Je had het al gelezen over het aardappeldieet, maar ik wou je nog een ander superfood voorstellen, sinaasappels en hoe het mogelijk is om daarop te overleven – en meer dan dat.
HET SINAASAPPELDIEET De meeste mensen realiseren zich niet dat de meeste vruchten compleet zijn, en dat men ze kan eten zonder het risico op tekorten. Natuurlijk houden slechts weinig mensen zich aan zo een beperkte voeding als slechts één soort fruit of groenten. Nochtans zijn er voorbeelden van mensen die het deden en als je gaat rekenen kom je tot de conclusie dat een dergelijk menu alle voedingsstof fen bevat die nodig zijn. Een man in Florida leefde 6 jaar enkel op sinaasappels. Het is een voedingswijze die wellicht niet aan iedereen besteed is, maar deze man doet het en er zijn meer voorbeelden van dergelijke voeding.
BANAAN- OF MANIOK DIEET Bepaalde tropische stammen leven op niets anders dan een mono dieet van bananen of maniok. Maniok bevat weinig eiwitten (0,3%) en diegenen die niets anders eten krijgen hierdoor hoogstens 15 gram eiwit per dag. Veronderstellend dat Pauline Stevenson genoeg aardappels eet om 1200 calorieën per dag te hebben, moet ze ongeveer 2 kg per dag eten. Deze hoeveelheid bevat ongeveer 40 gr eiwitten, waarvan de biologische waarde hoger ligt, genoeg om de geciteerde ervaringen te veroorzaken. Ze krijgt 400 mg vit C, ongeveer 15 maal wat we nodig hebben.
Aardappels bevatten zeer weinig vit A, en aan verschillende mineralen moet ze een “tekort krijgen. Maar gezien de voorgeschreven dosissen 2 tot 10 maal meer dan de eigelijke behoeften omschrijven, kunnen we vermoeden dat een lage dosis vit A, calcium en vet voldoende is om de menselijke behoeften te voldoen.
Vijfhonderd calorieën aardappels wegen 2000 gram en bevatten slechts 2 gram vetzuren.
De gekookte aardappels zijn voeding van derde categorie zelfs bij lichte kookmethoden, maar ze zijn in ieder geval beter dan de meerderheid van de conventionele voedingsproducten overal ter wereld.
Er zijn verschillende vruchten van de eerste orde
Druiven
Bananen (rijp in het land van herkomst)
Vijgen, enz.
Deze zijn compleet en beter dan aardappels.
Alle vruchten zijn compleet, het maakt niet uit welke , het is te zeggen: ze bevatten alle voedingsstoffen die we werkelijk nodig hebben, vooral gezien van uit het vermogen van het lichaam om verschillende voedingssamenstellingen te recycleren.
Wanneer men een variatie aan fruit eet, en ook een paar groenten, verschillende pitten en noten, dan is men zeker dat men een superieure gezondheid heeft en een voedingswijze te die bijdraagt tot het welzijn.
In de werken van Albert Mosséri kunnen we in verschillende oude nummers van zijn tijdschrift het verhaal lezen van verscheidene mensen die uitsluitend aardappels aten, en allen zwaar werk deden Verder kan je ook in zijn boek La nouriture Idéale & les Combinaisons Simplifiées het verhaal lezen van de bewoners van Nieuw Guinea die op 2000m hoogte leven en die zich enkel voeden met aardappelen die op verwarmde stenen zacht gekookt worden. Dit volk heeft een excellente gezondheid en de bevolking werkt zeer hard.
“Het is niet het voedsel dat voor je leven van tel is, maar het Leven in je voedsel.” – London Health Centre
Als je alles leest over voeding en gezondheid, krijg je soms de indruk dat de zorg voor gezondheid een uiterst moeilijke en delicate taak is en dat het er op aan komt om alles nauwkeurig af te wegen en je hoofd te breken over het feit of je niets tekort komt. Ik kan moeilijk geloven dat dat Gods bedoeling was. Ik ben er zelfs zeker van dat het Gods bedoeling was om het verbazingwekkend gemakkelijk te maken.
Natuurlijk met de moderne voeding, waarin de essentie vervalst en gewijzigd is, en waarbij voedsel gaat behoren tot de verslavings-producten die niet meer verzadigen, maar de hunkering naar méér aanwakkeren, kan men niet stellen dat ze liggen in de lijn van Gods bedoelingen. Dit zijn voedingsproducten die samengesteld zijn naar menselijke inzichten. Met Gods voeding kan het helemaal niet zo moeilijk zijn.
Ik heb enkele voorbeelden geplukt uit de eenvoud van de voeding. Sommige mensen gaan me misschien beschuldigen dat dit geen goede voorbeelden zijn, bv. het aardappeldieet. In dit geval gaat het om een puur gekookte voeding… en toch. Gezonde Voeding kan je niet herleiden tot deze of gene soorten groenten of fruit… Het is ook hoe, wanneer, hoeveel en in welke omstandigheden ze worden gegeten.
Ik gebruik dus het voorbeeld van het aardappeldieet toch maar… omdat je het van een aardappel wellicht niet zou verwachten dat het mogelijk is om daarop te over leven… meer nog, beter te worden. Als het met aardappels mogelijk is, moet het met andere natuurlijke voedingsmiddelen ook mogelijk zijn, vooral omdat de meeste andere groenten en fruit nog veel meer te bieden hebben !
HET AARDAPPELDIEET
Het volgende artikel komt uit de krant The Globe.
“Een vrouw die gedurende 4 jaar niets anders dan aardappels gegeten heeft moet dood of ernstig ziek zijn volgens de medische experts. Hoewel, Pauline Stevenson, uit Cowley, in Engeland, zegt dat sinds ze niets anders dan aardappels eet, ze zich “nog nooit zo goed voelde”.
“Ik heb al een lange tijd geen enkele pijn meer, en dat voor het eerst in mijn leven”, zegt de 57 jaar oude weduwe in de krant The Globe. “Ik geef toe dat ik met mijn aardappeldieet alle lekkernijen uit mijn menu verwijderd heb, maar het is het waard”.
Mevrouw Stevenson is verplicht om enkel aardappels te eten en gedistilleerd water te drinken, omdat ze aan alle andere voedingsmiddelen allergisch is.
“Voor jaren was mijn leven een echte hel” zei ze. “Ik was constant ziek, mijn gewrichten waren stijf en ik had voortdurend pijn. Mijn artsen hadden geconstateerd dat mijn slechte gezondheid te wijten was aan een voedingsallergie, en ze adviseerden me geen fruit, of suiker meer te eten, geen alcohol te drinken, geen brood en melkproducten.” “Maar de pijnen en ziekte bleven. Ik verwijderde verschillende ingrediënten uit mijn menu. Ik verwijderde kraantjeswater, vlees en andere voeding een voor een. Ik begon me onmiddellijk beter te voelen en het is daardoor dat ik me nu nog houd aan enkel aardappels. Ik verwijderde boter, olie, margarine zodat ik geen gebakken aardappels of frieten kon eten.”
Ze kookte haar aardappels voor het ontbijt en middagmaal en ‘s avonds pofte ze de aardappels in de oven. Deze mevrouw geeft toe dat ze aardappels beu is, maar ze zegt dat haar menu een groot voordeel heeft: het kost haar echt weinig.
Commentaar :
Het aardappeldieet is niet nieuw. Dokter Hinhede uit Denemarken en zijn familie hebben 3 jaar overleefd op uitsluitend aardappels. Verder vermeldt de literatuur het geval van een hardwerkende arbeider, die onder toezicht van dokter Hinhede, voor 12 jaar uit sluitend op aardappels leefde. Veel mensen zijn in de loop van de geschiedenis gedwongen geweest om te overleven op aardappelen, omdat er geen middelen waren voor duurdere voedingssoorten. Op de aardappels kleeft echter de negatieve stempel van armoede en somberheid. Het volstaat om het schilderij van Van Goch, “De Aardappeleters” te bekijken en je hebt er meteen geen zin meer in. Gooi die angst voor aardappels op een hoop… en ga voor een Nieuwe Start.
In hoeverre mensen uitsluitend op aardappels leefden kan bediscussieerd worden, maar een feit is zeker dat er ooit gemiddelden hebben bestaan van 2000 gram aardappels per persoon, tot de tijd kwam dat mensen hun aardappels gaven aan het vee en voor hun 2000 gram aardappels nog slechts 80 gram vlees kregen. Gezien men daarvan niet kon leven, was er natuurlijk nood aan bijkomende voeding.
Het is waar dat een dergelijke eenzijdige aardappelvoeding na verloop van tijd vraagt om afwisseling. Wat aanvulling met verse groene planten of zachte kruiden zou kunnen maken, dat dit quasi onbeperkt kan aangehouden worden. Dit voorbeeld illustreert alleen maar dat het voedingsvraagstuk minder moeilijk is dan we meestal denken en dat het zeer gemakkelijk is om de fysieke behoeften te dekken.
wordt vervolgd
Garage Sale / Uitnodiging
We doen grote opruiming en daarom nodigt Natur-El je uit op de grote garage-sale op zondag 20 juni van 10 tot 12 en van 14 tot 17 uur. Alles te koop aan spotprijzen :
keukenmateriaal / gebruikt en nieuw
CD’s, DVD’s, USB-sticks
boeken, brochures, tijdschriften, schema’s
oliën, etherische oliën, verzorgingsproducten
en veel meer
(Ook een tafel met gratis literatuur w.o. Houvast-tijdschriften…)
De opbrengst gaat integraal naar ADRA, een internationale hulporganisatie.
Rauw Eten is de titel van een boek dat we vijfentwintig jaar geleden vertaalden en uitgaven. Het is de vertaling van het boek Raw Eating van A.T. Aterhov, waarin hij de impact van de ontdekking van rauw eten in zijn leven op zijn gezondheid en die van zijn gezin vertelt. Maar uit die ervaring komt een hele studie voor, tot hij de rol van voeding bij kanker en andere chronische ziekten aanraakt.
Je kunt moeilijk iets meer motiverend lezen om een groter deel van de voeding rauw te eten – dan dit boek ! Hij verwijst naar de wijsheid die de Meester-Ingenieur heeft gelegd in de voeding en hoe die wordt verstoord door fragmentering, bewerking en elke vorm van verandering door verhitting en hoe dit aan de basis ligt van acute en chronische aandoeningen.
“DE MENS STERFT NIET – HIJ PLEEGT LANGZAME ZELFMOORD MET ZIJN ONNATUURLIJKE LEVENSGEWOONTEN.”
“Geloof de dwaasheid niet, dat een mens bij het ouder worden moét de waarheid onder ogen zien van het verval, kreupel worden, seniliteit en dood. Je lichaam is een zegenrijk accuraat instrument van het universum. Geef je het de correcte brandstof, zuivere lucht, beweging, en houd je het van binnen zuiver, dan loopt je lichaam haast onbeperkt, altijd perfect functionerend…” – Dr. Paul Bragg.
U schrijft wel steeds, dat wij minstens een gedeelte van onze voeding rauw moeten eten, maar ik verdraag geen rauwkost. De dokter raadt het me dan ook ten stelligste af. Wat doe je daar dan mee ?
De opmerking wordt heel vaak ernstig gesteld en terecht. De manier waarop over het algemeen wordt gegeten is voor het eten van rauwkost een ramp. De vijf minuten-eters zijn niet gewoon om de rauwe groenten en fruit behoorlijk te kauwen en moeten het dus opnieuw leren. Voor enkele mensen zal rauwkost in zijn meest oorspronkelijke vorm niet kunnen. Wie een stuk van de darm moet missen, zal nog maar moeilijk sla en bladgewassen in grote hoeveelheden verteren, maar kan een goed stuk op weg worden geholpen door rauwe, vers geperste sappen.
Op voorwaarde dat de rauwe groenten en fruit met verstand worden gegeten, in een goede voedselcombinatie, in een assimileerbare toestand, kunnen deze voedingsmiddelen hun geneeskrachtige werking ten volle ontplooien. Rauwkost laat geen excuus toe. Rauwkost eten is noodzakelijk, omdat wij door het eten ervan meer actieve vitamines, mineralen, spoorelementen en ballaststoffen naar binnen krijgen in de meest natuurlijke vorm. Het gelijktijdig aanwezig zijn van al deze vitale stoffen moet in normale toestanden, het eten beter doen verteren.
En niet in het minst omdat daardoor onze natuurlijke weerstand tegen ziekten wordt verhoogd. Of beter : omdat wie hoofdzakelijk leeft van gekookt, gebakken en gebraden voedsel, vroeg of laat ernstige problemen krijgt. De natuurlijke energie waaraan deze voedingsmiddelen rijk zijn, zijn stimuli voor de in het lichaam aanwezige opnemers van de energie. Zonder deze energie is het organisme hulpeloos. Toch zal het streven naar de best mogelijke omstandigheden. Voor de massa is het leven op een noodrantsoen.
Koken, braden, conserveren – op het inzuren van groenten na (bv. zuurkool), doen het natuurlijke magnetisme van voedingsmiddelen teniet.
Zoals ons lichaam zich afweert tegen indringende ziekteverwekkers, zo weert het zich ook af tegen gekookte en andere sterk verhitte voeding. Vijf minuten nadat gekookt (dierlijk) voedsel werd genomen is het aantal leukocyten (witte bloedcellen) in het bloed bijna tot het dubbele van normaal gestegen. Leukocyten zijn witte bloedcellen, de kamptroepen bij uitstek van onze natuurlijke afweer tegen ziekteverwekkers en de her en der ontstane rebellerende kankercellen. De dokter vraagt ons om nuchter te blijven voor een bloedonderzoek. Uit de verhoging van de leukocyten kan hij nl. de weerstand van het organisme afleiden en daarna het feit opmerken of wij al dan niet het slachtoffer zijn van een infectieziekte. Als men gekookte voeding heeft gebruikt zou hij een onjuist beeld kunnen krijgen. Want gekookt eten mobiliseert de innerlijke politie op precies dezelfde manier als virussen of ziekmakende bacteriën dat doen. Rauwkost echter doet dat niet !
Er dient echter onderscheid gemaakt te worden tussen gekookte dierlijke voeding en gekookte plantaardige voeding. Proefnemingen hebben aan het licht gebracht dat gekookte/gebakken of gebraden dierlijke voedingsmiddelen de plotse verhoging van de witte bloedcellen spectaculair uitlokken, afhankelijk van de toestand van vlees en ook de hoeveelheid speelt mee. Gekookte plantaardige voeding daarentegen werkt veel milder. De verhoging is minder alarmerend en bij sommige groenten zo goed als onbestaande. Men merkte zelfs op, dat de geneeskracht van bepaalde groenten – ondanks de gekookte toestand – nog steeds fantastisch was.
Een verklaring voor de plotse verandering in het bloedbeeld wordt gezocht in de reactie van de darmflora. Hoewel voedsel, vijf minuten na de inname nog niet in contact komt met de darmflora, mag men niet vergeten dat binnen het lichaam geen grenzen zijn. Vanaf het eerste contact met de smaakpapillen, wordt de massa aan informatie, die hier wordt afgetast, doorgegeven doorheen het lichaam, zodat alles zich kan klaarmaken om de juiste voorbereidingen te treffen. Het eerste smaak-proef-contact zal reeds de speekselafscheiding en de samenstelling daarvan beïnvloeden. Vooraleer één deeltje van de voeding in de maag terechtkomt, weet de maag reeds waaraan het zich mag verwachten. Gekookte voeding bedreigt de darmflora. De darmflora bestaat uit kolonies levensnoodzakelijke bacteriën, die in de slijmvliezen van de darm vertoeven. Zij zorgen voor optimale verwerking van de voeding en helpen mee aan de ontbinding en de opsplitsing van de door de darmvlokken opneembare stoffen die dan in het bloed terecht komen. Zij bekampen tevens schadelijke bacteriën en virussen. Voor het behoud van een gezonde darmflora, en voor een goede natuurlijke darmflora, moet de darm gezond en natuurlijk voedsel bewerken dat rijk is aan enzymen. Dit zijn een verzameling van zeer verschillende samenstelling van honderden verschillende stoffen. Deze enzymen vinden wij in de voeding (vers fruit en groenten) of worden door het lichaam zelf aangemaakt. Bij sterke verhitting gaan de enzymen verloren en biedt men basisstoffen aan, waaruit het organisme moeilijker nieuwe enzymen kan voortbrengen. De plotse verhoging van de witte bloedcellen is niets anders dan een beveiligingsmechanisme binnen de stofwisseling, waarbij de darmen een centrale rol spelen. Om te verhinderen dat de gifafscheidende rottingsbacteriën de overhand krijgen, en om een ziekelijke verandering van de darmflora te verhinderen, verkeert het gehele organisme in een alarmtoestand.
Dierproeven hebben duidelijk bewezen hoe het eten van gekookte voeding t.o.v. rauwe voeding werkt. De wonderlijke opbouw van de buffersystemen verhindert dat het eten van gekookte voeding (wat het organisme als lichaamsvreemde en natuurvreemde stoffen ervaart) niet fataal wordt. Toch mag men het organisme niet nodeloos en buitenmatig op de proef stellen.
Het gebruik van een minimum hoeveelheid rauwkost is een noodzaak. Door het aanbod van levensbeschermende elementen, vitale stoffen, vitamines, actieve mineralen, enzymen, enz. is het dagelijks gebruik ervan zeker aan te raden, bij voorkeur voor iedere maaltijd. Zorg voor een zo groot mogelijke verscheidenheid aan groenten en fruit. Rauwe voeding houdt niet op bij dat dagelijks blaadje sla en schijfje tomaat. Rauwe voeding kan enorm gevarieerd worden en moét lekker zijn.
Gebruik rauwe voeding op zo’n manier dat het optimaal kan worden verwerkt en opgenomen.
Houd het op zijn minst voldoende lang in de mond. Indien men onvoldoende kan kauwen, moeten maatregelen genomen worden om de structuur te breken (bv. door mixen of malen), zodat de voedingsstoffen kunnen worden opgenomen. Indien de vezelstoffen problematisch zijn, omdat de darm overreageren op de massale hoeveelheid vezelstoffen die zich in rauwe voeding bevindt, moet een gedeelte van de voeding gebruikt worden onder de vorm van sappen.
De natuurlijke kracht van Rauwkost, boek : digitaal 9 euro*
Module Levende Voeding: een uitgebreid digitaal onderdeel van de cursus Natuur&Gezondheid, waarin alle artikels die ooit rond Rauw Eten werden gepubliceerd, zijn gebundeld (inclusief bovenstaande drie boeken in pdf’s) : 30 euro
Brandnetels worden vaak tercht geassocieerd met de kwaliteit van het bloed. Ze worden vaak gezien als “Eerste hulp bij bloedingen” Deze vaste plant (Urtica dioica) is het meest gekend om zijn bijtende kwaliteiten die verdwijnen, na zeer goed fijngemalen te zijn. Het is één van de eerste eetbare gewassen die verschijnen in de lente.
De stengels en de bladeren, hebben een lichte bijtende uitwerking door het mierenzuur, wat verdwijnt wanneer de vezels zijn gebroken. Een halve kop (ongeveer 100 ml) brandnetelsap is een krachtige voedingsbron en bevat volgende essentiële vitamines en mineralen: 167 mg. calcium, 86 mg. fosfor, 3.2 mg. ijzer, 72 mg. natrium, 311 mg. kalium, 4,715 I.U. provitamine A, 57mg. vitamine C, 91mg. vitamine P (bioflavonoïden), 112 mg. magnesium en 7 mcg selenium.
Meng brandnetelsap met andere groenten of met appelsap, of voeg het toe aan een bereide soep, net voor het opdienen.
Jonge topjes en bladeren kunnen ook gestoomd worden en dan geïntegreerd worden in een groentemaaltijd.
Brandnetels kunnen ook rauw gepureerd worden en toegevoegd aan een aardappelpuree, een gemengde groentemoes…
Hartoedeem en chronische zwelling
Dr. Rudolf Fritz schrijft in zijn werk, één van de meest populaire werken (Lehrbuch der phytotherapie) over natuurlijke geneeskunde, de medische informatie die hij aan dokters gaf in verband met netelsap. “Kirchoff stelde vast dat puur sap, gemaakt van verse netels een definitief diuretisch effect heeft bij hartoedeem en aderinsufficiëntie. Recent onderzoek heeft ons voorzichtiger gemaakt bij het gebruik van vingerhoedskruid voor verzwakte hartcondities, en in zachte tot halfzware gevallen zal men altijd eerst een milde diuretische therapie proberen. Hier is netelsap zeker doeltreffend. Het heeft het grote voordeel goed verdragen te worden en is volledig onschadelijk, in tegenstelling tot de thiazides die zoveel gebruikt worden. In deze situaties kan netelsap de oplossing zijn, het kan gegeven worden voor het echt nodig wordt om zware synthetische diuretische middelen te nemen. Hetzelfde geldt ook voor andere indicaties zoals aderinsufficiëntie, en oedeem van andere origine, bijvoorbeeld bij chronische zwelling als gevolg van traumatische verwondingen.”
Dit zijn adviezen geplukt uit de “Groene Apotheek”.
Er zijn mij tientallen gevallen bekend van het gebruik van verse en gedroogde brandnetels voor allerlei klachten. Het voorbeeld van een oude vrouw is mij bekend. Sinds meer dan dertig jaar had zij constipatie. Hoewel ze de voorbije tien jaar dagelijks twee eetlepels gemalen lijnzaad at, bleef de constipatie hardnekkig. Op advies van een kruidenkenner begon ze dagelijks één tot twee etlepels gedroogde brandnetels onder gemalen vorm aan haar voeding toe te voegen. Hoewel haar gezegd was om verse brandnetels te gebruiken, gebruikte ze gedroogde planten omdat haar leeftijd en haar woonplaats haar niet toelieten om zich te bevoorraden van netels. Desalniettemin verdween haar neiging tot constipatie vrijwel volledig. Zij heeft – al meer dan drie jaar – dagelijks minstens één ontlasting, terwijl ze dagelijks haar twee eetlepels gemalen lijnzaad onderhoudt, aangevuld met twee eetlepels gedroogde brandnetelpoeder, wat zij meestal in haar soep verwerkt.
Al die mensen die zich de aankoop van graangrassen en chlorella en andere groenen niet kunnen veroorloven, hebben in brandnetel en andere wilde groenten een alternatief dat hun algemene voedingsconditie behoorlijk kan verbeteren. Zowel alfalfablad, spinazie als brandnetel bevatten redelijke hoeveelheden bladgroen. In alle gevallen werkt dit bladgroen zuiverend, ontgeurend, ontsmettend, darmreinigend, is rijk aan calcium en andere basische stoffen. Alleen reeds voor het op peil houden van de calciumreserves zou dagelijks een behoorlijke hoeveelheid groen moeten worden gebruikt, ook onder de vorm van brandnetels en wilde groenten.
Op deze manier zullen wij erin slagen het natuurlijke doel met onze gezondheid te bereiken : lang en gezond leven in harmonie met de natuur, waarbij de levenskrachten worden ondersteund door levende voeding die de kleur van de hoop draagt !
Na meer dan drie generaties massaal gebruik gemaakt te hebben van geïsoleerde suikers (rietsuiker, bietsuiker, graansiropen enz), zou men toch enige conclusies moeten trekken over de risico’s van geïsoleerde producten in het algemeen, en suiker in het bijzonder. Die conclusies zijn er, maar worden te weinig gehoord. De voedingsbranche is een sneltrein die zich niet laat vertragen. De gehanteerde criteria voor de voedselveiligheid en de voedingsindustrie staan dikwijls haaks op wat de gezondheid vereist. Gemakkelijk verwerkbaar, onbeperkt beschikbaar, perfect berekenbaar en chemisch constant, en daarnaast nog eens bacterievrij. Dat zijn de grote leuzen van de voedingsindustrie. Natuurlijke producten scoren daarin niet goed. Fruit en groenten bederven snel, zijn onderhevig aan insecten en bacteriën. Industrieproducten daarentegen zijn bijna onbeperkt houdbaar. De bacteriën lusten ze niet. Nochtans leven bacteriën van precies dezelfde voedingsstoffen als onze lichaamscellen. Suiker is industrieproduct nummer één. Er is een tijd geweest dat natuurvoedingswinkels suiker weerden uit hun rekken. Dat is al lang niet meer zo. Je zult als consument dus extra moeten opletten bij wat je koopt en eet.
Als reactie op de overconsumptie en de verkeerde consumptie van suiker, was er de low-carb rage. Het dieet met een gelimiteerde opname van koolhydraten. Een dergelijk dieet was niet het enige in zijn soort. In feite keert het de hele geschiedenis van de voeding weer terug. Het heeft vele namen, veel varianten. Maar als je het goed beschouwd heb je weinig keuze. Als je minder koolhydraten eet, neem je ofwel meer eiwitten, ofwel meer vetten. Maar de vetopname is ook al zo hoog, dus wordt het al snel meer eiwitten. Van alle funeste diëten zijn de eiwitrijke voedingswijzen het ergste gebleken. Eiwitten kosten veel energie voor hun vertering en geven je de minste levensenergie van de drie. Als de rage overgewaaid is gaan de mensen weer terug naar koolhydraten. Ondertussen zijn ze een reuma, vermoeidheid oif diabetes rijker.
De ruimte ontbreekt mij om de positieve en negatieve kanten van eiwitrijke voeding tegen elkaar af te wegen. Maar de conclusie is dat eiwitrijke voeding slechts in beperkte hoeveelheden gebruikt moet worden. Zelfs al zou dit alleen nog maar zijn voor het behoud van een goed zuur-basen balans.
De hele discussie zou niet moeten gaan over suiker maar over wélke suiker. Er is een immens verschil tussen industriesuiker en industrieproducten en natuurlijk gegroeid fruit. Dat verschil kan je niet herleiden tot biologisch of niet-biologisch, alhoewel biologisch grote voordelen heeft. Fruit bevat ongeveer alles wat het leven ondersteunt: suikers, enzymen, co-enzymen activatoren, vitamines, mineralen, beschermende stoffen, anti-oxidanten, lichaamsreinigende vruchtenzuren enz.
Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat de hoeveelheid mineralen gering is. Daarom kan je niet enkel op fruit leven, de toevoeging van bladgroenten is noodzakelijk. Als je meer energie wil, dan is fruit je eerste voedingskeuze. Fruit legt weinig beslag op je beschikbare energie en geeft snel en gemakkelijk een maximum aan energie. Het enige nadeel is dat mensen fruit niet als voeding ervaren, en het daarbij meestal verkeerd gebruiken.
De gouden regel bij het eten van fruit is om het steeds afzonderlijk te eten, op een lege maag. Niets mag de opname van fruitsuikers vertragen. Alles wat de opname van de suikers afremt kan op de één of andere manier een gisting met alcohol of azijnzuurvorming in de hand werken. Concreet betekent dit dat de allerbeste manier om fruit te eten, bestaat uit fruit en niets dan fruit. Binnen de fruitsoorten is het belangrijkste punt geen zuur met zetmeel te eten. Omdat bananen – zelfs goed gerijpte – nog altijd een bepaalde hoeveelheid zetmeel bevatten, is het niet ideaal om bananen te eten met zure vruchten – ook niet in een smoothie. Dat geldt ook voor babies en kinderen. Ik weet dat er veel smoothierecepten zijn met banaan, maar ik zou dit vermijden.
Een tweede punt om te vermijden is om samen met fruit teveel vetten te gebruiken. Vetten vertragen de vertering van iedere soort voeding. Daarom moet de consumptie van vetten per definitie beperkt worden. Enkel voor mensen met een zeer goede spijsvertering kan een beperkte hoeveelheid vet in een koolhydratenmaaltijd geadviseerd worden. Passen noten in een fruitmaaltijd? Jawel, in beperkte mate en liefst samen met zure vruchten en liefst geweekt. Als je deze eenvoudige principes in de praktijk brengt, heb je de formule voor een geslaagde fruitvoeding.
Dan is er nog het vraagstuk van de hoeveelheden. Het is waar dat fruit een lichte voeding is. Eet je fruit, dan zal dat snel uit je maag verdwijnen, en zo moet het ook. Je mag niets doen om dit proces te vertragen. Die lege maag kan een onprettig gevoel geven, zeker als je zenuwachtig bent, en als je dan die maagkramp onder controle kon houden door de maag goed te vullen… Mijn ervaring leert me ook dat mensen dikwijls te weinig fruit eten, bijvoorbeeld een klein trosje druiven, of een appel en een peer, en later vertellen dat ze dit niet konden volhouden. Het is een nieuwe voeding en je zal moeten experimenteren hoeveel fruit je bevredigt. Het is ook een keuze tussen een permanent volle maag en weinig energie, of bij momenten een lege maag, maar veel energie. Beide tegelijkertijd is onmogelijk.
PS – Een lege maag betekent niet per definitie “honger” !
Heb je graag een stapel blijvend waardevolle artikels over natuurlijke gezondheid en bijbelse adviezen en bemoedigingen? Al de beschikbare nummers van Houvast (meer dan 25!) uit voorbije jaargangen, worden aangeboden als pakket voor de prijs van 20 euro + 5 euro verzendkosten. Zolang de voorraad strekt. Vraag aan met opgave van je naam + verzendadres.
Deze brief schrijf ik, naar aanleiding van een vraag die we recent ontvingen over een artikel op deze blog, waarin de relatie voeding – geloof wordt aangekaart. De lezer vond dat we het veel te moeilijk maken en dat God het zeker nooit zo bedoeld kan hebben…
“Ik vraag me af of het allemaal wel zo kan zijn als u het voorstelt. Waarom zou God het allemaal zo moeilijk maken. Al die regels die op de duur verhinderen dat je nog van het eten geniet… Ik heb geleerd, dat als ik voor het eten om Gods zegen bid, dat volstaat.“
Beste, Ik begrijp dat je deze redenering bouwt op een uitspraak van Paulus, en dat is je goede recht, maar je moet deze zin nog eens herlezen binnen zijn context. We zijn vrij te denken wat we willen. God maakt het helemaal niet moeilijk: God geeft ons de voeding in zijn perfectste vorm. Je kunt er niets aan verbeteren. Alles wat je aan die voeding doet, gaat gepaard met waardeverlies. God heeft het menselijk lichaam bijzonder goed gemaakt. Als je ziet wat ons lichaam aan misbruiken toelaat, en je ziet hoe ver de mens gaat in zijn destructie van de natuurlijke krachten, kun je alleen stil mijmeren en verwonderd zijn hoe goed en voorzienend God is. Je adresseert geen massa’s verwijtende Waarom’s voor Gods rekening, maar je bent vol van dankbaarheid, en je zingt het uit met de psalmist : “ik loof U, Here, omdat Gij mij wonderbaar hebt toebereid…” Je kunt ook alles normaal vinden wat mensen elke dag eten, het als een zegen beschouwen dat de warenhuizen met duizenden producten gevuld zijn, dat niet door Gods wijsheid maar door menselijke eigenwijsheid zijn “verbeterd”… Maar sinds veertig jaar probeer ik terug te gaan naar het origineel. Hoe zit het leven in elkaar? Wat is er nodig voor een goed leven? Wat voorzag God voor het welzijn van zijn schepselen, en in het bijzonder voor de mens? In ieder geval schiep God geen kookfornuis, laat staat een fabriek om de oneetbare misbaksels van de Schepper te corrigeren…
Bidden voor het eten, zou ik iedereen aanbevelen. Maak het even stil, spreek je dank uit, nodig Hem uit in je huis, breng God eer en uit je bewondering voor wat Hij schiep, en vraag zijn zegen.
Ik houd zo erg van de Joodse visie op het gebed : “Bidden doe je niet om God te plezieren, maar vooral om je eigen verhouding te onderzoeken ten opzichte van datgene wat je Hem vraagt.
Je weet dat gevoelens en gedachten – positieve of negatieve – altijd weerkeren. De uiting van dankbaarheid geeft een goed gevoel. Als je dan bidt om zegen, doe je dat in de overtuiging dat hetgeen je daar voor jou hebt tot zegen zal zijn. Waarschijnlijk heb je jezelf daarover al bevraagd. Als je nog twijfelt terwijl je bidt, zal je gebed je geen bevestiging geven. Lees de hele tekst “Maar gij moet bidden in geloof, in geen enkel opzicht twijfelende, want wie twijfelt…”
Er zijn spirituele wetten en er zijn natuurwetten. Het naleven van die wetten op een vrije en positieve manier, kan alleen maar positieve gevolgen hebben.
De spirituele wetten zijn samengevat in de tien geboden, die de verhouding regelt van de mens tot God en van mens tot mens.
De natuurwetten zijn even bindend als de spirituele wetten. Een christen die in een ravijn valt, draagt dezelfde gevolgen als een niet christen.
Het is waar dat er veel meningen zijn over (gezonde) voeding. Een kennis vertelt dat de oorspronkelijke voeding na de zondeval niet meer voldoende was en dat er daarom een chemische verandering van de voeding nodig was. Dat verbaast me. Zouden Adam en Eva, de dag nadat ze uit de Tuin waren verdreven, hun broodje hebben gebakken? Hoe en waar zouden ze dat geleerd hebben en hoe zouden ze dat gedaan hebben? Ongetwijfeld was er buiten de Tuin niet langer de overvloed en de variatie die in de Tuin was, maar er was zeker voedsel dat onveranderd kon worden gegeten.
Voeding werd het voorwerp van culturen, werd bepaald door voedsel dat lokaal aanwezig was, werd meer en meer veranderd volgens de voorkeuren van de mensen, werd meer en meer bestudeerd zodat men de voorkeuren van mensen kon beïnvloeden en exploiteren tot het verslavende toe… Als we dan, in een dergelijk situatie, even de aandacht vragen, voor meer oorspronkelijke voeding, en om meer volwaardig voedsel te eten, en om geen ganse dag door te eten, maar de voedingsmomenten te limiteren, en niet teveel verschillende voedingsgroepen door elkaar te eten… is dat dan “het moeilijk maken” of hindernissen opwerpen “zodat men niet meer kan genieten van het voedsel”?
Goed Nieuws / HouVast 