Terwijl ik elke dag de berichten hoor van de wereldwijde bosbranden, die mij in verwarring brengen, kan ik alleen achter de schermen een macht vermoeden die vast besloten is om de eeuwige prediking die Gods schepping is, te vernietigen. Langs een kant proberen mensen een beetje CO2-uitstoot te besparen, terwijl langs de andere kant de laatste ongerepte groene gebieden van de wereld in een snel tempo worden vernietigd…
Mijn gedachten gaan dan naar Australië, met zijn gigantische eucalyptusbomen. Er zijn ongeveer zeshonderd variëteiten eucalyptusbomen. Ze zijn allen – behalve zes – oorspronkelijk uit Australië en er is maar één soort die je daar niet vindt.
Deze bomen, die tot vijfenzeventig meter hoog worden, groeien als grote bossen in een gedeelte van Australië.
De bomen hebben verschillende manieren om natuurlijke rampen te overleven zoals brand, droogte en vrieskou, maar ze leven niet zolang als sommige eikenbomen en coniferen in de Noordelijke Hemisfeer.
Ze lijken meer vatbaar voor schimmels en termieten dan lang levende bomen. Door hun lange takken zijn ze gevoelig aan windschade, wat het binnenste hout blootstelt aan de aanvallen van fungus of insecten die de boom soms ondergraven of ziek maken. Eucalyptusbomen leven tot tweehonderd jaar, met enkele uitzonderingen, waarvan de oudste tot duizend jarige leeftijd raakten.
Sommige soorten hebben echter een merkwaardige bescherming tegen insecten en fungus. Van zodra de invasie plaatsvindt, vloeit er een rode plakkerige vloeistof, “kino” genoemd, over de beschadigde plek. Wanneer de kino in contact komt met de lucht, wordt het een harde helderrode massa die de wonde afsluit en op die manier wordt vijandelijke besmetting verhinderd.
De vloeistof vloeit soms met zo een kracht dat de aanvallende insecten weggewassen worden en soms zelfs vast zitten wanneer de vloeistof aanhardt. In de Noordelijke Hemisfeer zien we iets gelijkaardig bij dennenbomen, als een wonde afgedekt wordt met een taai wit hars. Daarom noemen we Eucalyptus, de “boom die bloedt”.
Tweeduizend jaar geleden was er een man – Jezus – die aan een houten kruis hing, terwijl hij meer dan dertig jaar lang alleen maar goed had gedaan. Een Romeinse soldaat boorde een speer in zijn zijde en het laatste beetje bloed vloeide uit zijn lichaam. De kracht van dat bloed dat toen vloeide is onbegrijpbaar. Het verdrijft alle kracht van de zonde die het hart van zelfs de zwakste van Gods kinderen zou binnendringen. Het verzegelt het leven van diegenen die Jezus aanvaarden, en het stelt hen in staat om geestelijk sterk in Hem te groeien.
De hoogste nog levende Eucalyptussen staan op Tasmanië. Het hoogste exemplaar staat in het Andromeda Forest en is nu 97 meter en daarmee de hoogste loofboom op aarde. Van zes andere Eucalyptussoorten zijn exemplaren van 80 tot 92 meter hoogte gemeten.
Goed Nieuws / HouVast 