“Want waarvoor ik vrees, dat overvalt mij, en wat ik ducht, dat treft mij.” – Job 3,25
Ik neem aan dat iedereen zo van die teksten uit de Bijbel kent, waarbij men kan mediteren. Het bovenstaande is een uitspraak uit het boek Job. Dit boek is wellicht door velen gekend als het boek dat verklaringen geeft op zeer diepe problemen, onder andere waarom het kwaad ook goede mensen treft.
Dit ene zinnetje vind ik erg merkwaardig. In al zijn miserie kijkt Job terug en schudt zijn hoofd: hoe is het mogelijk dat al die dingen die ik gevreesd heb, me nu overvallen…? Dit is één van de vele zaken die ik meermaals heb gehoord, dat mensen bevreesd waren voor iets, en het gebeurde. Zelfs als het niet gebeurde, hadden ze er al nadeel van. Maar je hoort toch vaak mensen zeggen: “had ik het niet gedacht!”
Ja, gedachten zijn krachten en er zijn methodes om ze een richting te geven. Leven heeft zo zijn moeilijkheden en je kunt er je ogen niet voor sluiten. het is niet het paradijs dat het had kunnen zijn. Iedereen voert hier beneden een strijd en het zou kunnen dat de grootste strijd die we strijden, tegen onszelf is.
Sommigen zullen zich herinneren hoe ik twintig jaar lang voordrachten en cursussen begeleidde over positief denken. Wat aanvankelijk een gedeelte was van de cursus Anti-Stress, begon tenslotte een eigen leven te leiden. Maar al snel kom je dan ook in contact met mensen die problemen hebben, die lijden, die iets niet verwerkt hebben, die aan iets blijven vasthangen of die op een of andere manier zichzelf gevangen zetten. Toen dacht ik bij mezelf “welk een prachtig werk dit zou kunnen zijn, als ik de vrijheid zou hebben om met het volle Woord van God mensen een weg te wijzen”. Ik heb de gelegenheid gehad om vaak met mensen individueel te praten en met hen Gods woord te delen. In het groepsgebeuren beperkte ik dat tot enkele citaten, legde ik vaak gewoon even de link naar het evangelie.
We zijn denkende mensen. Daar kan je niets af doen. Dat denken onderscheidt ons van de rest van de natuur. Het is een oneindige dimensievergroting, een geweldige kans, de mogelijkheid om te kiezen. Een gave van God.
We bepalen zelf wat we denken. Neen, we denken niet allemaal hetzelfde. Er is ook verschil hoe we denken.
Ik zie twee polen.
Aan de ene kant krijg je positief denken, een leven lang hemelse gedachten, liefdevolle, opbouwende gelukkig makende en creatieve gedachten die tot leven leiden; langs de andere kant negatieve gedachten, die doorspekt zijn met laagheid, gemene verlangens, opstand en kwaadwilligheid, gedachten waarbij je zelfs niet meer wil leven. Tussen deze twee polen speelt zich ons leven af.
Veel mensen zeggen dat positief denken moeilijk is. Dat kan zijn, als we bedoelen het uiterste van de pool, dat ideaal waarbij je hoofd een fontein is van liefdevolle, tedere en heilige gedachten, zonder aandacht te schenken aan ook maar één gebeurtenis of ervaring die tegen de borst stoot. Als je zo denkt, ben je al in de hemel. Maar ondertussen leven we nog op aarde, en zijn er nog zaken die ons aanstoot geven, die in ons reflexen van weerstand en afstoting geven… En dat is een groot deel van de christelijke strijd, de spanning van het leven in deze wereld met het verlangen om deel te hebben aan dat hogere.
“Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des HEREN.” – Jesaja 55,8
“Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.” – Jesaja 55,9
“Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des HEREN, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.” – Jeremia 29,11
Wat God betreft, is er geen twijfel mogelijk. Zijn gedachten zijn hoger en zuiver. En de ganse Bijbel door leren we dat God ons – u en ik – wil optillen om in die richting te bewegen. Zijn Woord bemoedigt ons, vermaant, versterkt, corrigeert, waarschuwt, deelt ervaringen (slechte en goede) van profeten, koningen en vissers, om wijs te maken en om de weg te tonen als het duister (geestelijk) wordt om ons heen.
Verrast het ons dat de Bijbel ons wil aansporen tot positievere gedachten? Het is een overbodige vraag, want de mens zit diep. Het is zelfs mogelijk dat hij het zelf niet beseft hoe diep hij zit. Allerlei theorieën doen de ronde. Mensen denken wijs te zijn. Maar het is menselijke wijsheid, die beweert van alles op de hoogte te zijn. We weten alles over het ontstaan van de aarde en het leven op aarde, maar God vraagt: “waar waart gij toen Ik de aarde formeerde?” We weten alles over het menselijk lichaam, maar ondertussen zijn we nog niet verder dan het onderdrukken van symptomen. Dat oorzaken ook wel eens gevolgen kunnen hebben, schijnt ons bovenmatig te verwonderen.
We hebben onze eigen manieren van spiritualiteit bedacht, helemaal zoals we het graag hebben. We schrapten het woord ʻzondeʼ, want dat is niet positief en modern. We noemden het een leerschool, of iets wat moet gebeuren, iets waar je zelf niets kunt aan doen… We zetten God van zijn troon, en gaan er zelf op zitten, of zetten er onze andere goden op.
Een paar jaar geleden kreeg ik een reactie van een dame die onze site had bezocht. Ze vroeg op welke manier we aan Raël verbonden waren. Ik kon me niets voorstellen bij Raël, maar ze vertelde dat we een citaat van Raël hadden gebruikt op de site en zijn naam stond eronder. Dus ging ik op zoek naar de naam Raël. Voor mij klonk het als een van de oude Grieken of Latinisten, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was een spiritist van de bovenste plank. Hoewel het citaat perfect was, nl. dat veel mensen hun genezing veel te ver zoeken, terwijl de genezende vermogens in het lichaam zitten, dwingt een dergelijke vingerwijzing mij dit om voorzichtiger te zijn met het gebruik van citaten. Iedereen zegt in zijn leven wel iets goeds, en dan ga je zo iets citeren en mensen denken dat je op dezelfde lijn zit…
Kort nadien zag ik een videovertoning van een persoon die ik ken en waar ik af en toe mee te doen heb. Het filmpje bevatte veel waarheid. Ik schat dat 80 % van de stellingen, uitspraken en onderzoeken op een grond van waarheid berusten, terwijl de rest gevaarlijke en verleidende fantasieën zijn, die vandaag door veel verschillende groepen worden omarmd.
“Godsdienst is een rem op onze spirituele ontwikkeling, het is een leugen” en veel andere uitspraken worden gemaakt door mensen die de zin van de Bijbel nooit voldoende hebben onderzocht.
Als ik me als positief denkende mens concentreer op al die waarheden, en mijn kritische zin verlies om waarheid en leugen te onderscheiden, ben ik de beklagenswaardigste van alle mensen. Want ik laat me meeslepen in volle naïviteit en positief denken wil nooit zoiets zeggen!
Dus, wat positief denken Niet is:
- altijd akkoord zijn met alles wat wordt gezegd
- je eigen mening opgeven
- je kritisch vermogen om dingen te onderzoeken opgeven
We leven in deze wereld en het negatieve is vaak bijzonder goed vermomd. Satan heeft zesduizend jaar ervaring en weet na al die jaren hoe de mens het best te strikken valt. Is het zijn ego? Is het zijn buik? Is het zijn gezondheid? Is het zijn beginselvastheid? Is het zijn ijdelheid? Is het zijn fortuin, zijn macht, zijn goede naam, zijn verleden…? De duivel vindt zeker iets dat als een valkuil dienst kan doen. Hij weet ons op zekere manier te boeien en omdat we geen weerwoord hebben, worden we meegesleurd. In de overtuiging in een groeiproces te zitten, aan persoonlijke ontplooiing te doen, en ondersteund door de overtuiging dat het wetenschappelijk onderbouwd is… zitten we in een diepe valstrik waar we ons nauwelijks kunnen uit bevrijden, want het heeft te maken met iemands manier van denken…
Mijn gebed is dan dat God jou en mij met zijn Geest wil leiden en beschermen en dat Hij ons onderscheidingsvermogen mag geven: “Geef uw knecht een opmerkzaam hart, opdat hij onderscheide tussen goed en kwaad.” Dat wil ik graag bidden voor u als lezer, maar ik besef ook dat het je eigen keuze is om daar al dan niet zelf gehoor aan te geven. Is het je verlangen om de waarheid – welke die ook is – te kennen en ze toe te laten in je leven? Onthoud trouwens dat de waarheid je niet altijd goed uitkomt, ja zelfs vervelende consequenties heeft… Maar het is de waarheid en ze doet er niets vanaf.
We leven nu. En hoe kunnen we in deze wereld met zijn verscheidenheid aan gedachten die taak vervullen waartoe we geroepen zijn? Hoe kunnen we iets positiefs verwezenlijken voor God en door God, misschien door met Gods hulp nog enkele stukken “brandhout uit het vuur te rukken”, door het goede nieuws te brengen? Ja, als onze gedachten er helemaal vol van zijn, als we zo begeesterd en begaan zijn, dan zien we niet op wat zou kunnen verloren gaan, maar op wat gered kan worden. Positief denken is aandacht geven aan kansen en minder aan moeilijkheden. Zet het geloof aan het werk. En als je daar mee worstelt, kan je nog altijd bidden :”Here ik geloof; kom mijn ongeloof ter hulp”.
wordt vervolgd
Wat een super goed artikel.
Iets om goed te lezen, te overdenken en op je, te laten inwerken!
LikeLike