen weten dat bacteriën altijd aanwezig zijn in onze omgeving, maar ook in een slapende toestand in alle organismen. Deze bacteriën zijn vrijwel altijd onschadelijk als de natuurlijke gezondheid en weerstand behouden blijven. Ze zullen echter ingrijpen en het gastheerorganisme vernietigen zodra de vitaliteit en weerstand ervan verzwakken of afnemen.

In plaats van de symptomen te behandelen met medicijnen, legt het biologische concept de nadruk op het vinden en corrigeren van de oorzaak van de ziekte. De resultaten zijn soms snel gerealiseerd, als het lichaam de kans krijgt om door koorts, zweten, rusten, ontlasten, het terrein schoon te maken. De oorzaak-en-gevolgbenadering is succesvoller dan het behandelen van symptomen.

Een goede gezondheid is een kostbaar bezit. Je moet het onderhouden. Anders verslechtert het. De gangbare leefgewoonten en omgevingen zijn vijandig voor een goede gezondheid. Tenzij je je inspant om gezondheid te beschermen en te behouden, kan een goede gezondheid gemakkelijk verdwijnen, zelfs op jonge leeftijd. Gezien de juiste gewoonten en omgeving, is het lichaam ontworpen om zelfgenezend en natuurlijk gezond te zijn. Dat is iets wonderlijk. Wonden worden geheeld, zonder dat je er iets voor hoeft te doen, dan alleen goede omstandigheden scheppen.
Je lichaam werkt ongelofelijk hard, om ondanks het feit dat je de balans voortdurend verstoort, terug te gaan naar evenwicht. Maar het heeft ook limieten. Het respecteren van die limieten en het respecteren van de levenswetten die God heeft ingesteld ter bescherming van het leven, is de wijze bijdrage die je kan doen om je gezondheid te koesteren. Dan kan je tot God zeggen:

“Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel.” – psalm 139;

Kiezen voor Gezondheid

Je bent wat je kiest te zijn – Ziekte of goede gezondheid: jij beslist!

Het zou kunnen dat je nu wat ongemakkelijk op je stoel zit, en protesteert… Want voor die vicieuze cirkel van ziekte heb je niet gekozen. Als je kon kiezen, zou het er allemaal heel anders uitzien ! En toch zou het mooi zijn, indien je nog even verder leest en de argumenten bestudeert die mogelijk een oplossing zijn om uit deze cirkel te ontsnappen. Daar is niet alleen de kennis, maar ook moed voor nodig. Zelfs al heeft je gezondheid veel schade geleden; zelfs als je door degeneratie en misbruik van voorgaande generaties niet dat sterke lichaam hebt… is er toch goed nieuws voor jou.

Miljoenen voelen zich ziek en ellendig en gaan van kwaad naar erger. Ze vertrouwen erop dat professionelen erover waken dat hun gezondheid maximaal gegarandeerd wordt. Maar kan dat? Is het mogelijk dat oorzaken die lang genoeg worden herhaald, zonder gevolgen blijven? Een nauwkeurig onderzoek van de feiten onthult dat sommigen ervoor kiezen ongezond te zijn. Hoe zit het met u?

Ronkende titels kijken u aan : “Gewicht verliezen zonder dieet”. Dat klinkt goed. Niets moeten veranderen. Kom niet aan mijn bord… “Loop er 30 kilo af in acht weken” Dat is al wat moeilijker. Daarvoor moet ik in actie komen en er een dagelijkse inspanning voor doen… – “Verlies gewicht terwijl u slaapt” Dat kan er weer door. Daar wil ik zelfs mijn gezondheid voor op het spel zetten. – “10 eenvoudige manieren om kanker te voorkomen” – “Voedsel dat uw verkoudheid de pas afsnijdt!… Alles is vertegenwoordigd. U kunt doe-het-zelf-gidsen kopen tegen alle ziekten. Reuma, hart- en vaatziekten, verkoudheid… Soms zeer interessant en vol met waardevolle adviezen, boordevol remedies en tips en allerhande producten die u zich kunt aanschaffen. Alle informatie die nodig is om een ​​gezond leven te leiden, vind je beschreven in boeken, internethulpsites en tijdschriftartikelen, maar toch lijden miljoenen mensen aan zwaarlijvigheid, hartaandoeningen, kanker, diabetes, artritis, ontstekingen en andere kwalen. Jammer genoeg schijnt veel van de beschikbare informatie elkaar tegen te spreken, afhankelijk van wie het schreef of naar welke aankoop de advertentie je wil leiden. 

Gezond blijven en worden lijkt een mysterie en daarom vragen we ons af waarom we hoegenaamd ziek worden? Het ontgaat de meesten dat ziekte een voortschrijdend proces is, waarvan we de vroege signalen negeren, onderdrukken, bestrijden, terwijl het lichaam altijd sterkere reacties moet initiëren om door de impasse te raken – of het heeft al zoveel gestreden en geeft het op… en dan zijn we ‘altijd moe’. We doen niets aan de oorzaak, maar gebruiken hulpmiddelen, zelfs “genees”middelen… terwijl de symptomen misschien even tot stilstand gebracht worden, en we denken dat we weer kunnen “leven als voorheen”. Maar hoe werkt het echt?

Als het op gezondheid aankomt, heeft alles wat je doet een effect – goed of slecht. Zo simpel is het. Voedselkeuze, hoeveelheid, tijdstip, bereiding, combinatie, lichaamsbeweging, ademhaling, waterverbruik en slaapgewoonten hebben allemaal een bijdrage aan het resultaat, ook al merk je hun directe of individuele invloed niet, omdat het verloren gaat in de stroom van voor- en nadelen.

Over het algemeen is het menselijk lichaam een ​​ongelooflijke machine die veel misbruik kan verdragen, anders zouden we ons eerste levensjaar al niet overleven. We hebben geleerd het uit te dagen, het zijn elementaire behoeften te ontzeggen, het uit te putten en het te verhinderen om te recupereren. Maar als een wonder spartelt dat lichaam, dat wil leven, er altijd weer door, zodat we het normaal vinden dat het lichaam zich herstelt, ook als we het ongenadig dag na dag martelen. Maar naarmate men ouder wordt, en onze recuperatieve krachten verzwakken, begint het misbruik door te wegen. Jarenlang overdaad aan leeg voedsel en gebrek aan activiteit en gebrek aan herstellende slaap en zoveel meer essentiële factoren die we ons lichaam ontzeggen, kunnen hun sporen getrokken hebben en al vroeg in het leven aangeven welke richting we uitgaan. Uiteindelijk  tekent het zich af in zwaarlijvigheid, acute ziekte, chronische ziekte, kanker, huidproblemen, slaapstoornissen, enz. Dit zijn de opgetelde effecten van beslissingen die je eerder hebt genomen. 

Noem iets – wat dan ook – in je leven dat geen direct of indirect gevolg was van een keuze. Zelfs de keuze om iets niet te doen, is een beslissing die effect heeft. Je was vermoeid en je koos ervoor om niet te rusten, maar in plaats daarvan rookte je nog een sigaret, slurpte je nog een bakje koffie, of sabbelde je een vettig taartje naar binnen… Of je wist je op te peppen door hevige muziek en andere zenuwagitatie. Luisteren naar het lichaam? Nee, dat niet. Sommigen vinden zelfs dat ze goed bezig zijn, wanneer ze na een stimulerende dosis weer opgekikkerd zijn en doorgaan met hun krachten uit te putten.

Dank God dat Hij het menselijk lichaam – en heel de natuur trouwens – met zoveel wijsheid heeft gemaakt en er verborgen compensatie- en recuperatiemechanismen heeft ingelegd. Maar over lange termijn bekeken, leven mensen die verstandige beslissingen nemen een rijker leven. Het is natuurlijk mogelijk dat je het maar saai vindt om al die regeltjes op te volgen, dat je daarvoor allerlei pleziertjes moet ontzeggen… Want het is zo leuk om twee uur ’s nachts; het is zo gezellig om samen nog een fles wijn te consumeren en wat kan je ervan genieten om al die exotische gerechten te ontdekken. Het is inderdaad een investering om beslissingen te nemen die gericht zijn op het behoud van een goede gezondheid en risico’s te vermijden. Het vraagt discipline om zijn grenzen te kennen en keuzes te maken tussen nuttig, nodig, gezond, of overbodig en schadelijk.

Dan zijn er aan de andere kant die het allemaal niets vinden. Wat men eet, hoe men leeft, het maakt allemaal niets uit. Dat gezondheidsgedoe is flauwe kul.  “Ze hebben dat al ondervonden”, of zoals een kennis het verwoordde “Als je te voorzichtig bent, kan je binnenkort nergens meer tegen”. Hij heeft een punt, want als je lichaam zuiverder wordt, wordt het gevoeliger voor abnormaliteiten en zal het signaleren wanneer je iets doet dat het schade toebrengt, maar is dit een goed of een slecht signaal? Indien de signalen goed zouden werken, zouden we tenminste nog weten wat juist is en wat verkeerd, want dat is voor de meesten al lang niet meer duidelijk.  We hebben wetenschappelijke studies nodig die ons precies vertellen hoeveel % voordeel een bepaalde daad geeft, voor we beslissen of het nu echt de moeite is om het te doen. Naar het eigen lichaam luisteren zit er niet meer in. Dat is onbetrouwbaar en verschilt van moment tot moment. Trouwens, hoe interpreteert men  de signalen die het lichaam geeft? 

Het is een beeld van de wereld waarin we leven. Het lijkt alsof niets vast staat en dat het “ieder zijn waarheid” is. Laat iedereen gerust. De scheppingsorde is niet van toepassing. Het credo is “zichzelf zijn”. Ik heb daar veel vragen over, want men is wat men denkt + de som van alle acties. Als iets lang genoeg wordt herhaald, wordt dat een deel van jezelf. Zo ben je.

Terwijl sommige dagelijkse beslissingen routine zijn en ons minimaal beïnvloeden, hebben andere een blijvende impact. Een van de vitale gebieden is gezondheid. Tenzij je succesvol bent in het besturen van dit aspect van je leven, is bijna niets anders van belang. Of je het zich nu realiseert of niet, je maakt de keuze of je een vitale gezondheid wilt genieten of een slechte gezondheid wilt doorstaan. Maar als je het begrijpt, is een vitale gezondheid zo waardevol en goed. Het is geen enkel nutteloos risico waard. God wenst ons gezondheid toe – maar Hij laat de keuze aan jou. Zijn wegen en adviezen volgen – met zegen en overvloed – of de verwrongen keuzes van de wereld volgen – en de gevolgen (de vloek) ervan ondergaan. Ik ben altijd verrast voor de mensen die dàn naar boven kijken… en zeggen dat God het heeft gedaan.

wordt vervolgd – 

as. zondag kan je erbij zijn wanneer de nieuwe cursus Natuur&Gezondheid wordt gepresenteerd :