Kort Leven, Lang Sterven

Ondanks het feit dat de gemiddelde levensverwachting van de meeste westerse mensen er enorm op vooruit gegaan is, is de levenskwalitiet vanaf de midlife tot de ouderdomsdagen er sterk op achteruit gegaan. Een analyse van de oorzaken

Kort Leven & Lang Sterven

In het begin van de 20e eeuw stierven veel mensen nog voornamelijk van banale ziekten die met eenvoudige basishygiëne hadden kunnen voorkomen of genezen worden. Het aantal sterfgevallen als gevolg van alledaagse infectieziekten decimeerde soms ganse streken. “De vier belangrijkste doodsoorzaken waren toen : pneumonie, tuberculose, difterie en griep. De gemiddelde levensverwachting was toen niet meer dan drieenveertig jaar.” (What Your Doctor Doesn’t Know About Nutritional Medicine May Be Killing You, Ray Strand, M.D.) 

Vandaag zijn de hoofdoorzaken van overlijdens samen te vaten in chronische degeneratieve ziekten zoals coronaire ziekten, beroerten, diabetes en kanker. En ondanks het feit dat de gemiddelde levensverwachting van de meeste westerse mensen er enorm op vooruit gegaan is, is de levenskwalitiet vanaf de midlife tot de ouderdomsdagen er sterk op achteruit gegaan. 

De mensen vandaag zijn niet erg bezorgd over het aantal jaren leven, noch over de kwaliteit van hun leven tijdens deze jaren. 

“Met meer dan vijftig procent van onze bevolking, stervend als gevolg van hart- en vaatziekten, en een volgende dertig procent als gevolg van kanker, begrijpt de massa niet, op welke manier de factor kwaliteit kan verhogen, ook in die jaren die gemiddeld gezien worden als de aftakelingsjaren” aldus Dr. Myron Wentz, een befaamd microbioloog en immunoloog. “We leven in essentie te kort, en sterven te lang”, was zijn opmerking. 

Oxidatieve stress (als gevolg van vrije radicalenschade) wordt gezien als de onderliggende oorzaak van de meeste chronische degeneratieziekten. Als we de zuurstof inademen, die zo vitaal is voor het leven, wordt deze door de rode bloedcellen bij iedere cel in het lichaam gebracht. De rode bloedcellen bevatten de “mitochondrieën” (gekend als de krachtcentrales), die ATP produceren  (adenosine trifosfaat). 

ATP transfereert de energie die opgewekt wordt tijdens de catabo-lische reacties (afbraak van grote molecules naar kleine molecules) om op die manier de anabolische reactie van kracht te voorzien (waar de kleine molecules samengevoegd worden om grotere te vormen). Dit afbraak- en opbouwproces is iets wat onafgebroken plaatsvindt, een leven lang. 

“Terwijl ons lichaam zuurstof gebruikt in zijn stofwisselingsprodessen, gebeurt het soms dat zuurstof reageert op stoffen in het  lichaam, en brengt dit hoogst onstabiele moleculen voort die gekend zijn als vrije radicalen (oxidatieve stress). Ook omgevingsfactoren zoals straling, vervuiling, tabaks-rook, en een vetrijke voeding dragen bij tot de vrije radicalen schade.

“Een vrije radicaal is een molecule met één of meer ontkoppelde electronen. Een electron zonder partner is onstabiel en zeer reagerend. Om terug stabiel te worden vindt de vrije radicaal snel een stabiele maar  kwetsbare samenstelling waar hij een electron kan van stelen. 

“Door het verlies van een electron, wordt de eerder stabiele molecule zelf een vrije radicaal en zal het zelf ergens anders een electron stelen. Dus de kringloop  van electronen stelen is begonnen. Anti-oxidanten neutraliseren de vrije radicalen door een van hun eigen electronen te geven, dus dan stopt de kringloop. Wanneer de anti-oxidanten electronen verliezen worden ze geen vrije radicalen omdat ze in iedere vorm stabiel zijn.

“Vrije radicalen zijn vaak heel schadelijk, en vallen de vetzuren en lipoproteïnes  in de celmembranen aan, en verstoren het transport van stoffen in en uit de cellen.

Ze beschadigen ook de celproteïne, en wijzigen hun functie, en DNA, en creeren mutaties. Kanker ontwikkelt zich vaak wanneer de DNA gewijzigd is. Het lichaam onderhoudt een verdediging tegen beschadiging van vrije radicalen, dat afhangt van mi-neralen zoals selenium, koper, mangaan, en zink, enz. Vitamine E en C en betacaroteen zijn vitale antioxidante vitamines. Wanneer de voe-ding faalt om te voorzien in de stoffen van dit verdedigings systeem, zal het verdedigingsfront verzwakken. 

> De belangrijkste bron van antioxidanten is een voeding rijk aan fruit en groeten. Talrijke studies tonen aan dat er een link is tussen chronische degeneratieziekten en een voeding met weinig fruit en groenten en veel dierlijke producten. 

> Er is een omgekeerde relatie tussen DNA beschadiging en groenteninname, en een directe relatie met runds- en varkensvlees inname. (Understanding Nutrition eighth edition, Eleanor Whitney &  Sharon Rolfes) 

> Om de weerbaarheid van het lichaam te maximaliseren moeten de antioxidanten regelmatig aangevuld worden. 

> Wanneer er niet voldoende van deze antioxidanten ingenomen worden door de voeding van rauwe groenten en versgeperste groentensappen, is het gebruik van natuurlijke supplementen een goede keuze. Een overvloed van onderzoek toont aan dat de toevoeging van antioxidanten onder de vorm van bijzondere voedingsmiddelen, zoals graangrassen, groenen, en fruitsoorten met een beschermende werking, goed is voor het voorkomen of genezen van chronische degeneratieziekten.” In hoeverre het volstaat om dergelijke producten toe te voegen, hangt af van het stadium waarin een persoon is gekomen, maar vooral ook van de recuperatiekracht – of de algemene energie – van een persoon. 

De praktijk leert dat het toepassen van de basisregels primeert boven de toevoeging van de beste supplementen. Als de voeding niet deugt, kunnen supplementen de zaak niet recht trekken. 

> Het gebruik van minstens 50 à 60% van de voeding onder rauwe vorm en de toevoeging van enkele glazen versgeperst groentensap per dag kan je zien als een basis voor die mensen die langer willen “leven” en minder lang willen “sterven”. De toevoeging van méér groen onder de vorm van diepgroene groenten als broccoli, wilde groenten, brandnetels, alfalfablad en rode klaver, groene algen e.v.a. is gekend verjongend te zijn.

Als de aftakeling al gestart of gevorderd is, zullen ook de minpunten van de voeding aagepakt moeten worden. Alles wat op één of andere manier roofbouw pleegt, of een vervalsing van de energie geeft – en tenslotte in uitputting uitmondt, moet drastisch teruggeschroefd worden, zodat er omstandigheden worden gecreëerd waarin genezing vanzelfsprekend is. 

Het is wel zo dat de acute ziekten snel kunnen worden onderdrukt en dat de levensomstandigheden veel gunstiger zijn. maar de chronische ziekten vormen een zich snel uitbreidende epidemie, waar alleen een correcte levensstijl een antwoord kan op geven.De enorme toename van langdurig hulpbehoevende mesen, die jarenlang afhankelijk zijn van anderen voor hun verzorging, geeft een enorme druk op de sociaal-economische toestand. Alleen maar stellen dat dit het gevolg is van het feit dat “mensen nu eenmaal veel ouder worden dan vroeger”, is te simplistisch uitgedrukt. 

> Het is niet zo dat dit alleen maar de prijs is van het ouder worden, maar het eindresultaat van jarenlange roofbouw, het miskennen van de bedoelingen van ziekte en het lichaam niet toelaten om over te gaan tot reiniging en herstel. 

Het is terecht dat veel ziekten kunnen voorkomen worden, dat veel vroegtijdige sterften kunnen vermeden worden, maar ook dat de kwaliteit van het leven beter kan. 

Ik hoorde ooit een oude vrouw vertellen, die al enkele jaren nagenoeg doof en blind was, nadat het een half uur had geduurd voor ze wist dat ik het was : “Stefaan, wat heeft het nog voor zin, als je niet meer hoort wat mensen zeggen, als je niet meer ziet wat er in de wereld gebeurt, als men je mond nog volstopt, maar je weet niet meer hoe het proeft…?” Zes maanden later was het voor deze vrouw het verlossend moment. 

Je mag er zeker van zijn, dat dergelijke gevallen me een bron van overdenking geweest zijn. “Is dit nu léven? Moest dit gebeuren? Kon dit niet voorkomen worden? Wat is de bedoeling hiervan?…” Het zijn vragen die in me opkwamen. 

Nu weet ik dat het niet zo moest, maar dat het is zoals Ralph Rasschig schrijft in zijn boek “God geneest nog steeds”, dat je lichaam een open boek is, en dat de misbruiken die het heeft moeten verdragen, langzaam maar zeker gegraveerd worden in ieder deel van het lichaam. Denk niet “het is ineens gekomen”… Langzaam, dag na dag worden de fouten geregistreerd. Geduldig verdraagt het lichaam, geeft signalen omdat we verstandig zouden worden en zouden omkeren van onze verkeerde wegen… Maar we doven het signaal, tot het geen andere kans heeft dan langzaam sterven, veel te vroeg… en jarenlang. De reden hiervoor kan je niet uitdrukken in één oorzaak, maar in de vele misbruiken die door veel mensen dagelijks op hun lichaam worden gemaakt.

Lees verder : “God Geneest nog steeds” – Een uniek verhaal over natuurlijk genezen op zijn best – zoals God het heeft bedoeld. Een lijvige infobrochure met het levensverhaal van Ralph Rasschig.     7.50 euro + verzendkosten.

Bestellen : 00-32-68/7516.01 of info@groenedag.org