Was je helemaal mee met die fenomenale ruimtereis? Begon je verbeelding te duizelen bij de getallen en de snelheid? Zelfs onze eigen wereld, is uiteraard geen doetje als het gaat om reizen. De aarde draait ongeveer duizend kilometer per uur om zijn as. Dan draait deze rond de zon met een snelheid van 68.000 kilometer per uur, en dan, uiteraard, onze zon en de gehele Melkweg systeem beweegt zich op 44.000 kilometer per uur. Dus, ook al zijn wij niet bewust van deze beweging, we gaan op topsnelheden recht door de ruimte. Het mooiste deel van alles is dat deze grote systemen lijken te draaien rond een gemeenschappelijk centrum. Niemand lijkt te weten waar dat is gelegen in de hemelen, maar ik twijfel er niet aan dat het de troon van God is. Het universum prikkelt onze verbeelding. Maar het is goed om te beseffen dat dit kleine blauwe planeetje in het universum, de aarde waarop wij leven, slechts een stip van kosmisch stof is in het grote plan van God. Na enkele dagen reizen in de ruimte op lichsnelheid, zie je de aarde in het geheel niet meer… We zijn bijna verloren temidden van de complexiteit van alle groepen en de complexe ruimte werelden.
Maar hier is een feit dat we nooit mogen vergeten. Dit is de enige wereld die werd verleid. Temidden van alle onnoemelijke miljarden andere hemellichamen, is er iets dat niet gehoorzaamt aan God. Terwijl God hier in miniatuur een wezen schiep, naar zijn beeld en gelijkenis, nam Hij een groot risico. Die mens zou met die vrijheid leven in harmonie met God, of hij werd een rebel. En wat heeft God gedaan voor deze verloren wereld? Waarom heeft hij haar niet alleen laten gaan en veegde ze uit het universum en maakte een ander in haar plaats? Nee, God hield te veel van de mens om dat te doen, daarom stuurde Hij zijn Zoon naar deze kleine planeet om haar te redden van de aantastende, zondige rebellie die hier was begonnen.
Net zo verbazingwekkend is Gods liefde voor ons, als de grootsheid en de oneindigheid van zijn universum met al zijn wonderen en pracht. Die liefde werd gedemonstreerd in het leven van Jezus Christus. Zijn komst op deze aarde was een wonder van liefde : God die mens werd, Hij die in Zich de macht had om te slaan, om al het leven te vernietigen, om af te rekenen met de rebellie, Hij kwam en vanaf zijn geboorte was Hij bij de mensen niet welkom. Terwijl de engelen de blijde boodschap verkondigden aan herders op het veld en zongen “Ere zij God’, was de hemel vertegenwoordigd in een kleine, bescheiden stal, omdat er geen plaats was in de herberg.
We kennen de rest van het verhaal. We kennen de strijd van de Heiland – tot het einde – tot het kruis, en waarom ? Omdat de straf die ons toekomt op Hem zou rusten, zodat jij en ik de verdienste die alleen aan Hem toekomt, zouden kunnen genieten… Dezelfde als die de banen van het zonnestelsel in hun aangewezen plaatsen had gebracht, het Woord dat sprak en het was er, dat Woord was vlees geworden en heeft onder ons gewoond.
Hij die verafgelegen planeten, die de verre grenzen van het heelal heeft bepaald, die Jezus, heeft geleefd op deze aarde, tussen zondige mensen, tussen mensen die geroepen waren om Gods volk te zijn, met priesters die moesten leren om God beter te leren kennen…
Hij liet zich nooit door de zonde verleiden. Heb je nagedacht over de omvang van die liefde, de geweldige afstand die God aflegde voor ons? Voor verloren stervelingen op een kleine, lelijke wereld zo vol van zondige, lelijke mensen? Kijk naar jezelf vandaag. Hoe pijnlijk bewust zijn we van onze vervormingen van karakter. De infiltratie van de zonde heeft van ons karikaturen gemaakt van datgene wat in Gods plan lag.
Er is meer nodig dan menselijke kracht om de mensheid te redden uit die impasse, die draaikolk van de zonde, waaruit zij zich niet zelf kan bevrijden, We gaan omlaag, veel te snel, en wij zijn te ver gegaan. Ja, we hebben behoefte aan een Verlosser. We hebben het nodig om door Hem aangeraakt te worden en in ons leven ons oog op Hem te houden. Zodra we dat even vergeten, zijn we als Petrus die liep op het water en die in een moment van twijfel verzonk. Maar altijd is die uitgestrekte hand daar, diezelfde hand van Hem die aan de deur staat en klopt.
Terwijl de geschiedenis zich haast naar het finale punt, staat Hij daar nog steeds. Hij klopt en pleit. “Komt allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.” Dat is zijn uitnodiging. Zesduizend jaar gaf Hij aan deze planeet de kans om terug te keren, om te beseffen in welke conditie ze is en de verlossing aan te nemen. maar het zevende millenium staat voor de deur. De tijd van de rust breekt weldra aan.
De deuren sluiten langzaam, maar zien we het ook? De wereld leeft in feeststemming. Geniet er nù van, het is alles wat er is… is de teneur van mensen die niet verder kunnen zien. Ooit was er de zondvloed. Het was het oordeel van God over de toenmalige wereld. Binnenkort is er weer zo’n oordeel en Wie zal voor je pleiten? Dezelfde bevoegdheid die heeft gewacht om ons op te halen, ons op te heffen, ons te vernieuwen, ons hart en leven te wijzigen, wil het ook voor ons opnemen bij de Vader.
Als we bidden, komt God dichterbij. Voor Hem bestaan geen afstanden, ook niet de afstanden die door de zonde zijn opgeworpen.
Wijzelf hebben geen enkele manier, vanuit ons arme menselijke perspectief, tot de glorie en grandeur van die hemelse troon. Maar God heeft voorzien. Zoals Hij door zijn natuur – in het groot en in het klein voorziet voor al het geschapene, zo voorziet Hij ook voor ons, zodat het plan compleet is en dat we de eeuwigheid kunnen ingaan met dank en de dringende behoefte om Hem te eren die de zee, de waterbronnen, de werelden en de hemelen heeft gemaakt. Maar we moeten niet wachten om Hem die eer te brengen. We kunnen Hem nu bezingen, Hem nu eer bewijzen, vandaag erkennen dat er een Heer is – een God die door zijn woord alles tot aanschijn riep.
In een tijd, waarin wij met de krachtige telescopen, een blik kunnen werpen in de spectaculaire gloeiende gassen van onbeschrijfelijke schoonheid, hebben wij in feite een glimp opgevangen van hemelse scènes. Maar de Bijbel zegt dat wat geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, noch wat in het hart van de mens ooit is opgekomen, dat is wat God heeft voorbereid voor ons – voor u en mij – in Zijn koninkrijk. Vandaag blijft de vraag : Wie is God? Veel mensen hebben begeerd Hem te zien, en het zou misschien ook uw wens zijn. Jammer genoeg zou dit het je laatste wens zijn, want niemand kan GOd zien en leven. Maar de dag komt, wanneer de zonde definitief is uitgewist, dat wij God zullen kunnen zien in al zijn glorie. En ongetwijfeld zullen we dan, net als alle engelen niets anders kunnen zeggen dan “Heilig, heilig, heilig…” We zullen vervuld worden van een groot ontzag en Hem de eer brengen die alleen aan Hem toekomt. Is het niet een geweldige gedachte dat recht door de grote open ruimten in de hemel, op een dag Christus zal komen, en elk oog zal Hem zien. En dat duizend jaar later Zijn heilige stad en met Hem al de engelen van de hemel. zullen neerdalen op aarde? Ja, we weten dat het luchtruim binnenkort zal gescheiden worden. De bazuinen zullen klinken en een leger van engelen zullen dalen met Hem en Jezus verschijnt zittend op een wolk.
Als je ooit een groot evenement had willen meemaken, dan is het zeker dat dit hét evenement van de geschiedenis zal zijn. Christus die nu niet als kleine baby naar de aarde komt, maar in al zijn glorie, zo dat de hemelen er vol van zijn. Als Hij komt is dit voor de aflossing van de aarde uit de verschrikkelijke vloek van de zonde. De vraag is, lieve lezers, zullen wij klaar zijn voor die dag? Zijn we nu klaar? Het is niet iets waarop we ons voorbereiden later. Denk niet : dat kan nog heel lang duren…Het is iets om klaar voor te zijn vandaag. Zorg dat je lampen branden, dat er olie op voorraad is, waak en bid…
Goed Nieuws / HouVast 