Olijven

De olijfboom is beroemd om zijn overlevingskunst in onvruchtbare gebieden en staat om die reden bekend als symbool voor hoop en nieuw leven. Interessant is dat in dit kader de duif (een symbool van vrede en hoop) aan het einde van de zondvloed door Noach erop uit wordt gestuurd (Gen. 8:9) om droog land te zoeken en (bij de tweede keer) tegen de avond terug kwam met een olijfblad in haar snavel (Gen. 8:11). Blijkbaar was deze boom zelfs in een verwoeste aarde, zoals na de zondvloed, in staat om te overleven.

Was het een onsmakelijke ervaring?

Iemand die op vakantie wel eens een olijf van de boom heeft geplukt zal ervaren hebben dat de vrucht zo van de boom een afschuwelijke smaak heeft. Ondanks veel spoelen zal het niet meevallen om de bittere, onverdraaglijke smaak uit de mond te krijgen. Toch zijn olijven goede en in alle opzichten aan te bevelen vruchten. Er wordt beweerd dat er groene en zwarte olijven zijn. Maar in feite zijn het dezelfde. Ze zijn alleen op verschillende momenten van het jaar geplukt. De zwarte olijven zijn echter door en door rijp. Olijfbomen zijn meestal relatief klein, met overblijvende, ovale, tegenoverstaande, blinkende bladeren, die bovenaan donkergroen en onderaan zilverkleurig zijn. Ook de groenwitte, eenbladige bloemen zijn klein en komen in okseltrossen voor. In het Middellandse-Zeebekken zijn er een dertig soorten. Boven de 500 m grens worden zij bijna niet aangetroffen. De olijfboom is bestand tegen lichte vorst van niet meer dan minus 8° C.

De olijf is een vrucht met één “pit” en heeft geen vaste vorm of grootte. Doorgaans worden groene olijven in november en zwarte omstreeks de jaarwisseling geplukt. Zwarte olijven hebben de grootste voedingswaarde. Meestal worden olijven die niet rijp zijn, in een alkalische oplossing gedompeld om de bittere smaak weg te nemen. Jammer genoeg gaan op die manier zeer waardevolle vitaminen verloren.

Olijven worden met de hand geplukt of van de boom geschud. Als de vrucht rijp is, valt die vanzelf af. De bessen zijn dan zwart en beginnen te rimpelen en kunnen zelfs drogen aan de boom. Ze zijn dan gemakkelijk te bewaren.

De kleur van een olijf is niet noodzakelijk gerelateerd aan zijn rijpheid. Veel olijven beginnen groen en worden zwart als ze volledig rijp zijn. Sommige olijven beginnen echter groen en blijven groen of geel wanneer ze volledig rijp zijn, terwijl andere zwart worden en zwart blijven. In Spanje en Griekenland, waar de meeste olijven vandaan komen, zijn olijven groen, paars of zwart en worden droog of in pekel bewerkt.

Behandeling met water, pekel en loog zijn de meest gebruikelijke behandelingsprocessen voor olijven, en elk van deze behandelingen kan de kleur en samenstelling van de olijven beïnvloeden.

Olijven hebben tientallen gezondheidsbeschermende voedingsstoffen, en recente studies hebben gekeken naar olijfvariëteiten, olijfverwerking en veranderingen die plaatsvinden. De algemene conclusie van deze studies is opwindend voor iedereen die van olijven houdt. Zwarte olijven in Griekse stijl, groene olijven in Spaanse stijl, olijven in Kalamata-stijl en veel verschillende methoden voor olijvenbereiding bieden waardevolle antioxiderende en ontstekingsremmende voedingsstoffen. Hoewel er veranderingen zijn die optreden tijdens het rijpen van olijven en de geneeskracht van olijven – bijvoorbeeld verminderde oleuropeïne in geavanceerde stadia van rijping, maar verhoogde hoeveelheden anthocyanen – is het onmogelijk om een enkele soort uit te sluiten. Hydroxytyrosol, een olijffytonutriënt dat al lang in verband wordt gebracht met kankerpreventie, wordt nu beschouwd als potentieel helper om botverlies te voorkomen.

op onze maandelijkse Bijbelstudie te Erwetegem

Kom luisteren wat de Bijbel te vertellen heeft. Geen boek dat alleen maar op de vingers tikt. Maar een gids voor een succesvol leven. Graag aanmelden : 0484 40 50 05