Auteur: stefaandewever

Christelijk onderwijs is niet hetzelfde als werelds onderwijs. Het is gebaseerd op christelijke waarden, op Jezus’ woorden en werken.

Er zijn 7 kenmerken van christelijk onderwijs: 

1 Het is Gericht op Jezus en God: het besef dat ons leven hier volledig in Zijn hand ligt, onze oorsprong, onze zin, onze bestemming. Dat Hij de Schepper is, dat Hij de Spreker is van een woord dat zo scherp is dat het goed en kwaad vaneen scheidt.

2 Het is georganiseerd, het heeft structuur, het wordt geleid door goede afspraken. Het is niet zomaar halsoverkop, geen chaos, maar een progressieve groei in kennis, waarheid, respect;

3 het is aangenaam, prettig, boeiend, uitdagend – ook met een moeilijkheidsgraad; in feite is het niet gelimiteerd. De kennis gaat verder en verder en zal ook in de eeuwigheid doorgaan.

4 Het vraagt betrokkenheid. Het vraagt een engagement van de leraar, want die beseft welke belangrijke taak hij op zich neemt. Het is geen hoop woorden, maar ook het voorbeeld.

5 Het vraagt aandacht voor goed en kwaad : Adam en Eva hadden niet de behoefte om het kwaad te kennen / God wilde hun die ervaring besparen. Daarom gaf God hen onderricht, zodat ze zouden onderscheiden en uit die val zouden blijven. Wij vandaag moeten weten waar we beter wegblijven, en we kunnen nog iets leren uit de ervaring van Adam en Eva in de Paradijstuin. Het is niet voldoende “dat er veel goed in zit”. Een leugen wordt het best verpakt met een goede portie waarheid…

6 Op de praktijk gericht.  

7 Het heeft aandacht voor de groep, maakt bereid tot dienstbaarheid, leert inzet voor de gemeenschap, omdat het zo’n mooie wereld vormt als iedereen gelukkig is. Communicatie, relatie…

• Dat brengt ons bij het gezin= een mini-maatschappij, de basis voor een hechte en werkende samenleving
• Hoe beeldt de Bijbel het gezin uit ?

We weten niets over hoe God Adam en Eva in de tuin onderrichtte. Misschien lag zijn eerste les erin, dat hij aan alle dieren een naam gaf.
Hij zag al die dieren en gaf ze een naam. Ze kwamen twee aan twee.
Maar dan groeide het besef dat hij alleen was… 

Daarop nam God een rib uit zijn zijde en vormde daaruit Eva. Toen hij ontwaakte wist hij “dit is vlees van mijn vlees; en been van mijn gebeente“. Daar zit een diepe les in.
Dat zijn dezelfde woorden die Jezus zegt, als Hij zijn bruid ziet: “dit is vlees van mijn vlees, dit is bloed van mijn bloed. Daarvoor werd mijn zijde doorboord.” Daarvoor heeft Hij moeten bloeden….

We weten ook niets van het onderricht dat Adam en Eva gaven aan hun kinderen Kaïn, Abel, Seth en hun dochters…  Gehoorzaam Gods geboden; wees trouw…
Wellicht spraken ze over dat verloren paradijs en hoe hun zonde hen daaruit had verdreven en wat de overtreding van de wet is. De geschiedenissen en hun resultaten, zodat we kunnen voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt. Het getuigenis van hun vroegere leven en het resultaat
Ze volgden de Familieschool: het originele model van onderwijs, waar de verhalen verteld worden die moeten worden verteld: 

Ik weet niet of je het lied kent: Tell me the story of Jesus : Het leert dat de Messias komt, de beloofde Redder : Vertel ervan dat Jezus hoop geeft, dat Hij de overwinning heeft behaald aan het kruis, zodat wij kunnen leven, dat de dood niet het einde is voor de christelijk gelovigen, maar alleen maar het einde van het begin, om daarna een begin te kennen zonder einde. 

Als we al die geschiedenissen die zijn opgetekend hebben bestudeerd, zingen we waarschijnlijk een ander lied: Wonderfull Words of Life;

In De Wens der Eeuwen schrijft E.G.White: 

‘Vanaf de vroegste tijden hadden de getrouwen in Israël veel zorg besteed aan de opvoeding van de jeugd. De Here had erop gewezen, dat de kinderen, wanneer ze nog zuigelingen waren, moesten leren van Zijn goedheid en Zijn grootheid, in het bijzonder zoals die in Zijn wet zijn geopenbaard en zoals ze blijken uit de geschiedenis van Israël. Gezang en gebed, en lessen uit de Schriften moesten worden aangepast aan de zich langzaam ontplooiende geest. Vaders en moeders moesten hun kinderen leren, dat de wet van God een uitdrukking is van Zijn karakter, en dat, wanneer zij de beginselen van de wet in hun hart sloten, het beeld van God in de geest en ziel gegraveerd zou worden. Veel van deze lessen werden mondeling gegeven, maar de jeugd leerde ook de Hebreeuwse geschriften lezen, en de perkamenten rollen van de Oudtestamentische Geschriften lagen voor hun studie geopend.’

Mozes schreef later : Exodus 18:20 (gericht naar het volk) “Voorts moet gij hun de inzettingen en de wetten Gods inscherpen, en hun de weg bekend maken, die zij te gaan, en het werk dat zij te volbrengen hebben.”

En in Deuteronomium 6:7 (gericht naar de ouders / de vaders en de moeders);  “gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij neerligt en wanneer gij opstaat.”

In volgende brief gaan we verder in op de inhoud van christelijk onderwijs.

Spreuken 9:10  leert ons: Het beginsel van wijsheid is de vreze des HEEREN en de kennis van de heiligen is inzicht.

Spreuken 1; 8 Hoor, mijn zoon, de tucht van uw vader en verwerp de onderwijzing van uw moeder niet;

Psalm 36 : 10: Want bij U is de bron van het leven; in Uw licht zien wij het licht.

Psalm 119: 130 Het openen van uw woorden verspreidt licht,

wees er zeker van dat we dat licht nodig hebben. We moeten altijd beseffen hoe de zonde van deze aarde een duistere plaats heeft gemaakt. Als Adam en Eva al gestruikeld zijn, wat moeten wij dan verwachten? 

Als we onze gedachten laten bepalen bij de Tuin van Verrukking -Eden – dan weten we ook hoe het eerste klaslokaal was.  Ik heb al dikwijls geprobeerd om me die tuin voor te stellen, maar het lukt niet, om de ultieme schoonheid en heerlijkheid, een omgeving zonder enige dreiging, alles vriendelijk, alles veilig en goed, alles gezond en volwaardig, terecht Heilige grond om dat helemaal in beeld te krijgen, gewoon omdat ik struikel over de beperkingen waarmee ik worstel.  

Maar dan kwam de zonde, en de giftige resultaten die dat met zich meebracht. En toch, ondanks alle verval, al de achteruitgang en degradatie, blijft al het geschapene eeuwig getuigen van de Here, de Schepper, zijn grootheid, zijn liefde. En de natuur is nog altijd een bijzonder klaslokaal – als we willen zien.
Eender waar men kijkt, of het gaat over… 

• een grassprietje
• bloemen / insecten : en de symbiose die daartussen bestaat
• dieren, 
• planten, zaden, vruchten, 
• het weer, het klimaat, de getijden, de zeeën, de aardoppervlakte, de verdeling aarde en zee.
• het universum: maan, zon, sterren
• voortplanting, overleving, bouw, bescherming, samenwerking… 

Dan rest me alleen de vaststelling van Psalm 16:7 Ik prijs de Here, die mij raad heeft gegeven, zelfs bij nacht onderwijzen mij mijn nieren.

En dan heb ik in Psalm 16:8 dat enorme HouVast: Ik stel mij de Here bestendig voor ogen; omdat Hij aan mijn rechterhand staat, wankel ik niet.

Alles spreekt van een wonderbare God. Maar wat blijkt… onderzoekers zien het wondere maar niet De Wondere. Satan gebruikt mensen om zijn dodelijke gif van twijfel en ontkenning te verspreiden. Hij werkt in de geest van wetenschappers, media, journalisten, met hun orakels vanuit de verboden boom.  Dat is zo typisch voor de Satan: hij maakt gebruik van mensen zoals hij toen gebruik maakte van de slang.
En omdat deze wereld zo is, en wij een lamp nodig hebben, licht om te kunnen zien, te onderscheiden, hebben wij opvoeding nodig.
Niet zoals de wereld die geeft, maar zoals God dat heeft bedoeld.
Wat baat alle wijsheid, als onze ziel schade lijdt? 

Adam en Eva moesten onderwezen worden. Je ziet zelfs dat Eva goed onderwezen was, maar dat ze gezakt was voor het examen. En dat Adam ervoor koos om mee te zakken. 

Waren ze geen goede studenten in Jezus’ klas ? Ontbrak er iets aan Gods onderricht? Nee je ziet dat de kennis er was. 

Dat is dat heilig principe van God: Hij laat ons VRIJ. Hij geeft ons de ruimte om te kiezen.
Voor ons ligt dat anders: hoe kunnen wij JUIST kiezen als we niet JUIST onderwezen zijn? 

Genesis 2 en 3 veranderden de geschiedenis. En daarom zou ik graag enkele weken na elkaar iets vertellen over dat prachtige onderwijs dat god geeft.

Verleden week kon je de inleiding lezen van pastor George Malkmus’ Je hoeft niet ziek te zijn. Maar hoe komt iemand ertoe om iets waar geen haar op het hoofd aan denkt of waar men geen seconde mee bezig was, te maken tot een missie voor de wereld? Laten we het even horen uit zijn eigen mond :

“In 1957, op 23-jarige leeftijd, werd ik christen en kort daarna werd ik door God geroepen in de evangeliebediening, en daarvoor ging ik vier jaar in voorbereiding. Tijdens die studiejaren dacht ik dat mij alles werd geleerd wat ik ooit zou moeten weten om succesvol herder te zijn en Gods volk te leiden. Ik herinner me de dag dat ik afstudeerde en het zelfvertrouwen dat ik had, denkend dat ik alles had geleerd wat ik ooit zou moeten weten om een ​​succesvolle predikant te zijn. Die gedachte was een bittere teleurstelling, waaruit ik ooit moest ontwaken!

Kort nadat ik Gods roeping tot mijn eerste kerk had aanvaard, werd ik geconfronteerd met iets waarop mijn opleiding me niet had voorbereid: hoe omgaan met fysieke problemen. Toen mensen in mijn gemeenten ziek werden, vroeg ik me herhaaldelijk af: “Wat moet ik doen? Hoe ga ik om met deze fysieke problemen waarop ik geen voorbereiding heb gehad?”

Welnu, ik deed wat ik andere christenen en predikanten in de loop der jaren had zien doen in verschillende kerken die ik had bezocht. 

Ik bad voor hun genezing en vroeg anderen om ook te bidden. Maar vaak, na overvloedig en vurig gebed, zag ik christenen steeds zieker worden. Ik vroeg mezelf af: “Wat moet ik nu doen?”

Zie je, mijn moeder was gediplomeerd verpleegster en mama had me altijd geleerd dat als je ziek wordt, je naar de dokter gaat en doet wat hij zegt. Dus nadat het gebed was mislukt, moedigde ik mensen aan om naar de dokter te gaan. Ik zou, als hun pastor, hen thuis of in het ziekenhuis bezoeken en God vragen om de dokters wijsheid te geven om te weten welk medicijn zij moesten voorschrijven. Maar al te vaak kon de dokter hen ook niet helpen, en ik zag veel christenen sterven – sommigen als kind, anderen in de bloei van hun leven. Wat doet een predikant nu?

Op deze volgende stap was ik tijdens mijn opleiding voorbereid: ik had geleerd hoe ik een begrafenis moest leiden. En dus, als de persoon die was overleden een christen was, zou ik op de begrafenis proberen te troosten en bemoedigen door de nabestaanden te vertellen dat hun geliefde op een betere plek was. Voor de oudere gelovige was deze ceremonie niet moeilijk, want hun begrafenis was als een afscheidsfeest.

Maar een van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan, was de begrafenis leiden van een 24-jarige moeder van twee kinderen die stierf na een gevecht met borstkanker, een echtgenoot en twee jonge kinderen achterlatend. Hoe gaat een predikant om met dit soort begrafenissen of die van een baby of tiener die aan een of andere ziekte sterft? Troost het de nabestaanden om hen te vertellen dat dit gewoon ‘Gods wil’ was? Of zeggen we dat we het niet begrijpen en pas als we in de hemel komen, zullen al deze dingen worden geopenbaard. Is het niet vreemd dat mijn opleiding mij had voorbereid voor het dienen van de levenden, nadat een geliefde was overleden, maar niet hoe die overleden persoon te dienen voordat hij stierf?

Ziekte onder christenen bleef mij een doorn in het oog gedurende het grootste deel van mijn 20 jaar van bediening toen ik in vijf verschillende kerken predikant was voor vele duizenden mensen. Ik begreep niet waarom christenen net zo ziek waren als niet-christenen. Maar al snel zou ik het antwoord op die vraag op de harde manier vinden.

In 1976, op 42-jarige leeftijd, was ik voorganger in een succesvolle kerk in de staat New York. Ik was de kerk in 1970 begonnen met een advertentie in de plaatselijke krant dat we een bijbelgetrouwe kerk begonnen. Op de eerste zondag hadden we 50 aanwezigen. De kerk groeide snel en had in 1976 een lidmaatschap van meer dan 600 bereikt. We hadden ook een christelijke school, samen met een programma van het Bijbelinstituut. Onze radio-uitzending, America Needs Christ, was elke week op veel radiostations te horen, en we hadden meer dan een dozijn jonge mensen op school die zich voorbereidden op de bediening. Gods zegen was zo duidelijk aanwezig op deze bediening. Welnu, op dit hoogtepunt in mijn bediening kreeg ik te horen dat ik darmkanker had.

Ik was geschokt. Ik begreep het niet. Hoe kon God zijn dienaren zo overvloedig zegenen en zoiets laten gebeuren? Ik doorzocht mijn leven om te zien of er iets was dat ik had gedaan of niet had gedaan waarvoor God me strafte. Maar voor zover ik weet, diende ik de Heer met een zuiver hart en een rein leven. Ik vroeg: “Waarom, Heer, staat u toe dat ik dit potentieel levensbedreigende fysieke probleem heb?” Het was duidelijk dat ik fysieke ziekte in mijn eigen leven niet beter begreep dan ik het had begrepen in het leven van de mensen die ik diende. Ik wist niet wat ik moest doen.

Vlak voordat mij werd verteld dat ik darmkanker had, had ik mijn eigen moeder zien sterven na een gevecht met darmkanker. Moeder, die gediplomeerd verpleegster was, had een groot vertrouwen in haar doktoren toen ze haar vertelden dat haar enige hoop om haar kanker te overleven was om toe te geven aan hun behandelingen van chemotherapie, bestraling en operaties. En dus accepteerde ze gewillig de behandelingen van haar dokter. 

Toen moeder voor het eerst werd gediagnosticeerd, was er geen uiterlijk teken dat ze een lichamelijk probleem had. Maar niet lang nadat ze met die behandelingen was begonnen, ging ze lichamelijk snel achteruit en stierf uiteindelijk.

Ten tijde van het overlijden van moeder was ik ervan overtuigd dat het niet de kanker was die haar dood veroorzaakte, maar de behandelingen die ze had ondergaan door toedoen van de medische professie. Nu stond ik dus echt voor een dilemma. Moeder had me altijd geleerd te vertrouwen en doktersvoorschrift op te volgen. En toch was ik getuige geweest van de vreselijke resultaten die volgden op haar medische behandeling. Moest ik mijn lichaam onderwerpen aan dezelfde medische procedures waarvan ik dacht dat ze moeders dood hadden veroorzaakt?

Op dat moment keerde ik de medische benadering van lichamelijke problemen de rug toe en ging op zoek naar een alternatief. Tijdens mijn zoektocht herinnerde ik me een evangelist in Texas met de naam Lestor Roloff. Hij was een groot evangelieprediker, maar werd door velen ook beschouwd als een gezondheidsfreak. Ik belde broeder Roloff en vertelde hem mijn benarde situatie. Broeder Roloffs advies was dat ik niet de medische weg moest bewandelen, maar mijn voedingswijze moest veranderen. Hij moedigde me aan om gewoon mijn voeding te veranderen van het op vlees gebaseerde, suikerdessert, Standaard Dieet dat ik de afgelopen 42 jaar van mijn leven had geconsumeerd, en Gods oorspronkelijke dieet te gaan eten zoals uiteengezet in Genesis 1:29 van de Bijbel.

En dus veranderde ik in 1976 van de ene op de andere dag mijn voeding van de manier waarop ik de afgelopen tweeënveertig jaar had gegeten en begon ik uitsluitend rauwe groenten en fruit te eten, samen met het drinken van een tot twee liter wortelsap per dag. Vrijwel onmiddellijk begon ik me beter te voelen en binnen een jaar was mijn tumor ter grootte van een honkbal verdwenen. Maar niet alleen was mijn tumor verdwenen, maar ook elk ander fysiek probleem dat ik had ervaren; waaronder hypoglykemie, aambeien, ernstige allergieën, sinusproblemen, hoge bloeddruk, vermoeidheid en uitbraken van puistjes. Wel, zelfs mijn roos en lichaamsgeur waren in minder dan twaalf maanden verdwenen.

Dat is een stuk uit het getuigenis uit “Je hoeft niet Ziek te zijn”, van pastor George Malkmus. Heb je zin om ook de rest te lezen, dan kan je dit boekje in pdf aanvragen via info@natur-el.org Het is een onderdeel van onze Module gezondheid en christelijk leven, waarin honderden andere e-boekjes te lezen zijn – over gezondheid – levenswijze – geestelijke groei… De ganse Module kan aangevraagd worden voor 20 euro deelname in de kosten.

Ik kreeg net een opmerking over het feit dat via GoedNieuws.org nu al verschillende weken na elkaar de nadruk schijnt te liggen op de gezondheidsboodschap. Dat is waar. Twee maand geleden heb ik dat ook zo aangekondigd, en niet omdat zoiets overbodig is, maar omdat ik net als George Malkmus van Hallelujah Acres (VS) zie hoeveel onwetendheid er in de christelijke wereld is over “Gods Wegen”.

Om die reden vertaalde ik een klein boekje “You Don’t Have to be Sick” (Je hoeft niet Ziek te zijn), waarvan ik hier de inleiding afdruk. Ik hoop dat zoiets je beter doet begrijpen waarom we nu al enkele weken aandacht geven aan levenswijze en voeding. Niet omdat het ons kan redden, maar omdat God daar ook iets over te zeggen heeft :

“Je weet wat ik bedoel, want als je bent zoals zowat elke andere christen, heb je op zijn minst een familielid of een vriend met een ernstig lichamelijk probleem waarvoor de zorg van een arts nodig is.

Ik zeg het niet graag, maar de kans is groot dat de persoon onder de zorg van deze dokter niet beter wordt. Sterker nog, te veel van onze dierbaren verslechteren vanwege de drugs-, snij- en verbrandings-benadering van de moderne geneeskunde.

Maar hoe zit het met de berichten die we bijna elke avond op het televisienieuws horen die verkondigen dat het huidige gezondheidszorgsysteem het beste ooit is? Hoor maar hoe de bijzondere ontwikkelingen in de verf gezet worden…

Fout.

We hebben geen gezondheidszorgsysteem – we hebben een ziektezorgsysteem en het is niet erg effectief.

• Hartziekte is nog steeds de nummer 1 moordenaar
• Kanker doodt mannen, vrouwen en kinderen in steeds grotere aantallen
• Meer mensen ontwikkelen diabetes dan ooit tevoren
• Artritis verlamt elk jaar honderdduizenden mensen
• Auto-immuunziekten tieren welig

   En wat doet de medische wereld hieraan?

Zoals gewoonlijk houdt het zijn PR-machine goed geolied terwijl het hetzelfde oude deuntje zingt over nieuwe genezingen die net om de hoek liggen. 

De meesten van ons zijn opgegroeid met het horen van beloften over nakende geneeswijzen hiervoor en wondermiddelen daarvoor.

Maar waar zijn deze “geneeswijzen”?

Zijn de wondermiddelen die we zo vaak horen bezingen mensen daadwerkelijk aan het genezen? Of worden deze medicijnen enkele jaren later stilletjes uit de apotheek gehaald vanwege de schadelijke effecten die ze op mensen hebben?

• Als de artsen echt de antwoorden hadden, waarom worden we dan zieker en zieker terwijl de kosten van de gezondheidszorg elk jaar hoger en hoger klimmen?
• Als het medische systeem van de wereld echt werkte, waarom moeten steeds meer van onze kinderen dan Relatine slikken om een ​​schooldag door te komen? En hoe komt het dat kinderen die Relatine gebruiken vaak nieuwe en zelfs ergere problemen krijgen?
• Als het huidige medische systeem echt werkt, waarom kunnen de dokters dan niet de vele mensen genezen die zijn gediagnosticeerd met ziekten als fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom en candidiasis?
• Als het medische systeem van de wereld echt werkte, waarom krijgen steeds meer vrouwen de diagnose borstkanker terwijl prostaatkanker een epidemie is onder mannen?
• Als het wereldsysteem echt werkte, waarom veroorzaken zoveel medicijnen (met hun vaak afschuwelijke bijwerkingen) dan zoveel problemen? In een artikel uit april 1998 in het Journal of the American Medical Association leren we dat meer dan 100.000 Amerikanen elk jaar sterven aan de bijwerkingen van deze door artsen voorgeschreven medicijnen, terwijl meer dan twee miljoen in het ziekenhuis moeten worden opgenomen.
• Als het wereldsysteem echt werkte, waarom worden er dan volgens de uitgave van de Journal of the American Medical Association van 28 oktober 1998 jaarlijks naar schatting 180.000 mensen gedood door medische fouten die grotendeels niet worden gemeld?

Volgens hun eigen toonaangevende tijdschrift erkent de medische gemeenschap elk jaar bijna 300.000 sterfgevallen door medicijnen en artsen. Dit cijfer maakt het huidige wereldse medische systeem tot de op twee na hoogste doodsoorzaak.

Kortom, als we het beste gezondheidszorgsysteem in de geschiedenis hebben, waarom blijven mensen dan zo ziek en waarom zijn meer dan 90% van de gebedsverzoeken in onze kerken voor ziekte?

Omdat de Wegen van de Wereld niet Werken.

De Wegen van de Wereld blijven ons leiden op een pad dat wegleidt van God en de prachtige tuin waarin Hij ons oorspronkelijk plaatste, in plaats van terug ernaartoe.

Er is een andere manier, een betere manier om voor ons fysieke lichaam te zorgen, en dat is Gods manier. Ik heb deze methode meer dan 20 jaar geleden bij mezelf gebruikt om mijn darmkanker te genezen, en ik heb de afgelopen twee decennia ziektevrij doorgebracht terwijl ik de details verfijnde.

Als je ziek bent en je arts niet meer weet wat hij moet doen om je te helpen, hoef je niet naar een of andere ‘wereldberoemde kliniek’ te reizen waar ze duizenden dollars in rekening brengen voor gecompliceerde tests om een ​​diagnose te stellen van een ziekte waaraan ze dan waarschijnlijk niets anders kunnen doen dan je open te snijden, je te verbranden met straling of derivaten van giftige chemicaliën die in de Eerste Wereldoorlog werden gebruikt om soldaten te doden, in je bloedbaan te injecteren.

Maar al te vaak doen de geaccepteerde procedures van het Wereldse Denken voor ernstige ziekten meer kwaad dan goed.

Zie je, de mens heeft alles over ziekte ingewikkeld gemaakt. Van zijn Latijnse recepten en zijn scanmachines van een miljoen euros tot zijn wetenschappelijke studies en dubbelblind onderzoek… De zoektocht van de moderne geneeskunde naar de waarheid heeft ons alleen maar dieper in de jungle van onwetendheid geleid.

Tot daar de gedeelte van de inleiding uit “Je hoeft niet Ziek te zijn”, van pastor George Malkmus. Heb je zin om ook de rest te lezen, dan kan je dit boekje in pdf aanvragen via info@natur-el.org voor een vrijwillige bijdrage in de kosten; Het is een onderdeel van onze Module C/ gezondheid en christelijk leven, waarin honderden andere e-boekjes te lezen zijn – over gezondheid – levenswijze – geestelijke groei… De ganse Module kan aangevraagd worden voor 20 euro deelname in de kosten.