Calciumoverlast – een onderschatte bron van ziekte
Veel mensen hebben calcium tot vriend gemaakt en doen alles wat mogelijk is om de calciuminname te verhogen… Dat is natuurlijk het gevolg van de simplistische voorstelling dat meer calcium helpt om osteoporose te voorkomen… of dat het er op aan komt om zoveel mogelijk calcium te gebruiken – eender hoe. Dat sluit aan bij de gedachte dat, “als een beetje goed is, dan asveel nog beter”. Maar dat veel calcium per definitie goed is, is werkelijk té simplistisch. Is een hoge calciuminname – inclusief met voorgeschreven supplementair calcium – de juiste benadering van osteoporose en andere aandoeningen die met “calcium” te maken hebben?
Het is waar dat calcium één van de meest voorkomende mineralen is in het lichaam en dat de botten grotendeels opgebouwd zijn uit calcium. Maar hoe verklaar je dat culturen met de laagste calciuminname, de minste meldingen van osteoporose hebben? Dat ze misschien nog niet zo overspoeld worden door industrieel voedsel, dat kan al een grote rol spelen. Waar cola, koffie, suiker en geconcentreerde voeding de hoge toon voeren, kan je al spoedig een grondige verspilling van calcium en andere basische mineralen verwachten. Maar meer calcium toevoegen zou een misrekening kunnen zijn. Eigenlijk zouden we de oppervlakkigheid moeten ruilen voor een diepgaande evaluatie van het calciumverhaal: hart- en bloedsomloopproblemen zijn nog steeds de belangrijkste oorzaak van chronische ziekte en overlijden in Europa. Wereldwijd voorspelde de WHO dat tegen het jaar 2020 hart- en vaatziekten verantwoordelijk zullen zijn voor 11-13 miljoen sterfgevallen per jaar en datzal ruimschoots overschreden zijn.
Ongeveer 40% van de volwassen bevolking gebruikt een of meer medicijnen op recept voor een bepaald type hart- of bloedsomloopprobleem, die niet werken omdat ze de verkalking in de aders niet omkeren en geen magnesium leveren om het hart gezond te houden.
Verkalking vindt plaats wanneer calcium zich ophoopt in lichaamsweefsel, bloedvaten of organen. Deze ophoping kan de normale processen van ons lichaam verharden en verstoren. Calcium wordt door de bloedbaan getransporteerd. Het is in elke cel te vinden. Als gevolg hiervan kan verkalking in bijna elk deel van het lichaam optreden. Volgens de National Academy of Medicine zit ongeveer 99 procent van het calcium in ons lichaam in onze tanden en botten. De andere 1 procent zit in het bloed, spieren, vocht buiten de cellen en andere lichaamsweefsels.
De belangrijkste vraag die we ons moeten stellen, is: waarom hebben we te maken met calciumophoping, op de verkeerde plaatsen, zelfs als ons calciumgehalte normaal (of zelfs te laag) is? Waarom veroorzaakt calcium, een essentieel mineraal, ons zoveel problemen door deel te nemen aan de oorzaak van vele ziekten? De meeste artsen wijzen de toxiciteit van calcium af, in de overtuiging dat calcium gewoon niets doet, behalve het skelet opknappen, en het is al erg genoeg dat zoiets moet gebeuren.
De medische wetenschap heeft onlangs nanobacteriën ontdekt, die zo klein zijn dat ze de definitie van het leven in twijfel trekken. Het zijn langzaam groeiende entiteiten die zich in een harde schaal van calcium wikkelen. Ze zorgen ervoor dat goed calcium schade veroorzaakt. Weinig artsen houden er rekening mee dat verstopte slagaders mogelijk worden veroorzaakt door dergelijke nanobacteriën. Die knobbeltjes in je borsten? Fibrose? Ziektevormende kalkaanslag komt zeer vaak voor. Er zijn ook de verschillen in hoe we calcium opnemen uit plantaardige of dierlijke bronnen, uit rauwe of bereide voeding.
Magnesiumtekort, een fenomeen dat endemisch is in moderne populaties, maakt een hoge calciumspiegel tot een risico. Magnesium reguleert calcium, maakt calcium beter opneembaar, waardoor het minder waarschijnlijk is dat calcium de kans krijgt om zich ergens ongevraagd in het lichaam te nestelen. Magnesium verhoogt de oplosbaarheid van calcium. Het aanvullen van magnesium aan het voedingspatroon heeft een significant positief effect aangetoond bij het voorkomen van herhaling van nierstenen.
Het is veilig om aan te nemen dat voldoende inname van magnesium verkalking overal in het lichaam zal voorkomen, maar zodra verkalking wortel schiet, hebben we sterkere artillerie nodig om verharde kalkafzettingen op te lossen. Calcium zal uiteindelijk in de spieren van het hart, de hartkleppen en de bloedvaten terechtkomen, wat leidt tot hart- en vaatziekten. Dat is dan het eindstation van die goed bedoelde calciumsuppletie. Calcium hoort in de botten, niet in hart en bloedvaten. Als het daar toch terecht komt, is dit ongetwijfeld het resultaat van een verlaagde magnesiumspiegel.
De voeding is zelden ontoereikend aan calcium. Osteoporose is zelden het gevolg van te weinig calcium, maar bijna altijd van teveel verzurende voeding – vooral overdaad van eiwitten – en vooral van teveel dierlijke eiwitten. Daarnaast zijn koffie en cola calciumrovers en is wellicht een tekort aan magnesium en vitamine D en K aanwezig.
Goed Nieuws / HouVast 