Big Bang: feit of fictie?

Is het universum echt begonnen met een BIG BANG? Echte wetenschap zegt nee! Graniet is het fundament van de wereld waarin we leven en dat graniet bevat het bewijs dat de wereld snel werd geschapen in de staat waarin we hem nu zien, niet uit gesmolten lava zoals evolutionaire wetenschappers en filosofen ons willen doen geloven. Het universum heeft een prachtig verhaal te verkondigen. U vindt er aanwijzingen over hoe het allemaal begon en wanneer. Verrassende ontdekkingen over de aarde, de maan en zelfs de zon hebben bewezen dat de planeet aarde erg jong is in plaats van 4,5 miljard jaar oud, zoals evolutionaire leerboeken beweren. Laten we terugkeren naar de echte wetenschap!

Sommige wetenschappers geloven dat het universum begon met een oerknal! Dat betekent dat elke planeet, inclusief planeet aarde, ooit een vurige massa was. . . dat de aarde afkoelde gedurende het proces van miljarden jaren en uiteindelijk evolueerde het leven zoals we het nu kennen. Is deze theorie echt waar of zijn er aanwijzingen dat de wereld onmiddellijk werd geschapen zoals wij hem zien? 

Mount Rushmore, waarin de koppen van de vier eerste Amerikaanse presidenten monumentaal werd uitgehouwen is puur graniet. 

De belangrijkste rots in de ondergrond van onze planeet is graniet. Wetenschappers hebben bewezen dat graniet niet is ontstaan ​​door de geleidelijke afkoeling van gesmolten lava, maar in zijn huidige vaste vorm is ontstaan.

In een tijd ontstaan ​​deze grote rotsformaties binnen minder dan drie minuten!

Granietrotsen bevatten biljoenen RADIO HALOS. Deze microscopisch kleine halo-achtige plekken zijn ingebed in de rots en zijn het overtuigende bewijs dat graniet in minder dan 180 seconden in vaste toestand werd gevormd. Een radiohalo is het merkteken dat rond een deeltje radioactieve stof wordt achtergelaten door de straling die van dat deeltje komt. Het kan zich alleen vormen in een vaste substantie zoals gesteente, omdat in een vloeibaar of gesmolten gesteente het merkteken zou verdwijnen en niet zou kunnen worden gezien.

Deze radiohalo’s van polonium (Po-218) ontwikkelen hun halfwaardetijd in slechts drie minuten (met andere woorden, ze zenden slechts een paar minuten straling uit), dus de radiohalo’s moesten zich in die rotsen bevinden toen de rotsen voor het eerst tot bestaan werden gebracht.

Aangezien graniet het ondergrond-gesteente is en een dikke laag vormt met de continenten van de wereld erboven en het basalt en magma eronder, moesten alle continentale fundamenten in minder dan drie minuten vast worden gevormd.

Bijna iedereen heeft wel eens een Aspirine-tablet in een glas water laten vallen en heeft het zien bruisen. Wat zou je concluderen als je een glas ijs zou vinden met een halve Alka-Seltzer-tablet nog in de bodem en bellen die omhoog gaan in het ijs? Het water bevroor natuurlijk heel snel, anders zouden de tablet en de bubbels allemaal verdwenen zijn.

Op dezelfde manier kunnen we weten dat het granieten fundament van onze wereld binnen drie minuten vast werd, anders zouden de polonium-radiohalo’s zich niet hebben gevormd, zodat we ze vandaag zouden kunnen zien!

Misschien is het tijd voor ons om onze toewijding aan de moeilijke theorie van de BIG BANG en EVOLUTIE te heroverwegen!

De volgende keer dat je de kans hebt om de majestueuze wereldwonderen waarin we leven te zien, hef je ogen dan op naar de hemel en prijs Degene Die al deze dingen in een oogwenk heeft geschapen!

Hij sprak – en het was er !

En die God die ooit sprak, is gisteren, vandaag en morgen dezelfde. 

Lessen van de maan

Psalm 8: 3-6

“Aanschouw ik uw hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt: Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet? Toch hebt Gij hem bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond.”

Onze MAAN heeft een geweldig verhaal te vertellen!

Houd je er niet van om op een heldere nacht naar een volle maan te kijken?

De maan is ongeveer 384.400 km van de aarde verwijderd, afhankelijk van haar positie in het jaar. De grootte van de maan is ongeveer 1/4 van de grootte van de planeet aarde. De massa van de Maan is 1/81 van die van de Aarde.

De maan draait elke 27,3 dagen om de aarde. De zwaartekracht op de maan is slechts 17% van de zwaartekracht die we hier op aarde hebben! 

De Maan is de enige natuurlijke satelliet van de Aarde en is een van de vijf grootste manen van ons zonnestelsel. Ze wordt soms aangeduid met haar Latijnse naam Luna. De meeste manen in het zonnestelsel zijn erg klein in verhouding tot de planeet waarom ze heen draaien.

Apollo-ruimtevaart

Wist je dat Amerika op 30 mei 1966 zijn eerste Apollo-ruimtevaartuig naar de maan stuurde? Het landde op 2 juni 1966 op het maanoppervlak en was ontworpen om foto’s van het maanoppervlak terug te sturen ter voorbereiding op een bemande vlucht die in juli 1969 geschiedenis zou schrijven.

De Surveyor 1 Lunar Lander was uitgerust met grote landingsvoeten op een hoog landingsgestel omdat de wetenschappers zich zorgen maakten over het kosmische stof dat zich op de maan zou hebben opgehoopt. Met de huidige meetbare snelheid van zonnestof dat stilletjes neerdaalt op zowel de maan als de aarde, hadden wetenschappers berekend dat het stof tot 16 meter hoog zou kunnen zijn, opgebouwd in de afgelopen “4,5 miljard jaar”.

Toen het Apollo 11 bemande ruimtevaartuig op 20 juli 1969 op de maan landde, waren de astronauten en wetenschappers verbaasd dat het oppervlak van de maan rotsvast is, met slechts ongeveer 4 centimeter opgehoopt zonnestof! Dat zou erop wijzen dat de maan maximaal 8.000 jaar oud was in plaats van 4,5 miljard jaar volgens de speculaties van evolutionaire wetenschappers.

Een andere wetenschappelijke berekening die de evolutionaire kalender verontrust, is het feit dat de maan zich zeer geleidelijk van de planeet aarde verwijdert. Doordat de Maan een elliptische baan om de Aarde aflegt, varieert de afstand tussen de Maan en de Aarde. Het punt waar de Maan het verst van de Aarde afstaat heet apogeum (afstand Maan–Aarde 405.500 km) en het punt waar de Maan het dichtst bij de Aarde staat heet perigeum (afstand 363.345 km). Het gemiddelde is 384.450 km. In de loop van de tijd is door de seculiere versnelling de afstand tussen de Maan en de Aarde steeds groter geworden. Momenteel is de jaarlijkse toename 3,8 centimeter per jaar. Drie centimeter per jaar is niet veel, maar als je dat vermenigvuldigt met 4,5 miljard jaar, zoals door evolutionisten wordt gesuggereerd, zou de maan nu bijna uit het zicht zijn!  Is het mogelijk dat het evolutionaire tijdschema verkeerd is en dat de maan en de aarde jong zijn, zoals wordt geleerd in het bijbelse scheppingsverslag?

Openbaring 6 : “En ik zag, toen Hij het zesde zegel opende, en daar geschiedde een grote aardbeving en de zon werd zwart als een haren zak en de maan werd geheel als bloed. En de sterren des hemels vielen op de aarde, gelijk een vijgeboom zijn wintervijgen laat vallen, wanneer hij door een harde wind geschud wordt.”

>>  Deze profetie vervulde zich, toen het wonderlijke natuurverschijnsel van de grote sterrenregen zich voordeed op 13 november 1833. Er waren in de loop der tijden vele sterrenregens. Maar het schouwspel van 1833 overtrof alle andere. Dit kwam op de juiste tijd en in de juiste volgorde zoals de profetie het had gezegd, nl. na de verduistering van zon en maan en het beantwoordde in elk opzicht aan de gegevens van de Bijbel.